De gemeente Tilburg volgt hiermee het advies op van het Rijksinstituut voor Volksgezondheid en Milieu (RIVM) dat er veilig gesport kan worden op kunstgrasvelden die zijn ingestrooid met rubbergranulaat. Dit geldt zowel voor voetbalvelden als voor trapveldjes in de wijk.
In het rapport ‘beoordeling gezondheidsrisico’s door sporten op kunstgrasvelden’ dat dinsdag 20 december 2016 verscheen, blijkt dat het risico voor de gezondheid van sporten op kunstgrasvelden die zijn ingestrooid met rubbergranulaat, praktisch verwaarloosbaar is. Aanleiding voor het onderzoek was de maatschappelijke bezorgdheid die ontstond na de televisie-uitzending van Zembla ‘Gevaarlijk spel’ in oktober 2016.
Het RIVM is op verschillende manieren op zoek gegaan naar meer kennis over rubbergranulaat op sportvelden en eventuele effecten op de gezondheid. Op basis van een literatuuronderzoek heeft het RIVM alle relevante wetenschappelijke publicaties beoordeeld. Deze bevindingen zijn gecombineerd met het veldonderzoek.
Van 100 sportvelden die representatief zijn voor de kunstgrasvelden in Nederland zijn 600 monsters rubbergranulaat onderzocht. Daarnaast zijn drie soorten laboratoriumproeven uitgevoerd om te onderzoeken welke stoffen uit de korrels vrijkomen als de sporter ermee in aanraking komt. Met deze zogeheten migratiestudies is uitgezocht in welke mate stoffen via de huid in het lichaam kunnen terechtkomen, via het spijsverteringskanaal of via de longen. Vervolgens is berekend in hoeverre mensen aan de vrijgekomen stoffen blootstaan en wat dat betekent voor de gezondheid. Verder is de beschikbare informatie in de wetenschappelijke literatuur bestudeerd over de stoffen in rubbergranulaat, de eigenschappen en de gezondheidseffecten ervan. Daarmee is duidelijk geworden welke stoffen voorkomen in het rubbergranulaat.
Rubbergranulaat is fijngemalen rubber en wordt meestal gemaakt van oude autobanden. Als instrooimateriaal op kunstgrasvelden zorgt het ervoor dat het veld vergelijkbare eigenschappen krijgt als een gewoon grasveld. Dat betekent dat de bal niet te snel rolt, niet te hoog stuitert en het kunstgras beter geschikt is om slidings te maken dan zonder granulaat. Kunstgrasvelden kunnen het hele jaar door intensief gebruikt worden en vergen minder onderhoud.
In rubbergranulaat zitten heel veel verschillende stoffen, zoals polycyclische aromatische koolwaterstoffen (PAK’s), metalen, weekmakers (ftalaten) en bisfenol A (BPA). De stoffen blijken in zeer lage hoeveelheden uit de korrels vrij te komen. Rubbergranulaat moet voldoen aan de norm voor zogenoemde mengsels. Deze norm schrijft voor hoeveel bepaalde stoffen er maximaal in mogen zitten (er bestaat geen norm voor wat eruit mag komen).
Het gaat daarbij om stoffen die kankerverwekkend zijn (zoals PAK’s), schadelijk zijn voor het nageslacht of het DNA beschadigen. De hoeveelheid PAK’s in het rubbergranulaat voldoet ruim aan deze norm. De norm voor consumentenproducten is aanzienlijk strenger: deze staat veel lagere (100 tot 1000 maal minder) gehalten aan PAK’s toe dan de mengselnorm. Het gehalte PAK’s ligt iets boven de norm voor consumentenproducten. Momenteel doet het Europese Agentschap voor Chemische Stoffen (ECHA) onderzoek om te bezien welke norm voor rubbergranulaat wenselijk is. Het RIVM adviseert om de norm voor rubbergranulaat bij te stellen naar een norm die dichter in de buurt ligt van de norm voor consumentenproducten.
Het RIVM heeft een publieksinformatielijn geopend (0800-0480) en op de website www.rivm.nl het onderzoeksrapport en een vraag- en antwoordlijst gepubliceerd.