Gastbijdrage van Perry Janssen, raadslid voor LST.
En daar zit je dan weer, in je controlerende rol als raadslid, bij het zoveelste debat over het Chroom-6 schandaal. Zeven zeer emotionele insprekers die op indringende wijze wederom verslag deden van hoe er met hun waardigheid en gezondheid is omgesprongen. Eén van hen kreeg zowaar een (uit)spreekverbod, het werd te persoonlijk … de namen van verantwoordelijke bestuurders, ambtenaren en dergelijke moeten voor de burgers van onze stad verborgen worden gehouden.
Ja, want hun belangen en privacy mogen niet worden geschaad. En dat terwijl iedereen die zich met deze zaak bezig houdt (of hiermee bekend is) exact weet wie de personen in kwestie zijn, toch is elke verwijzing ten strengste verboden. Vreemd, want ook voor hen staat de weg naar de rechter open in het geval van onterechte beschuldigingen, laster en/of smaad. Dus waarom zou iemand jouw naam niet mogen noemen, waar ben je bang voor?
Tegen enkelen loopt een onderzoek van het OM en dat is waarschijnlijk al reden voor deze mensen om niets te verklaren, of nietszeggende verklaringen af te leggen, of gewoon niet in te gaan op een uitnodiging om hun rol in het geheel toe te lichten … geen interesse …, over respect gesproken.
De slachtoffers willen dat er ‘koppen rollen’, en geef ze vanuit hun ervaringen eens ongelijk. Als er al geen sprake van schuld is, dan is er altijd nog de verantwoordelijkheid die deze ‘leidinggevenden’ dragen. Nee, men duikt weg, neemt geen echte verantwoordelijkheid en wacht tot de storm is gaan liggen. En vanaf dat moment kunnen ze het werk van alledag (onder andere het zorgen voor de armen en kwetsbaren van deze stad of het opzetten van projecten die goed voor de mens schijnen te zijn) weer oppakken. Geen sanctie, geen verantwoording, handen wassen in onschuld, want … we wisten van niks … en het was toch een mooi project met uitstroom naar betaald werk … we deden het toch goed …
Maar het schandaal is groter: ons stadsbestuur wil “lessen trekken voor de toekomst”, maar hoe ga je dat doen als de doelgroep in wiens belang deze mensen zeggen en zeiden te werken schreeuwt om aandacht en verantwoording en je de verantwoordelijken toch een vrije aftocht gunt?
Hoe wil je een cultuuromslag bewerkstelligen als deze verantwoordelijken nog deels bij je eigen organisatie een prachtige baan hebben of inmiddels op posities in de stad zijn beland, niet meer in dienst zijn bij de gemeente maar wel door diezelfde gemeente worden ingehuurd en/of betaald om maatschappelijk relevante taken uit te voeren en projecten, trajecten en experimenten te bedenken? Hoe geloofwaardig ben je dan? Heb je niks misdaan, naar eer en geweten gehandeld? Waarom duik je dan weg?
In een omslachtig, mistig en slaapverwekkend betoog ging het college in op de lessen voor de toekomst en het aanstaande nieuwe beleid, maar dat wisten ‘we’ al. En och, het was ook de ’tijdsgeest’ … zo ging het in die tijd gewoon, zo mochten we met kanslozen en uitkeringstrekkers omgaan … de zweep erover. Tijdsgeest … dus fatsoen en respect zijn tijdsgebonden en niet van alle tijden???
De slachtoffers keken vanavond weer eens toe, haakten af … teleurgesteld. Nee, er werd niet teruggekeken op de ervaringen van de slachtoffers en iets geleerd, geen enkele bereidheid om mensen ter verantwoording te roepen, geen intentie om binnen de organisatie echt schoon schip te maken. Over een week doen we voor de bühne alles nog eens dunnetjes over, ik verwacht geen hoopvolle gezichten op de publieke tribune. En de weinige partijen die hun voet tussen de deur blijven steken, weten het nu al: die voet ben je straks kwijt. Wederom een gemiste kans om de kloof tussen politiek en burger te dichten. Integendeel.
2 reacties
Voeg die van jou toe →Chroom-6 en andere ludieke middelen hoeven niet wetenschappelijk bewezen te worden; met een beetje realisme is het te observeren en te concluderen in de algemene gezondheid en conditie van de huidige mens wat talloze middelen doen die uit deze knappe koppen komen.
Daarnaast zijn ‘voor en tegens’ altijd een teken van twijfel. Een wetenschapper is niet de aangwezen persoon die heilig verklaard moet worden, het is immers ook de wetenschapper die het voor elkaar heeft gekregen om dit soort zaken te creeeren.
De wetenschap leunt op talloze leugens, die merendeel de bodem hebben gevonden in hun enorme rijkdom en nog vaak onterecht toege- eigend ook.
Het heeft de wereld niet veranderd in hun ideaal; een beetje bewust persoon ziet dat dit scenario van de afgelopen eeuw(en), nu zeer sterk te betwijfelen is.
De wetenschap twijfelt het meest aan de intelligentie van het leven zelf; en loopt zaken te verdraaien die al bewezen waren een ruime 5000 jaren geleden.
Het is zinvoller om het hele verhaal te vertellen.
Dit is behoorlijk eenzijdig en een verhaal heeft altijd twee kanten.
Er is nog nooit wetenschappelijk bewezen dat er iemand is gestorven aan de gevolgen van het werken met chroom-6.