Deze gastbijdrage van Toine van Corven verscheen in april 2017 in de Koningsdag-aflevering van magazine Tillywood.
Het idee kwam van mijn vrouw: laten we tien jaar na Koningsdag Tilburg weer eens bezoeken, incognito, om te zien wat er in 2027 terecht is gekomen van wat ons toen in het vooruitzicht werd gesteld.
Ik weet het nog goed. We stapten uit de trein en werden toegezongen door wel 77 koren, onder klokgelui uit wel 65 parochies. Guus Meeuwis, nu die dikkerd van De Toppers, had een Tilburg Tune gemaakt. Tjonge, wat baalde iedereen dat er ter ere van mijn vijftigste verjaardag ook nog een Koningslied was, dat óók gezongen moest worden. Moest burgemeester Noordanus ons korter toespreken dan hij van plan was. Het viel hem niet mee. Ons wel.
Afijn, wij werden over een route geleid die afweek van een eerder uitgelekt, veel leuker, traject door de Tilburgse binnenstad. Ik weet dat zo goed omdat ik ooit bij de opening van Prins Heerlijk was. Jammer dat die sympathieke horeca-formule, met louter gesubsidieerd personeel, vanwege oneigenlijke concurrentie nu niet meer mag.
Wat Máxima en ik in 2017 érg leuk vonden waren die 50 piano’s in die grote hal. Ha! Het idee was gepikt van festival Incubate, dat kort daarvoor door subsidiestop financieel was genekt. Gelukkig bestaat het nu weer, dankzij jullie beroemde schrijver Anton Dautzenberg. Fantastisch, zijn idee om ook armlastige cultuur te laten profiteren van zijn Quiet 500-project.
Leuk hoor, Koningsdag in Tilburg, maar eerlijk gezegd vonden wij het wel een beetje vreemd dat het traject vooral over een industrieterrein voerde, als ook over pleinen, zó lelijk als ik ze nog nooit eerder had gezien. Ik kan mij als kind herinneren dat op de Heuvel een fraaie lindeboom stond, vlakbij waar nu het standbeeld van Irene Wüst staat. Verder wisten wij in 2017 niet zoveel van Tilburg. Ja, dat mijn voorvader Willem II er ‘vrij ademde’. Maar dat is wel héél erg lang geleden.
Wat ons van de route goed is bijgebleven, is dat wij op alle 13 tussenstops te horen kregen dat Tilburg ‘nog niet af’ was. De Spoorzone, de Heuvel, bioscoop Midi zou gesloopt worden en het Piusplein zou wel nooit af komen. Uw burgemeester, mijn goede vriend Hans Smolders, zei me laatst dat die hele route er toen eigenlijk niet zoveel toe deed. Alles in Tilburg was in 2017 on-af, langs welke route dan ook: Spoorzone, Spoorpark, Piushaven, Koningsplein, winkelhart, Dwaalgebied, noem maar op. Alles on-af.
Incognito dus bezochten wij Tilburg onlangs opnieuw. Wat een metamorfose! De Midi staat er nog! Gelukkig. Het had weinig gescheeld of een paar vriendjes van een voormalig wethouder hadden in 2017 zomaar een tonnetje of wat in hun zak gestoken door de stenen door te verkopen aan een ontwikkelaar van een mooie triple A locatie. Het is dat burgemeester Noordanus er kort na ons bezoek bij decreet een stokje voor stak door er een cultureel label op te plakken: ‘Centrum voor Geruisloze en Vochtbestendige Kunst’. Geniaal! Goed ook dat Adje er directeur is. Als first lady van burgemeester Bengevoord van Winterswijk dreigde hij toch maar te verpieteren. De Heuvel is trouwens prachtig: autovrij, georiënteerd op de Heuvelse kerk. Ik begrijp dat die kerk binnenkort een moskee wordt? Zijn daar toen trouwens nog lang pornofilms opgenomen?
We hebben dit keer een andere route gewandeld dan in 2017. Wat een plaatje, het Koningsplein tegenwoordig! Met die draaiende fontein… En wat is het Dwaalgebied veranderd sinds die ene wethouder van toen, dat huidige CDA Tweede Kamerlid, uit Tilburg vertrok. Leuk, al die gezellige tentjes. Eindelijk een Quartier Latin in Nederland! Hoe we onze trip hebben afgesloten voordat we weer op de trein zijn gestapt? Met een vorstelijke voorstelling In Koninklijk Theater De Boemel.
Bedankt Tilburg! Wij, Willem-Alexander Claus George Ferdinand, Koning der Nederlanden, Prins van Oranje-Nassau, Jonkheer van Amsberg – en Máxima, wij komen zeker nog eens terug
Recente reacties