“Jan, lust je een gebakje bij je koffie?”

“Miel Blok is Tilburger en auteur van het boek ‘Ik ben mijn beste vriend‘. Hij heeft een wekelijkse column op Tilburgers.nl “

(Open brief aan wethouder Hamming)

Geachte heer Hamming, beste Jan,

Ik zocht je pas geleden op de site van de Gemeente Tilburg. Het was een saaie maandagochtend, met regen. Veel regen. Het leek me leuk om eens met je te chatten. Na wat zoeken en surfen, las ik dat je al een jaar geleden bent gestopt met chatten. Ook mooi. Ik vond meteen dat ik het nieuws maar eens wat beter moest gaan volgen. Echt goed op de hoogte was ik klaarblijkelijk niet meer. Geen digitale praatjes meer. Hoe zit dat dan met de vooruitgang? Ik bedacht me dat ‘retro’ ook best wel weer hip is. En daarom: een brief! Een van de oudste der geschreven communicatiemiddelen. Om niet te ver terug te gaan in de tijd, schrijf ik deze brief wel digitaal. En plaats ik hem online. Het is een uitnodiging. Voor een kopje koffie. Een echt kopje koffie welteverstaan, want de digitale gemalen bonen kon ik niet vinden in de schappen van de supermarkt.

Meteen met de deur in huis. Wanneer heb je tijd om op bezoek te komen? Ik zou graag eens het een en ander met je willen bespreken. Waarom regent het bijvoorbeeld meer in Tilburg dan in andere steden? Waarom is het me al een paar jaar volslagen onduidelijk hoe ik met het openbaar vervoer bij mijn huis kan komen? En waar zijn alle mensen, zittend op kratjes bier bij hun voordeur, die me waren beloofd toen ik hier kwam wonen? Je ziet het: ik heb het een en ander op mijn lever. Misschien moet ik je meteen maar een gebakje beloven. Dat maakt de zware kost die ik je ga voorleggen, wat makkelijker te verteren.

Vooropgesteld: ik vind het niets minder dan geniaal dat je op bezoek gaat bij inwoners van de stad die je dient. Dat geeft de burger moed. En wat openheid van zaken in onze lokale politiek. Geweldig! Het laatste nieuws over de Tilburgse beleidsmakers dat breed werd uitgedragen in de media, dateert ook alweer van een jaar geleden. Toen onze vorige burgervader besloot de deur achter zich dicht te trekken. Of werd dat voor de beste man besloten? En diverse partijen rollebollend met elkaar over straat gingen. In mijn gedachten doemden de eerste bananenplantages al op in de Republiek Tilburg. De koffie werd in die dagen ongetwijfeld met azijn gedronken. In plaats van met twee klontjes suiker en een wolkje melk. Gelukkig is de storm gaan liggen. Het is meteen ook weer oorverdovend stil. Ik heb gelezen dat je hebt voorgesteld om Willem II uit de blubber te trekken. Maar verder?

Ik ben benieuwd naar de plannen die Tilburg heeft voor jongeren. Voor jonge ondernemers. Hoe blijft Tilburg de stad aantrekkelijk houden voor de mensen die hier studeren? Kun je het makkelijker voor me maken om te verdedigen dat Tilburg als stad minstens net zoveel heeft te bieden als Breda en ’s-Hertogenbosch? Het klinkt als klein leed, maar ik doe minstens eens per maand mijn best om dat aan buitenstaanders uit te leggen. Mijn argumenten raken op. Ik beloof je (als je wilt) zelfs suiker en melk in je koffie als je me van nieuwe inzichten kunt voorzien. Een mens moet wat wisselgeld hebben als hij iets voor elkaar wil krijgen, toch?

Leuk, zo’n brief schrijven. Dat had ik al erg lang niet meer gedaan. Oldskool! Maar toch ook weer niet. Op deze manier scheelt het me zelfs een postzegel. En tien van jouw collega’s een stempel, die ze zetten voordat ze mijn boodschap aan jou doorschuiven naar de volgende collega. Nu rest me niets dan afwachten. Ik ben erg benieuwd of je zin en tijd hebt om me te komen ‘verlichten’. Reageren mag uiteraard ook per brief. Maar gezien het feit dat jij je weg in het digitale landschap tien jaar geleden al had gevonden, kun je het ook gewoon hier doen. Noem maar een datum, dan zorg ik dat ik thuis ben. Als je slim bent, vertel je me dan wel meteen wat je favoriete gebakjes zijn. Dan weet ik zeker dat ik op tijd inkopen kan doen en je niet teleur hoef te stellen.

Met vriendelijke groet,

Je nederige burger,
Miel Blok

Geef een reactie