In het eerste kwartaal van 2013 interviewden we 13 mensen uit Tilburg over hun visie. In deze ‘13 Visies op de Stad 013’ kwamen bekende en onbekende Tilburgers aan het woord over hun werk en leven en waar zij zoal in de stad tegenaan lopen.
In deze tweede serie van 13 interviews vragen we 13 Tilburgse politici om op deze visies te reageren. Zijzelf kiezen één van de visies en wijzelf kiezen er ook één voor hen uit. Alle 13 zitten nu in de raad en willen graag bij de verkiezingen in maart 2014 weer herkozen worden.
John van Gorp zit sinds 2010 in de gemeenteraad namens Trots Tilburg en houdt zich voornamelijk bezig met onderwerpen die te maken hebben met bestuur en vestigingsklimaat, zoals: bestuurlijke vernieuwing, regionale en internationale samenwerking, dienstverlening, financiën, economie, stedenbouw, cultuur, wonen en natuur om de stad. Hij heeft alle 13 visies aandachtig gelezen en geeft aan het lastig te vinden om te kiezen, omdat maar weinig visies inhaken op de onderwerpen waar hij als raadslid mee bezig is. Alleen Ton Wilthagen sloot aan.
John: “Ik heb voor de visie van Ton Wilthagen gekozen, omdat ik wat mis in zijn verhaal. Hij stipt het wel heel even aan, maar vergeet toch de mogelijkheid van het terughalen van werk uit het buitenland, het reshoren. Het gebeurt nu wel op kleine schaal, met klein seriewerk, maar de kracht van Tilburg zit in de handjes. Productiewerk, de maakindustrie. Tegenover Eindhoven, waar de kracht zit in het denken, zit de kracht van Tilburg in het maken. Reshoring moet zich daar op richten. We hebben in Tilburg een grote groep werkbehoeftigen, we hebben 60% laag-opgeleiden en dat is geen nadeel, maar juist de kracht die we nu niet aanspreken. Dit mist Ton Wilthagen net, en dat had ik in zijn verhaal er graag bij willen zien.”
“Maakbedrijven, en ook logistiek, zitten te springen om handjes met technische kennis en die bedrijven leiden nu zelf mensen op. Dit is prima, en in feite het oude leerling-meesterssysteem, en ook hard nodig want die technische kennis gaat anders echt verloren. Bijvoorbeeld een ijzersmid, iemand die een smeedijzeren hek kan maken, je moet tot in Noord-Nederland zoeken om zo iemand te vinden. Als niemand dit werk kan overnemen, bestaat dit straks niet meer in Nederland. Hier ligt een potentieel. In Amerika zie je nu ook dat mensen graag veel meer geld uitgeven aan een product dat in de regio handgemaakt is. Die tendens krijgen we hier ook.”
“Mensen uit Polen kunnen dit werk vaak nog wel, maar dezelfde arbeid moet overal in Europa dezelfde betaling krijgen. Daarom moeten we in de Europese Unie gaan nivelleren op kosten en minimum lonen. Het is schandalig dat die Polen hier op een camping wonen, of met acht man in één huis. Ook deze mensen moeten gewoon in een huis kunnen wonen.”
Wat vind je van de Startersbeurs, die Ton Wilthagen heeft bedacht? John: “Ik vind elk initiatief om mensen aan het werk te krijgen prima, doen! Niemand is er bij gebaat om thuis te zitten. Maar ook hier moet arbeid gelijk beloond worden en zoiets als de Startersbeurs moet een tijdelijk verhaal zijn. Het mag niet zo zijn dat alle zzp-ers uit de markt worden gestoten omdat de Startersbeurs goedkoper is dan de inhuur van een zzp-er voor hetzelfde werk.”
“Overigens vind ik nivellering een rotwoord. Maar er is een minder erge manier en een verkeerde manier. Nivellering binnen Europa vind ik wel goed, zodat iedereen dezelfde behandeling krijgt. Waarom betalen we in Luxemburg 40% minder belasting op brandstof? En zoal ik al zei, voor dezelfde arbeid moet je overal in Europa hetzelfde loon krijgen. Maar de nivellering waar onze landelijke politiek mee bezig is, is echt verkeerd. Van elke euro die wij verdienen gaat 60 cent naar de schatkist, ongeacht of je van het minimum moet leven of een goed salaris hebt. Hierin zijn we absoluut doorgeschoten. Iedere burger betaalt mee aan de tekorten en iedereen staat het water aan de lippen.” Maar er zijn toch nog steeds mensen die goed verdienen? John: “Ook die mensen staat het water aan de lippen, want als je je leven hebt ingericht op een salaris van 10.000 in de maand, zijn ook je kosten in die verhouding en is het evengoed moeilijk om rond te komen als voor iemand die 1000 per maand verdient. Iedereen heeft zijn leven ingericht naar zijn inkomen.”
We hebben John van Gorp gevraagd om te reageren op de visie van Luuk Koelman en John komt met een verrassende insteek: “Wat Luuk Koelman in feite zegt, is dat hij een politicus is, dat een columnist hetzelfde is als een politicus. Dat had je niet gedacht hè?” We zijn inderdaad verrast en benieuwd naar zijn uitleg. John: “Luuk zegt, dat hij als columnist kan zeggen wat hij wil, niet hoeft te checken of het klopt en geen verantwoording hoeft af te leggen. Als hij een idee heeft en hij prikkelt de lezer, dan wordt er op gereageerd. Maar columnisten reageren zelden of nooit op elkaar. Datzelfde geldt ook voor politici. Die luisteren nauwelijks naar elkaar en reageren ook niet op elkaar. Ook een politicus hoeft niet te controleren of zijn idee klopt als het maar prikkelt, want dan wordt hij herkozen. Een columnist die prikkelt, wordt gelezen en krijgt reacties, anders wordt hij vergeten.”
“Ik durf de stelling aan, dat een columnist een politicus is. Vergelijk jullie Norbert Daniels maar met Hans Smolders. Beide zijn nieuw en beide prikkelen. Daarentegen heeft dit college zichzelf zo groot gemaakt, dat ze niet meer durven te prikkelen. De scherpte is weg. Af en toe een flardje, maar meer dan een prikkeltje wordt het nooit.”
“Bij het symposium over lokale media, dat onlangs werd georganiseerd door burgemeester Peter Noordanus, werd de vraag gesteld of media gesubsidieerd moet worden. Wat vind jij daar van?” John: “Maar media wordt al gesubsidieerd, al blijft dat beperkt tot Omroep Tilburg. Alleen de schrijvende pers krijgt nog geen subsidie. Brabants Dagblad moet wel gaan oppassen dat ze niet gaan schrijven voor de adverteerders, inclusief de gemeente, die wekelijks een gemeentepagina in het Stadsnieuws laat plaatsen. Beide kranten zijn van Wegener. Als je teveel voor de adverteerder gaat schrijven, uit angst ze kwijt te raken, gaan de scherpe randjes er af en wordt elk nieuw geluid monddood gemaakt.”
“Ben jij een ‘echte’ politicus? John: “Nee. Ik ben ondernemer en ik ben min of meer per ongeluk hier in gerold. Mijn beschouwing van de politiek is eigenlijk: we zitten met z’n allen in dat grote, zwarte hok bezig om regels te bedenken om 10% van de problemen op te lossen. Ik verbaas me er over dat een partij zich kan druk maken over een boom, terwijl niemand zich daar druk om maakt en niemand voor zijn plezier een boom om gaat zagen. Maar alle fracties doen daar braaf aan mee. Samen met de TVP gebruiken wij de minste spreektijd en hebben we de minste spreektekst. Ik verbaas me er over dat sommigen een heel verhaal weten te houden en dat de wethouder dan nog antwoord weet te geven op de vragen die ergens in die lange tekst verstopt zitten. Ik vind dat dit riekt naar vooroverleg. De overige 90% lost zich vanzelf op, zonder dat we hiervoor regels hebben moeten bedenken.”
Recente reacties