Interview met raadslid Willem Bongaarts (PvdA)

Willem Bongaarts: "Het raadslidmaatschap is bijzonder, wat mooi dat me dit overkomt."

Willem Bongaarts is sinds de gemeenteraadsverkiezingen van afgelopen maart raadslid voor de PvdA in Tilburg. Ik ben erg benieuwd hoe het raadslidmaatschap hem bevalt, na de eerste vierenhalve maand. “Halverwege de zwangerschap” noemt Willem het, “het wordt een kerstkind” grapt hij, terwijl we aan de koffie zitten achterin zijn bloemrijke tuin in de binnenstad.

Nu de eerste maanden achter de rug zijn kijkt Willem vooral terug op een periode waarin een enorme berg aan informatie op hem afkwam. Niet dat dit geheel onverwachts was, hij heeft in zijn arbeidsverleden lang als ambtenaar op het stadhuis gewerkt, maar de hoeveelheid was evengoed indrukwekkend. Nu de taken en portefeuilles zijn verdeeld, heeft hij een duidelijker beeld van de onderwerpen waar hij zich op toe zal leggen: cultuur, integratie en wijkontwikkeling.

Erg onder de indruk is hij van een bezoek aan de Tilburgse wijk De Reit, waar een buurt al 10 jaar gebukt gaat onder drugsoverlast en dealers. Hier wijzen woningstichtingen, de Twern en de wijkagent naar elkaar en pakt niemand de problemen aan omdat ieder zijn eigen regels volgt en eigen prioriteiten heeft. Willem: “Hier moet binnen drie maanden aangepakt worden, op elke manier die voorhanden is. Je kunt het niet maken om mensen in dit soort omstandigheden te laten zitten. Hier zie je dat hoe meer de factor macht een rol speelt, hoe minder besef en aandacht er overblijft voor de inhoud.”

Boven mijn bed hangt de tekst: “Wat schiet de burger ermee op?” Dat is waar het om gaat.

Ik vraag hem of hij het moeilijk vindt om aan een coalitie-akkoord gebonden te zijn en of het hem weerhoudt om te zeggen wat hij wil. Willem: “Dat coalitie-akkoord is een serieuze zaak en het doet me meer dan ik dacht. Ik heb er mijn ja-woord aan gegeven, terwijl ik weet dat er dingen in staan die ik eigenlijk niet wil. Maar op dat moment heb je geen keus, het is dat of niks en zonder akkoord kun je nog veel minder. Het weerhoudt me echter absoluut niet om er tegenin te gaan, zoals laatst over het Drögegebouw. Terwijl cultuurwethouder Marjo Frenk stelde dat het gebouw verkocht moest worden, sprak ik leden van GroenLinks die dat helemaal niet wilden. Dat sterkt me in de opvatting dat er eerst naar alternatieven gezocht moet worden, zoals verhuur of pacht. Dat is uiteindelijk ook zo besloten door de raad.”

Willem: “Dit weerspiegelt de mechanismen in de samenleving. Onze maatschappij is er een van minderheden. De grootste minderheid heeft maar een draagvlak van 20%, dat is niet veel en je zult met anderen moeten samenwerken om iets voor elkaar te krijgen. Zo zit onze samenleving in elkaar en het zoeken naar consensus zit ons in de genen. Met dat gegeven moet je aan de slag.” “En dan is het op zich niet eens zo erg dat je een keer instemt met iets dat je niet helemaal zint, maar wel is het dan belangrijk dat je daar dan de juiste argumentatie bij krijgt, zodat je een keuze kan uitleggen aan mensen die je op straat aanspreken. Voor kiezers is dit erg moeilijk te begrijpen en juist daarom moet je als politicus voortdurend met de stad, met de mensen in gesprek blijven.

Tot slot vraag ik Willem nog even naar zijn indruk van onze nieuwe burgemeester, Peter Noordanus. Willem verwacht veel goeds van hem. “Ik hoop en verwacht dat dit de burgemeester is die Tilburg nodig heeft en verdient. Alle vertrouwen.

Geef een reactie