‘Eigen kracht’ en ‘Burgerparticipatie’, twee toverwoorden waarmee gemeentes met een positieve draai proberen in te spelen op de terugtrekkende overheid. Een ludieke wijze om de onlosmakelijke en pijnlijke bezuinigingen, die in hoog tempo op ons af denderen, te verhullen. “Het roer moet om en elke burger in Nederland zal, net zoals vroeger, zijn eigen geluksmachine weer ter hand moeten nemen.” Wordt er links en rechts geroepen vanuit de wandelgangen.
Het klinkt alsof elke argeloze burger de afgelopen jaren op een luie stoel achterover heeft gehangen in onze zorgvuldig opgebouwde verzorgingsstaat. De zogenaamd individualistische, democratische samenlevingsmaatschappij? Iedereen een eigen huis, eigen auto, eigen TV, eigen computer maar vooral een eigen mening.
Niets is minder waar. Al jarenlang pleiten uitkeringsgerechtigden niet alleen voor deze eigen kracht, velen zijn al jarenlang vrijwilliger, stiekem, want tot nu toe was dat altijd ten strengste verboden door de ‘Sociale Dienst’. In een buurthuis, verzorgingstehuis, kerk of bij een voedselbank; om ervaring op te doen, om bezig te blijven of om ‘iets terug te doen’ voor de maatschappij. Gewoon omdat het kan, en omdat meedoen altijd gelukkiger maakt dan thuis op de bank liggen. Al lang voordat staatssecretaris Jetta Klijnsma überhaupt maar begon over ‘de wettelijke plicht op een tegenprestatie’, de zogenoemde Participatiewet, deden deze mensen al hun stinkende best om bij te dragen naar vermogen, zijn zij zelfredzaam en maken zij op hun eigen wijze deel uit van deze participatiesamenleving.
Wil men deze gemotiveerde burgers voor de toekomst veilig stellen, dan mag de overheid er allereerst voor zorgen dat de stigmatiserende beeldvorming van ‘profiteurs’, die op deze groep uitkeringsgerechtigde rust, in een ras tempo verdwijnt. Waar zou onze aftakelende verzorgingsstaat nu hebben gestaan zonder deze jarenlange inzet van deze groep vrijwilligers? Blijkbaar heeft de staatssecretaris zich nog nooit afgevraagd door wie al het vrijwilligerswerk tot nu toe werd gedaan.
Nu op 1 juli bekend is geworden dat de Participatiewet definitief per 1 januari 2015 wordt ingevoerd, volgen er steeds meer zorgwekkende berichten. Zo zou zelf gekozen vrijwilligerswerk niet meer gelden als tegenprestatie voor Participatiewet en zijn er signalen dat steeds meer vrijwilligers gaan afhaken, omdat ze door de stapeling van bezuinigingen en de aankomende veranderingen in de Wmo, deze werkzaamheden niet meer voor elkaar kunnen krijgen. Doordat soms de eigen situatie, met bijvoorbeeld een chronische kwaal of een lastig te managen gezinssituatie, nu al vaak, maar straks nog meer, zal ingrijpen in de portemonnee van deze groep vrijwilligers.
Hoe kan zo’n vrijwilliger straks nog mensen helpen, door uit te leggen hoe zij hun zaken moeten regelen, als hij zelf niet meer weet hoe hij de eindjes aan elkaar moet knopen. Hierdoor ebt jarenlang opgebouwde eigen kracht, zelfredzaamheid en bijdrage naar vermogen, aan de ‘goed’ bedoelde participatiesamenleving wel erg makkelijk weg. Dit zal Koning Willem Alexander, tijdens zijn eerste troonrede ‘Van Verzorgingsstaat naar Participatiemaatschappij’ in 2013 nooit bedoeld hebben.
Als we in onze op handen zijnde ‘participatiesamenleving’ willen blijven spreken over burgers in ‘Eigen kracht’ moeten we er op zijn minst samen met onze overheid voor gaan zorgen dat er perspectief op een betere toekomst is en blijft. Waar blijven we anders in deze, met lof geprezen en volop kansen biedende, bottom-up burgermaatschappij, als we zulke krachtige vrijwilligers laten afhaken?
Een reden te meer voor de gemeente Tilburg om zich tijdens de behandeling van de Perspectiefnota in september 2014 eens achter de oren te krabben en extra in te zetten op een krachtig ondersteuningsbeleid om deze ‘Eigen Kracht’ van deze zeer gemotiveerde groep mensen te behouden.
5 reacties
Voeg die van jou toe →[…] zwarte Maan kanaal van Nederland ook over, maar dan wel gelijkwaardig en voor iedereen. *6 (https://www.tilburgers.nl/bedoelde-koning-willem-alexander-dit-met-zijn-participatiemaatschappij/), […]
Het feit dat onze overheid voorop hard bezig is met de uitvoering van haar beleid in zake de transitie naar de participatie samenleving. Participatie betekend deelnemen aan. Meedoen dus, maar onder de VVD krijgt het een iets andere betekenis. Een andere term voor participatie samenleving uit het VVD woordenboek is dan ook de verrek maar maatschappij. Dat zou op zich nog niet zo erg zijn als dit twee kanten op zou werken, echter wil men graag voor terugtrekkende overheid spelen waar het aankomt op voorzieningen, maar nog liever uitbreiden als het gaat om controle en dat het liefst tot in de slaapkamer.
Om dit te bereiken moet het volk eerst worden gebroken, en dat stapje voor stapje. Eerst gaan we voor de makkelijke doelwitten en dus breken we de zorg af waardoor de oudjes(Lees onrendabelen. Levert geen geld op dus mag dood.) creperen. Dat scheelt zorgkosten en AOW. Win/win dus. Daarna zetten we iedereen die een vorm van een uitkering geniet in een kwaad daglicht als lui, werkschuw tuig. Parasieten die teren op die hardwerkende arbeider, middenstander, ja zelfs op die directeur en top manager.
Daarmee scheppen we het juiste klimaat om vergaande controle toe te kunnen passen. Onder de noemer werkervaring creëren we vrijwel gratis dwangarbeid wat we verplicht vrijwilligerswerk noemen. Uiteraard zeggen we dat het niet regulier werk verdringend mag zijn, maar dat is het natuurlijk wel. Zo zijn we al een heel eind, maar deze ettertjes hebben nog veel te veel rechten waar ze het ons lastig mee kunnen maken, dus dat passen we ook aan. We nemen hun rechten af, laten ze geen pensioen opbouwen, maar wel een volledige prestatie leveren. Houden ze druk met de sollicitatieplicht die ondanks dat ze werken gewoon doorgaat. Wie niet luistert wordt de uitkering van stop gezet en mag creperen. Weer wat onrendabelen minder.
moderneslavernij01Dat houdt ze al aardig bezig maar om het af te maken moeten alle zekerheden de deur uit, en dus stappen we af van het recht op onderdak, kleding, en eten. En dat terwijl de (nog) werkende schaapjes staan te juichen. Goed zo, aanpakken dat werkschuw tuig want daar betalen wij werkenden immers met z’n allen voor. Het feit dat die werkeloze zelf jarenlang voor zijn of haar voorzieningen heeft bijgedragen vergeten we maar even, want concreet is een uitkering een sigaar uit eigen doos, je hebt er tijdens je werk jaren netjes voor betaald.
Tot slot rest nog zaken in orde te krijgen voor de toekomst, en dus maken we het makkelijk kinderen bij de ouders weg te halen zodat we als roverheid zeker kunnen zijn dat ze worden opgevoed zoals wij dat willen zien: Werkwillige goedkope slaafjes zonder al te veel commentaar.
Nu mag u mij een complotter noemen, een alu hoedje, of wat u er maar van wil maken, maar het zijn feiten dat bovenstaande zich voltrekt onder de VVD met medewerking van de PvdA en de gedogers zoals D66 en de hypocriete christenhonden. Dit beleid voltrekt zich ook niet alleen in Nederland maar in heel Europa, het is onderdeel van de creatie van de Verenigde Slavenstaten van Europa.
Dit beste lezer gebeurd onder uw neus, en het maakt mij niet uit of u het met me eens bent of me uitlacht. Vroeg of laat klopt men ook op uw deur en dan bent u ook aan de beurt om deel te nemen in het slaven legioen. De vraag is of er dan nog mensen over zullen zijn om ook namens u te protesteren.
ps. in onze gemeente werd iemand die 2 jaar lang met behoud van uitkering de worst van een baan werd voorgehouden gezegd: als je vrijwilligerswerk wil doen dan denk maar niet dat je zelf kunt bepalen waar je dat doet en hoeveel uur. dat bepalen wij wel voor je. Inmiddels hebben 16 mensen een “vrijwilligerscontract” bij de gemeentelijke groenvoorziening !!!. Contracten tussen de 16 en 32 uur want voor minder doen ze het niet. Volgens een leidinggevende omdat ze dat zo graag wilden….
Ja dat bedoelde Alexander vrees ik maar….Deze 55+ “bankhanger”, die jarenlang met veel plezier vrijwilligerswerk heeft gedaan bij een maatschappelijke organisatie laat zich op geen enkele manier dwingen een “tegenprestatie’ te verrichten in de thuiszorg of in de schoonmaak, gemeentelijke groenvoorziening etc (alle voorwaarden ivm verdringing en controlerende gemeenteraden zijn een lachertje) . geen enkele baan zal door mijn toedoen verloren gaan, al wordt ik 3 maanden gekort op mijn uitkering (dank u mevrouw Klijnsma), dan zal de bovenste steen boven komen….gestraft worden met werkloosheid en alsnog een taakstraf uitvoeren. het enige verschil is dat aan een taakstraf striktere voorwaarden verbonden zijn en dat je er ook een keer klaar mee bent.
De participatiewet is zoals reeds eerder door mij gereageerd een “camel’s nose”. Het verhaal is op zich mooi, maar de uitwerking een verplichtende bezuiniging! Mensen worden op de eigen verantwoordelijkheid gewezen (in kracht gezet), om vervolgens daarop aangesproken te worden. Het daarbij benodigde zelfvertrouwen wordt via absurde regeltjes ondermijnd. Bij deze wet komt “vrijwilligheid” op gespannen voet te staan met “verplichtendheid”, waardoor het “in kracht zetten” meer lijkt op het “in stress zetten”. Als de economie niet voldoende meewerkt zullen veel mensen alsnog de participatie gaan bezuren! Geeft op deze manier wel veel zelfvertrouwen!?