Gelukkig hebben we de deur nog

“Miel Blok is Tilburger en auteur van het boek ‘Ik ben mijn beste vriend‘. Zijn tweede boek met CD en applicatie, ‘Feel good, Arie-Wubbo‘ komt uit op 15 oktober van dit jaar. Hij heeft een wekelijkse column op Tilburgers.nl. Daarnaast is hij eigenaar van communicatiebureau ’t Schrijfblok. “

Afgelopen maandag las ik een artikel in het Brabants Dagblad. Zoals ik dat wel vaker doe. Vaak lees ik het en daar blijft het dan wel een beetje bij. Deze keer zette het stukje tekst me aan het denken. Interieuradviseur Donders heeft een deur die de Gemeente Tilburg wil hebben. Toe maar! Dat was mijn eerste reactie. Tot ik de rest las en me afvroeg of de bestuurders van onze stad eindelijk wakker zijn geworden. De deur in kwestie bood vroeger toegang tot Kasteel Tilborgh. De gemeente wil het relikwie van Donders bewaren om niet nog meer geschiedenis te verliezen. Hulde!

Kasteel Tilborgh stond vroeger waar nu de Van Bijlandtstraat is. Het werd in de veertiende eeuw gebouwd en uitgegeven door Hertog Jan van Brabant. Sjieke boel, in Tilburg. Verschillende families bewoonden het kasteel, totdat het in 1858 openbaar werd verkocht. Dat kan de beste natuurlijk overkomen. De textielindustrie bloeide in die tijd volop en een groot deel van het land waarop het kasteel stond, ging over in handen van twee mannen die er een wolwasserij begonnen. Geheel in Tilburgse traditie ging het gebouw tegen de grond. Dag, kasteel! Economisch gewin boven geschiedenis. Dat klinkt wel heel erg Tilburgs…

Vanmorgen las ik dat Kasteel Tilborgh toch niet helemaal verloren is gegaan. De voordeur staat nog ergens. Echt heel veel lulliger had ik het zelf niet kunnen bedenken. Ik ben een groot fan van spreekwoorden en gezegdes. Er is er altijd wel eentje van toepassing. Hier niet meer. Met de deur in huis vallen is namelijk redelijk onmogelijk als alle muren zijn verdwenen. Nog een aantal spreuken passeerden de revue in mijn hoofd, maar het waren allemaal open…..deuren. Dan maar een weekje niet. “Gelukkig hebben we de deur nog.” Het is niet moeilijk om je in te beelden hoe je die zin hoort in het stadhuis. Hoera, we hebben nog geschiedenis! Een paar planken maar liefst. Waarom zou je iets bewaren als je het kunt afbreken? Met die gedachte zijn we uitgegroeid tot de grootste grijze muis van Nederland. Voor de buitenwereld. De stad die tweehonderd jaar geleden nog geen stad was. En de stad die al het oude uit die korte periode, afbreekt om maar vooral nooit een boekje vol historische bezienswaardigheden te kunnen vullen.

Meneer Donders biedt soelaas. Met een deur. Ik schaam me bijna als ik het opschrijf. Samen met de wat opgemetselde fundering, is het alles wat we nog over hebben van ons kasteel. De gemeente wil de deur nu in bruikleen geven aan het bedrijfsleven. Wat dat ook mag betekenen. “Deur hebben?” Zie je het voor je? Wat moet een onderneming in hemelsnaam met een deur in bruikleen? Ik had pas geleden een ingeving waar ik even niets mee kon. Misschien zou ik hem kunnen uitlenen aan de gemeente. Ook lekker handig. Onze beleidsmakers willen de deur van Donders later gebruiken in een nog te verzinnen gebouw in de Spoorzone. Dat zou ik dan wel weer getuigen van een gevoel voor humor. Geef een deur een nieuw leven op de meest recente plaats in Tilburg waar de sloophamer de geschiedenis van de stad nog verder heeft afgekalfd.

Waar maak ik me eigenlijk druk om? Ik ben niet eens een geboren Tilburger. Maakt dat iets uit? Nee hoor! Ik woon hier wel en ben er nog trots op ook. Trots op onze stad zonder zichtbare geschiedenis. De sloop van Kasteel Tilborgh is geen besluit van de lokale overheid geweest, maar het krantenartikel gaf me een wat slap gevoel. Over de destructieve lusten van de beste mensen beleidsmakers. Zullen we gewoon een keer een oud gebouw laten staan? Om niet straks een grote kamer te hoeven vullen met deuren van gebouwen die ooit waren? En later niet te moeten toegeven dat Almere en Lelystad meer historische bouw hebben dan Tilburg? Wie weet doen we er de komende generaties een plezier mee. Voor nu… Hebben we gelukkig de deur nog.

Geef een reactie