Gastbijdrage van de actiegroep ‘Reeshof aan zet’
Op 28 januari 2019 hebben we aan de gemeente-raad en college laten weten dat we als inwoners van stadsdeel Reeshof (45.000 bewoners) meer dan bezorgd zijn over de voorgenomen gebiedsontwikkeling Wijkevoort. GEEN ENKELE REACTIE VAN HET GEMEENTEBESTUUR. Wij voelen ons niet serieus genomen. Vandaar deze Gastbijdrage.
De actiegroep “Reeshof aan Zet” wil een gebiedseigene, groene en recreatieve invulling van het plangebied Wijkevoort en omgeving, grenzend aan de Reeshof, Tilburg.
De actiegroep ziet de plannen van de gemeente Tilburg niet zitten om ten zuiden van het stadsdeel Reeshof (45000 inwoners) zo’n 160 ha groen te transformeren naar grootschalige logistieke industrie in de hoogste vervuilingscategorie.
De voorzitter van de actiegroep, Leo Peters zegt hierover: “Als Reeshof heeft de gemeente ons al jaren geleden beloofd om toeristisch-recreatieve voorzieningen te helpen realiseren in en nabij de Reeshof. Dat omvat volgens ons de realisering van het hele mooie plan voor de Groene Kamer. Het is tijd om beloften in te lossen!.”
In een brandbrief van eind januari 2019 heeft de actiegroep het College van B&W en de Gemeenteraad van Tilburg erop gewezen dat het voorgenomen Wijkevoort-plan niet bij het gebied past. De natuur wordt grootschalig aangetast, de rondwegen worden overbelast, en er zijn ongewenste milieueffecten voor de Reeshof en de omgeving. Alleen aan extra verkeersbewegingen kunnen al zo’n 3,6 miljoen extra verkeersbewegingen per jaar worden verwacht. De gemeente heeft nog niet gereageerd op deze brief.
De actiegroep ‘Reeshof aan Zet’ nodigt de bewoners in het desbetreffende buitengebied uit om als betrokken burgers zich samen te buigen over alternatieve invulling voor het gebied ten zuiden van de Reeshof.
De nieuwe Omgevingswet gaat uit van een goede betrokkenheid van burgers bij ruimtelijke ontwikkelingen en het bouwen aan vertrouwen. De actiegroep ‘Reeshof aan Zet’ wil die uitdaging aangaan en vraagt de gemeente om haar wensen en bezwaren serieus te nemen.
Peters: “De gemeente noemt het industrieplan Wijkevoort een innovatief en toekomstgericht plan. Dat is onzin. Een kort onderzoek naar de situatie in Noord-Brabant wijst uit dat verscheidene gemeenten nu plannen proberen te realiseren die vallen onder de categorie “grote logistieke blokkendozen. Het is meer dan tijd om de grootschalige aantasting van het leefmilieu van Brabanders en Brabantse natuur te stoppen. Geen woorden, maar daden.”
Op 19 mei 2019 zal door middel van diverse acties de effecten van het voorgenomen Wijkevoort plan van de gemeente Tilburg op de bewoners van het gebied en het stadsdeel Reeshof onder de publieke aandacht worden gebracht.
Een petitie zal later aan de Gemeenteraden van Tilburg en Gilze-Rijen worden aangeboden.
Het wordt nu wel super belangrijk dat de westflank van de Reeshof niet ook overladen gaat worden met grootschalige logistieke bedrijven en dat vanaf de Bredaseweg tot aan de brug over het Wilhelmina kanaal de landelijke uitstraling blijft domineren. Anders raakt HEEL Tilburg ingeklemd door industrie.
Wellicht is het belangrijk om in de protesten meer aandacht daaraan te geven dan aan het gebied Wijkevoort, want daar lijkt de zaak feitelijk al afgezekerd tussen gemeentes, provincie en overheid.
Je vergeet de CO2 uitstoot met de verkeers- en de geluidsbelasting van het aan- en wegrijdende vrachtverkeer. Daarnaast hebben we meer groen nodig om te overleven in de veranderde klimaatomstandigheden. Dus eerder nieuw bos/natuur op de plek van de huidige landbouw dan distributie. Keuzes voor landschapsinrichting worden steeds bepaald door economische argumenten die de leefkwaliteit niet verbeteren. Het wordt tijd dat bestuurders geen korte termijnplannen en egotripping naleven maar durven besluiten terug te draaien vanwege veranderde inzichten en omstandigheden en op de lange termijn kijken naar wat nodig is voor een leefbare omgeving. Dat zie ik niet op gemeentelijk, niet op provinciaal en ook niet op landelijk niveau gebeuren. Het is het ene probleem oplossen met pappen en nathouden met de gedachte dat over een paar jaar de opvolger met de gevolgen van die keuzes aan de slag kan gaan.
Ik begrijp de zorgen komende uit de omgeving maar het stuk is tamelijk suggestief. Het stellen dat ‘de natuur wordt aangetast’ en het gebied ’transformeert naar grootschalige logistieke industrie’ is erg overdreven. Ja het gebied transformeert maar probeer rationeel te kijken naar de plannen. Te beginnen met de denotatie ‘natuur’. Het gebied Wijkevoort is agrarisch gebied. Vaak wordt agrarisch gebied verward met natuur en ook al betreft het groene velden, agrarisch gebied is verre van natuur. Sterker nog, de impact van de landbouwsector op de natuur is doorgaans een stuk negatiever dan van een bedrijventerrein. Dan punt twee: ‘logistieke industrie’. Industrie klinkt lekker maar dat is nu net wat logistiek niet is. Wanneer goed naar de plannen wordt gekeken (en ja het betreft grote lelijke hallen) dan zie je dat men een mix van bedrijven beoogd in een parkachtige omgeving waarin ecosystemen en de biodiversiteit mogelijk worden versterkt. Het op een duurzame manier inbedden van dit soort activiteiten in een parkachtige omgeving is wat mij betreft hoe industrie- of bedrijventerreinen van de 21e eeuw eruitzien. Tel je zegeningen zou ik zeggen. Je zou maar een bedrijf als Tata Steel als buurman hebben. Dan valt het wat betreft de overlast nog wel mee in de Reeshof. En kijk even op de kaart, de Reeshof wordt niet alleen aan de gehele oost- en zuidzijde begrenst door uitgestrekte groene gebieden, maar geniet ook van allerlei groene zones tot diep in de het stadsdeel: Reeshofbos, Dongevallei, Reeshofpark. Dit is een bijzonder royale situatie (zeker in NL) die niet wordt ondermijnd door de Wijkevoort plannen.