Het misbruik van de Bee Gees

Gast Blog

“Waar haal jij je inspiratie voor een verhaal toch vandaan? Ik vind dat zo knap, hoe doe je dat toch?”

Voor mij is het niet knap. Ik heb een eindeloze fantasie, een groot associatief vermogen en daardoor is het leven met mezelf al één groot feest. Input blijft evenwel belangrijk. Ik kreeg een jaar of wat geleden de opdracht om een verhaal te schrijven voor ‘Lezen wat de poT schaft’.* Het moest gaan over eten, kinderen en Tilburg. Ik hoefde niet eens moeite te doen voor de ingrediënten, ze werden me zo in de schoot geworpen.

1) Mijn liefje was al een hele tijd aan het zoeken naar een vierstammige eik in het Reichswald. Vierstammige eiken zijn heel bijzonder, dus we hebben ook nog samen een poging ondernomen om het vermaledijde ding te zoeken. Er was niets, helemaal niets… en hij verloor ook nog zijn shagbuil tijdens onze strooptocht door deze contreien:

2) De stad Tilburg is erg trots op haar eeuwenoude sterrenbos. Het barokke grondplan is ontworpen in de 18e eeuw en niemand weet welke tuinarchitect hier verantwoordelijk voor was:

3) Aan de rand van het sterrenbos ligt anno 2010 een toprestaurant, Auberge du Bonheur. De stinkende Bredaseweg staat godzijdank niet op de foto:

4) In de jaren ’60 van de vorige eeuw hadden we hier in Tilburg zelfs een dierentuin, op een steenworp afstand van de Auberge. Natuurlijk moesten er uitheemse dieren ingeplant worden, die gelukkig ook wel eens uitbraken. Sindsdien is de stad Tilburg een hele kolonie Siberische eekhoorns rijker. Ik heb ze nog nooit gezien, maar ze zijn er wel:

Mijn verhaal stond al in de steigers. ‘En het misbruik van de Bee Gees dan?’ hoor ik u denken. Geduld, lieve lezer. Een stukje synopsis lijkt me op zijn plaats:

5) Sam (9) heeft een lievelingsplek in het sterrenbos. Ze gaat regelmatig naar haar vierstammige eik, maar op een dag is hij verdwenen. In de grond gezakt. Sam daalt af onder de grond en wordt gevangengenomen door Sjef Kok, een vervloekte cuisinier. Hij waart al jaren rond door ondergrondse holen. Als hij een vierstammige eik vindt en een meisjesbeen braadt, wordt de vloek verbroken en kan hij weer koken.

Tot zover de protagonist en de antagonist. En toen moest er redding komen in de vorm van een trio Siberische eekhoorns:

6)

Mijn illustrator Ellis Pruijn bestierf het bijna toen ze mijn passages las en vormde Robin, Barry en Maurice om….

7)

….  waarna ik het weer bestierf.

Schrijven is een geweldige bezigheid. Ik krijg er nooit genoeg van. Jan vraagt me regelmatig om het nog eens voor te lezen. De schreeuwende rijmelarij van de vervloekte Sjef Kok is favoriet:

8)

‘Sjef Kok is de naam,
broodje met braam,
Ik sloopte je eik,
knakworst met slijk!’

Voor het plot van het verhaal verwijs ik u naar:


, een uitgave van Uitgeverij Zwijsen, Tilburg
(ter gelegenheid van de Kinderboekenweek 2009)
ISBN 978-90-487-0497-2

De opbrengst van dit boek is bestemd voor de Johan Stekelenburg Stichting.

Met de groeten aan Wenslauw, die op Facebook vroeg waarvoor die Bee Gees dan ooit misbruikt waren

Geef een reactie