Interview: Hans en Tine Bertens van Bertens Optiek

Dit interview van Myriam Krol werd eerder gepubliceerd op de website van Het Laar op 19 april 2017 in de reeks ‘Tilburgse Middenstand van Toen’. Veel oud-ondernemers van vroeger wonen nu in Het Laar, dat wel eens ‘Het Huis van de middenstand’ genoemd wordt.

Hans en Tine Bertens van Bertens Optiek: “Ik kan me niet herinneren dat we ooit een ontevreden klant hadden.

Vakmanschap aan de Veldhovenring, dat was Hans Bertens Optiek. Welke Tilburger van boven het spoor kent deze opticien niet? Tine Bertens-Conijn (83) vertelt samen met haar man Hans (85) hoe zij eind jaren ’50 een optiek begonnen in Tilburg. “Hans had alle benodigde papieren, hij was een van de eersten in Tilburg die contactlenzen verkocht. Ik was verkoopster in de winkel. Mensen kwamen graag bij ons. Hans leverde goede kwaliteit en ik had gevoel voor mode. Er ging niemand de winkel uit met een verkeerd advies.”

Hun ontmoeting is bijzonder. Hans was geboren in Weert en groeide op in Amsterdam. “Zijn vader had een overheidsfunctie. Hij reed in de hongerwinter van ’45 met zijn zoon Noord-Holland door om eten voor de stad te halen.” Hans ontmoet Tine op het akkerbouwbedrijf van haar ouders in Anna Paulowna. “Hij verbleef een winter bij ons. Toen hij na de oorlog diende in Leeuwarden, kwam hij weer op bezoek. We werden verliefd.”

Hans wilde met Tine een eigen zaak starten. Zijn ouders, die oorspronkelijk uit Tilburg kwamen, hadden nog connecties in de stad. In 1956 begonnen ze Hans Bertens Optiek, aan wat toen nog de Veldhovenstraat nummer 30 heette. “Hans was beëdigd opticien, daardoor kreeg hij veel ziekenfondsklanten. Klanten moesten eerst naar de oogarts en daarna naar de opticien. Hans was een van de weinigen in Tilburg die kon refractioneren. Dat betekent dat hij het gezichtsvermogen kan meten. Ik geloof niet dat hij ooit een fout heeft gemaakt. Voor de oogartsen maakte hij speciale lenzen die op hun bril geplaatst konden worden.”

Hans sleep alle brillenglazen zelf. Eerst met de hand op een slijpsteen, daarna met een automaat. Als mensen een kapot glas hadden, dan kwamen ze naar Bertens. “Ik kan dat geluid van de slijpsteen nu nog dromen. Jarenlang, elke vrijdagavond tot diep in de nacht sleep Hans op bestelling ook nog zonnebrillen voor drogisterijen.”

Hans en Tine openden hun zaak in het oudste pand van Tilburg. Het dateert uit de 17e eeuw, het staat nu op de monumentenlijst. “Heel vroeger was het een uitspanning. We woonden ongeveer tien jaar pal naast de winkel. Daarna verhuisden we een paar deuren verderop en trokken het vrijgekomen gedeelte bij de winkel. Zo kregen we een aparte opmeetruimte. Tilburg was nog klein toen en heel gemoedelijk. Iedereen sprak plat Tilburgs. Ik praatte Hollands, ik vroeg om karbonades bij de slagerij. Wist ik veel dat dat koteletten werden genoemd. Ik was wel heel vlug ingeburgerd doordat ik in de winkel stond. Ik heb me altijd thuis gevoeld.”

In 2007 verkochten ze de winkel. In 2015 verhuisde het echtpaar naar Het Laar. “We wonen hier fijn. Ik merk dat veel bewoners ondernemende mensen zijn. Ze zijn gewend om met anderen om te gaan, om aardig en voorkomend te zijn.”

Jullie zoon is mijn man maar na zijn overlijden hebben jullie mij in de steek gelaten. Na 1 jaar zei je vrouw dat ik niet meer hoefde te komen. Dat jullie zouden komen na 16 jaar wacht ik nog steeds. Ik woon inmiddels weer in Tilburg maar het hoeft voor mij niet meer.

Prachtig dit artikel van vroegere middenstanders uit tilburg nu in het Laar,waar ook mijn moeder leefde tot haar dood in 2008. herken nog vele namen en winkels uit die tijd. Ik geniet echt van julie wekelijkse nieuws,vanuit frankrijk ,waar ik nu sinds 1965 woon.
Inderdaad werden er zoveel prachtige oude panden gesloopt,zoals stadhuis,hotel Riche,noordhoeksekerk,etc. Nu zegt men ,wat jammer helaas.

Geef een reactie