Over 361 dagen is het zover: dan zijn er weer gemeenteraadsverkiezingen. Met de verkiezingen voor de Tweede Kamer nog vers op het netvlies, moeten velen er nog niet aan dénken, terwijl juist plaatselijk veel partijen er al lang mee bezig zijn. En vanaf nu nog meer.
Posities bepalen. Programma’s schrijven. Terugkijken. Trots zijn, of met schaamte vervuld raken. Een al jaren gehoorde klacht bij gemeenteraadsverkiezingen is de veel te grote bemoeienis van landelijke partijen, die vaak de lokale vraagstukken overheersen en wegdrukken.
Andersom lijkt die last veel minder zwaar te wegen. Veel Tilburgers zijn hevig teleurgesteld in GroenLinks, vanwege de steun die deze partij geeft aan bedrijventerrein Wijkevoort, terwijl D66 wordt verweten dat ze het door heel veel Tilburgers gewenste referendum over Wijkevoort heeft weten te torpederen, onder luid applaus van VVD en in iets mindere mate het CDA. Toch heeft dat amper tot geen effect gehad op de stemming van deze week voor de Tweede Kamer. Zowel D66 als GroenLinks hebben het in Tilburg zelfs beter gedaan dan het landelijk gemiddelde.
Maar dan toch. Je zult maar als wethouder van zo’n partij in een college zitten dat besloten heeft om een groen gebied om te katten tot bedrijventerrein met XXL-dozen. Op een plaatje kun je alles groen kleuren, maar daar wordt een doos niet groener van. Het blijft een doos.
Stel je bent wethouder van GroenLinks en moet volgend jaar – tijdens de campagne voor de gemeenteraadsverkiezingen – gaan verdedigen dat je die dozen hebt goed gevonden. Misschien was je er al in het college fel op tegen, ben je nog steeds faliekant tegen bedrijventerrein Wijkevoort, maar moet je naar buiten toe je mond erover houden, omdat je als wethouder alleen maar het collegestandpunt mag uitdragen. Niet te doen toch? De kritische vragen zijn volgend jaar echt niet meer te vermijden.
Dan heb je maar één uitweg: je zoekt een andere baan. Eentje zover mogelijk van bestuurlijk Tilburg vandaan, waarin je – druk, druk, druk – helemaal geen tijd hebt voor campagnes volgend jaar.
Of stel dat je als D66-wethouder hebt moeten toekijken hoe je eigen gemeenteraadsfractie een aangevraagd referendum om zeep hielp. Nota bene een kroonjuweel van je partij… En dat terwijl jouw groene hart eigenlijk ook helemaal niet wil dat een groen gebied met recreatiekansen verwordt tot bedrijventerrein. Niet te verdedigen toch. Wegwezen dus! Desnoods maar naar Utrecht. (En eerlijk gezegd: ambtenaar in Utrecht. Berend, dat kan toch beter? Volgens mij heeft D66 nog wat staatssecretarissen nodig… Ik noem maar iets.)
Ondertussen mogen wat interim-wethouders de puinhopen gaan ruimen. In Wijkevoort en Reeshof worden de juridische messen geslepen en de actiegroep die elke dag van 8.15 uur tot 9.00 uur bij het stadhuis demonstreert en op maandag 29 maart haar 100ste keer viert, gaat door tot de laatste snik: of de stekker gaat uit Wijkevoort, of ze staan er bij de volgende verkiezingen nog steeds.
EINDELIJK WORDEN WE GEZIEN ! Komt er een mevrouw langs ons protest. Vraagt ze: ‘staat u hier nou elke dag’? …. ja mevrouw, dit is dag 94. ELKE DAG, 8.15 – 9 uur tegen nog meer industrie-dozen. @estherouwehand @robbuiter @aan_zet @pvdd_annemiep pic.twitter.com/VeVHZMgI2O
— Beezzzz imkerij (@destadsimker) March 19, 2021
Wie zolang Berend gaat vervangen, is op het moment dat ik dit schrijf nog niet bekend gemaakt, maar de vervanger voor Mario is Rik Grashoff. Het helpt waarschijnlijk wel dat hij in ieder geval het dossier Wijkevoort goed kent uit zijn tijd bij de provincie, en er een mening over heeft. Bovendien hoeft hij volgend jaar niet in Tilburg gekozen te worden, als inwoner van Delft.
De verkiezingscampagnes voor de gemeenteraad van Tilburg kunnen alvast warm gaan draaien.