Zomer 2002 op de Hart van Brabantlaan. Fotograaf Frans van Aarle maakte deze opname van de beginnende bouw van de Westpoint vlakbij de kruising met de Ringbaan West. Links in de hoek is de Beukenflat nog net zichtbaar. Deze naamplaat van de flat is inmiddels verdwenen.
Westpoint werd twee jaar later, in 2004 opgeleverd naar een ontwerp van Margriet Eugelink (Van Aken Architektuur).
Margriet Eugelink gaf achteraf toe toe dat ze bij het ontwerp geen rekening heeft gehouden met mosgroei op een hoogte van 140 meter en dat een voorziening voor scootmobielen inmiddels hard nodig is.
De fundering van de woontoren staat op 256 grote dikke ronde palen met een doorsnee van 60 centimeter, ze zijn 33 meter diep in de grond geheid. Op de palen ligt een samenbindende vloer, 180 centimeter dik van gevlochten beton. De vloer is gevlochten met polsdik staal. Elke verdieping is in één stuk gegoten in beton. Dus het is een ongelooflijk sterk gebouw.
Westpoint is ook een lichtkunstwerk. Kunstenaar Herman Kuijer heeft voor voor- en achterzijde een kleur- en lichtplan ontworpen. De betonnen raatstructuur aan de buitenzijde is in verschillende kleuren geschilderd. ’s Avonds mengen die kleuren zich met het gekleurde licht. Westpoint wordt zo de drager van een enorm schilderij.
Westpoint is 142 meter hoog en is daarmee het op twee na hoogste woongebouw in Nederland. De andere twee woontorens staan in Rotterdam.
De toren telt 47 verdiepingen met in totaal 156 appartementen van 123 tot 308 vierkante meter oppervlakte. Daarnaast is er een grote entreehal van elf meter hoog waarin een vide is gebouwd. De voor- en achtergevels zijn grotendeels van glas.