2011: hoog tijd voor nieuwe headlines!

Miel Blok is Tilburger en auteur van het boek Ik ben mijn beste vriend. Zijn tweede boek met CD en applicatie, ‘Feel good, Arie-Wubbo‘ komt uit op 15 oktober van dit jaar. Hij heeft een wekelijkse column op Tilburgers.nl. Daarnaast is hij eigenaar van communicatiebureau ‘t Schrijfblok

Regelmaat doet de wereld draaien. Een gebrek aan regelmaat leidt tot anarchie en enorme puinhopen. Ik merk het thuis. Dagelijks. Nu ben ik misschien wat ver doorgeschoten in mijn hang naar regelmaat, maar goed. Zo moet ik van mezelf ’s ochtends eerst mijn laptop aanzetten en dan pas de koffiezetter. Andersom mag niet. Dan vergaat – voor mijn gevoel – de wereld. Ik trek altijd eerst mijn rechtersok aan, leg een pakje sigaretten in de kroeg altijd strak tegen mijn bierviltje en zorg altijd dat mijn huissleutel tussen mijn portemonnee en mijn fietssleutel op de televisie liggen. Noem het neurotisch of iets anders. Ik vind het regelmaat. Zonder die routines zouden we met zijn allen het eind van de dag niet halen. Op een bepaalde manier red ik dus iedere dag de Aarde. Niet slecht, toch?

Rick Astley is vier jaar geleden ook begonnen met regelmaat. Ik zit vol verwachting uit te kijken naar het moment dat hij ons dit jaar gaat verrassen. En op welke manier deze keer. De Engelsman die halverwege de jaren ’80 als koffiedame van muziekproducent Pete Waterman een wereldhit scoorde met ‘Never Gonna Give You Up.’ Een nummer dat me doet denken aan de smaak van goedkope kauwgomballen. Met een videoclip die me vooral herinnert aan goedkope kauwgomballen die al een halve dag in je mond zitten. Smakeloos. Ik zie een man in een regenjas, met een zonnebril op. Regent het nou wel of niet, Rick? Playbacken is duidelijk niet zijn stiel. Als ik het had moeten hebben van mijn lipleeskwaliteiten, dan denk ik dat ik had gedacht dat Rick Astley me op ieder moment van de dag zou opgeven. Maar goed. Het zij hem vergeven. Het was toch met afstand zijn beste nummer. Over de verschrikkingen die meneer Astley de jaren daarna over ons uitstortte, ben ik nog een stuk minder enthousiast.

Maar goed. We schrijven 2007. Twintig jaar na ‘Never Gonna Give You Up.’ De makers van een computerspelletje worden via een foute link naar de videoclip met de regenjas en de zonnebril geleid. Op YouTube. Ze schrikken zich ongetwijfeld een ongeluk, maar zien er toch de humor van in. Een rage is geboren. You’ve been RickRoll’D! Talloze links bevuilen de bandbreedte op onze hele planeet. Allemaal leiden ze argeloze bezoekers naar de clip van Rick. Geniaal! Het levert hem bijna meer publiciteit op dan in de maanden van zijn doorbraak. Ik ben zelf nooit het slachtoffer geweest van een lekkere RickRoll. Uit pure armoede heb ik de clip maar gewoon zelf gezocht op YouTube. Om in ieder geval mee te kunnen praten met al die lucky bastards die wel werden misleid.

Twee jaar later. Eind juni 2009. “Rick Astley overleden.” Een kop op Nu.nl die weinig aan de verbeelding overliet. Het bericht verhaalde over hoe het noodlot had toegeslagen in een Duitse hotelkamer. De hulpdiensten kwamen te laat ter plekke en vonden het levenloze lichaam van de toen 43-jarige zanger. Uiteraard ging het noodlottige nieuws snel de hele planeet over en klikte miljoenen mensen nog eens op zijn clipje op YouTube. De sullige danspasjes zagen er ineens een stuk beter uit dan twee jaar daarvoor. Dat krijg je nu eenmaal met dode mensen. Daar zeg, schrijf en denk je niets dan goeds over. Voor even was hij weer de populaire jongen die hij twee jaar eerder ook al was. Tot 30 juni 2009. Toen op hetzelfde Nu.nl het bericht stond dat onze Rick helemaal niet zo dood was. Sterker, hij was helemaal niet dood. Het bericht was een grapje. Ik voelde me behoorlijk in de maling genomen. Niet alleen had ik de videoclip nog eens bekeken… Ik had zelfs mijn best gedaan om er iets positiefs bij te bedenken!

Het is nu 2011. De regelmaat gebiedt me te denken dat we binnenkort weer iets leuks van Rick kunnen verwachten. Ik denk namelijk dat hij in 2007 en 2009 zelf achter de publiciteitstuntjes zat. Waarom? Tja… Om een antwoord te geven op deze vraag, doe ik gewoon een beroep op je gezonde verstand. Twee jaar na de laatste guerrilla actie om ‘het merk’ Rick Astley levend te houden, moet er iets nieuws komen. Anders klopt het niet meer. Dan kan ik voortaan net zo goed de cola op het bovenste schap in mijn koelkast leggen in plaats van rechtop staand in de deur. Als het allemaal geen zin meer heeft en de wereld toch stopt met draaien. Op Twitter vertelde Rick op 6 juli van dit jaar: “Had a great time in Wales at Llangollen and the charity gig in London. I’m on Loose Women on ITV later today. Busy week!” Dat klinkt niet heel erg als een wereldschokkende gebeurtenis. Ik blijf daarom ook gespannen wachten. Op nieuws. Nieuws rond zanger Rick Astley uit Engeland. Rick Astley uit Engeland die de wereld zal laten blijven draaien….