De Pont koopt werk van Beatriz González

De Pont museum heeft een ensemble van schilderijen, tekeningen en drukwerken van de Colombiaanse kunstenaar Beatriz González (Bucaramanga, Colombia, 1932) verworven. González is de belangrijkste vertegenwoordiger van de Colombiaanse kunst en wordt gezien als een van de invloedrijkste kunstenaars van Latijns-Amerika. Zij inspireert velen met haar werk, maar ook via haar voormalige functies als docent, curator en schrijver. Haar oeuvre sluit nog steeds aan bij de actuele ontwikkelingen in Colombia en de rest van Latijns-Amerika.

Op kunsttentoonstelling in Kassel, de  ‘Documenta 14’  (2018) en recent op enkele  overzichtstentoonstellingen in Europa bleek  haar werk bovendien universeel.

Martijn van Nieuwenhuyzen, directeur van De Pont:  “Sinds ik Beatriz González in 2016 voor het eerst in haar atelier Bogotá opzocht, heeft haar werk mij niet losgelaten. In haar schilderijen, tekeningen, drukwerken en meubelsculpturen levert zij commentaar op de politieke en maatschappelijke verhoudingen in haar land en houdt zij herinneringen levend aan gebeurtenissen die de officiële geschiedschrijving veelal verzwijgt.”

“González’ beelden zetten zich vast in je geheugen. De laatste decennia toont zij in schraal opgezette werken haar betrokkenheid bij de duizenden die als gevolg van de conflicten op drift zijn geraakt of vermist worden. In die zin zijn de signaalachtige silhouetten die steeds weer in haar werk terugkeren een metafoor voor het lot van velen op het Latijns-Amerikaanse continent en ver daarbuiten. Ik vind het bijzonder dat het museum deze groep in een tweejarige dialoog met de kunstenaar heeft kunnen verwerven. De werken die nu naar De Pont komen, behoren tot de kern van wat González de laatste twintig jaar heeft gemaakt en zijn voor het museum een welkome uitbreiding van de focus op kunst uit Europa en de VS.”

Het ensemble in de collectie van De Pont vertegenwoordigt de zogenaamde ‘tweede fase’ in González’ werk en is samengesteld rond thema’s als migratie, vermissingen en collectieve rouw. Centraal staat Cargueros de Bucaramanga (2006), een geschilderd acht meter lang fries van textiel. Het fries is een sleutelwerk in González’ oeuvre.

Cargueros de Bucaramanga stond mede model voor Gonzalez’ beroemde installatie in de openbare ruimte van Bogotá die zij in 2009 realiseerde: Auras Anónimas. Op de in onbruik geraakte nissen van het colombarium van de centrale begraafplaats in Bogotá bracht zij duizenden zwarte silhouetten van ‘dragers’ aan.

Naast Cargueros de Bucaramanga (Bucaramanga Porters) is het olieverfschilderij Ceremonia de la caja (Ceremony of the Crate) 2010, aangekocht en twee schilderingen op papier, Estudio de Enea (Study for Enea) 2016 en Boceto papel de colgadura desplazados (Sketch for Displaced Wallpaper) 2016.

Daarnaast werd het behangpapier Papel de colgadura desplazados (Displaced Wallpaper) 2017, verworven en Fragmento Cinta amarilla (Fragment Yellow Ribbon) 2020, een digitale druk op kunststof. González schonk twee grafische bladen aan De Pont: de zeefdruk Cinta amarilla explícita (Explicit Yellow Ribbon) 2021 en de zeefdruk Estudio Decoración de interiores (Study for Interior Decoration) 1981, een voorstudie van haar iconische textielwerk Decoración de interiores (Interior Decoration).

Al deze werken zijn te zien in De Pont Museum vanaf 20 november 2021.

Beatriz González werd in 1932 geboren in Bucaramanga, Colombia. Zij studeerde van 1956 tot 1958 architectuur aan de Universidad Nacional de Colombia en van 1959 tot 1962 beeldende kunst aan de Universidad de los Andes in Bogotá. Midden jaren zestig studeerde zij een half jaar aan de Academie van Beeldende Kunsten in Rotterdam en aan de Rijksakademie in Amsterdam, toen zij haar man naar Nederland vergezelde, die korte tijd werkte bij het Rotterdamse architectenbureau Van den Broek en Bakema.

Bij terugkeer in Bogotá begon zij reeksen schilderijen, tekeningen, drukwerk en objecten te maken die hun onderwerpen ontlenen aan de omnivore collectie kranten- en tijdschrift knipsels die zij inmiddels was gaan aanleggen. Berichten over politici, beroemdheden, reproducties van kunstwerken, bidprentjes, maar ook foto’s van slachtoffers van passiemoorden waren aanleiding voor vlakmatig opgezette, figuratieve schilderijen en tekeningen in felle kleuren met een ironisch-kritische ondertoon. Door haar werkwijze werd González gezien als het Latijns-Amerikaanse antwoord op de pop-art, een positie waar ze zichzelf altijd tegen heeft verzet. Liever stelt zij zich, met de nodige zelfspot, op als een ‘perifere schilder’, met een kleurenpalet dat aan de kleuren van haar land verwant is.

Door de toenemende wreedheden en politieke incidenten in Colombia nam zij begin jaren negentig een meer donkere, radicale stellingname in. Haar thema’s werden dood, drugs, militairen en guerrillageweld, verdwijningen en recentelijk migratie als nationaal en wereldwijd fenomeen.

González heeft tentoonstellingen gehad in musea in Latijns-Amerika, Europa, de VS en Japan. In 2011 wijdde het Museo de Arte Moderno in Medellín een uitgebreid retrospectief aan haar werk getiteld Beatriz González: La comedia y la tragedia. In 2017 reisde een overzichtstentoonstelling langs het CAPC Bordeaux, KunstWerke, Berlijn en het Reina Sofía, Madrid. In 2019 had zij een retrospectief in het Pérez Art Museum in Miami en het Museum of Fine Arts Houston. In 2020 werd dit overzicht getoond in het Centro Cultural de Bogotá, Museo de Arte Miguel Urrutia (MAMU).

In 2014 was González’ werk te zien op de 8ste Biënnale van Berlijn. In 2015 nam zij deel aan de groepstentoonstelling The World Goes Pop in Tate Modern in Londen en aan de groepstentoonstelling Transmissions: Art in Eastern Europe and Latin America, 1960–1980 in het MoMA, New York. In 2017 nam zij deel aan documenta 14 in Athene en Kassel. In 2017 en 2018 was haar werk opgenomen in de groepstentoonstelling Radical Women: Latin American Art, 1960–1985 in het Hammer Museum, Los Angeles, Brooklyn Museum, New York, Pinacoteca de São Paulo. In 2021 toonde zij haar werk in de tentoonstelling Another Energy: 16 Women Artists from around the World in het Mori Art Museum, Tokio.

Het werk van González bevindt zich in vier collecties in Bogotá, Colombia: Museo Nacional de Colombia, Colleción de Arte del Banco de la República, Museo de Arte de la Universidad Nacional en Museo de Arte Moderno. Tevens bevindt haar werk zich in Suramericana de Seguros, Medellín, Museo de Arte Moderno, Medellín, Museo de Bellas Artes, Caracas, Venezuela, Museum of Modern Art, New York, El Museo del Barrio, New York, Tate Modern, London, Museum of Fine Arts, Houston, Deutsche Bank, Frankfurt, Museo Nacional Centro de Arte Reina Sofía, Madrid.