In de afgelopen editie van de Top 1000 aller Tilburgers kwam de Tilburger Twan Lijten maar liefst vier keer voor in de lijst, met twee versies van ‘Puur op het gevoel’ en ook met de nummers ‘Alleen/Alleen’ en ‘Saskia’. Reden voor een gesprek. Twan ontvangt me in de ruime keuken in zijn huis, schenkt een sterke espresso in, en zegt:”Vraag maar raak, ik zal wel antwoorden.”
Waar liggen je roots, Twan? “Ik ben geboren in Asten, een gezin van vier kinderen, mijn tweelingbroer en ik waren nakomertjes, ik heb daar ook 25 jaar gewoond. Mijn vader was vrachtwagenchauffeur, hij was de oudste uit een gezin van veertien, en hij stond er op jonge leeftijd alleen voor omdat zijn vader vroeg overleed. Ook aan moederskant waren er 9 kinderen, dus 21 kinderen met aanhang behalve een priester en een gehandicapte jongen, die waren niet getrouwd. Zo was dat in die grote katholieke gezinnen, een hechte band. We hadden een piepklein huisje, maar er werd wel gefeest, er waren natuurlijk ook veel verjaardagen, en dan was het huis te klein. We gingen dan vaak ook mee met die feesten, met ons vader mee in de Kever. We waren wel geliefd, twee van die rooie krullebolletjes, en we kregen alle aandacht van al die tantes. De ‘lievelingekes’ van de familie”. Twan lacht zachtjes in herinnering aan die tijd.
Waren jullie ook al muzikaal? “Welnee, niemand, behalve mijn oudere broer Gerard, die speelde een beetje gitaar. Dat was wel grappig, hij is rechtshandig, en ik linkshandig, maar ik speelde rechtshandig gitaar. Toen ik zeven jaar was kreeg ik mijn eerste gitaar, en ik kreeg les van de overbuurjongen, Cor Mutsers, een leeftijdgenoot van mijn broer Gerard, die ik erg bewonderde. Ik stond altijd te luisteren terwijl ie daar aan de overkant voor het raam gitaar aan het spelen was, werkelijk geweldig. Van hem heb ik lang les gehad.
Wel zat bijna de hele familie in een kerkelijk koor, en bij een feestje, met een borreltje op, dan werd er gezongen, en ik begeleide het dan met gitaar; heerlijke tijden waren dat. In Asten ging ik ook naar de lagere school in, de Bonifatiussschool schuin tegenover in de straat en daarna heb ik de HAVO gedaan in het College Asten-Someren. Mijn broer en ik kwamen al jong in contact met Tilburg, want mijn oudere zus woonde hier en wij als ukkies mochten bij haar logeren als mijn ouders op vakantie gingen, in de grote stad, heerlijk vonden we dat. Dus de keuze voor Tilburg, en naar het Mollerinstituut was snel gemaakt. Ik werd ingeloot voor Frans, maar daar lag mijn hart toen niet. Driekwart jaar heb ik het gedaan, en toen ben ik als abonnementenverkoper van tijdschriften aan het werk gegaan. Dat heb ik een aantal jaar gedaan en toen kwam ik op het idee om ook zelf boekjes te gaan maken om die vervolgens te verkopen. Samen met drie collega’s heb ik toen de uitgeverij EPN international opgericht, Euro Publi Net.Voor dat werk kwam ik ook regelmatig in Vlaanderen en ik heb zelfs nog een tijdje in een appartement Blankenberg, in België aan de kust gewoond.”
Twan vervolgt: “In 1990 ben ik definitief in Tilburg gaan wonen, in een mooi huis aan de Ringbaan Oost, een klassieke woning, tegenover Jan Wier. Ja, en toen hoorde ik dat Will en Dini Meesters hun kroeg ‘De Schouw’ aan de Bredaseweg gingen verkopen, dat was mijn vaste biljartadres bij een biljartvereniging: “Jullie kunnen hier niet meer biljarten, er komt hier een makelaar in.” zei Dini. Ik wou dat absoluut niet, en toen hebben mijn vrouw en ik ons huis met ze geruild. Vanaf toen zijn we caféhouders van ‘De Schouw’ geworden. Dat hebben we vijf jaar met veel plezier gedaan en daarna hebben we alles verkocht. In 2007 is de uitgeverij aan Sanoma verkocht, maar in 2008 ben ik weer met een een nieuwe uitgeverij begonnen.Vandaag de dag ben ik mede-eigenaar van Musk Media, een bedrijf dat digitale beeldschermen aanstuurt. Dat gaat lekker.”
En nu terug naar de muziek, welke bands heb je allemaal in gezeten? Twan denkt eens na: “Even kijken: toen ik twaalf was ‘The Pink Squares’, niet eens wetende wat die naam precies betekent.” Twan grinnikt. “We speelden alles van de Rolling Stones en hielden weddenschappen om welk liedje we niet konden spelen van hen. Daarna zat ik tot mijn achttiende in een top40 coverband ‘Con Forza’. Echt wat succes kregen we via de band ‘Jan Huigen’ , maar de band viel door onenigheid uit elkaar. Toen rolde ik in de Blues, ik heb ook nog in een sessieband gezeten met Pietje de Jong, Leon Gowie, van Vengeance, en Piet Maas. Ik schreef toen zelf al liedjes, voornamelijk in het Nederlands.
Ik heb een reumatische aandoening, dat beperkt me in sommige dingen, dus ben ik me gaan toeleggen op de akoestische gitaar. Ik ging ook steeds meer zingen, daar was ik vroeger veel te verlegen voor. Ik ben ook op zangles gegaan en rond 2002 had ik de mogelijkheid om ‘Puur op het gevoel’ met de band van Marco Borsato op te nemen. Een buitenkansje. Het werd meteen een hit en we stonden in alle Nederlandstalige top’s op nummer 1 en in de mega-top 100 zelfs op 17. We zaten namelijk in de trailer van de film ‘Volle Maan’ samen met Bløf en De Dijk. In dat jaar stond ik ook op Lowlands, daar ben ik nog altijd heel trots op. Ik kreeg daarop een platencontract bij Jan Vis en ik heb in 2005 een CD opgenomen die ‘Puur op het Gevoel’ heette. Mijn tweede single ‘Saskia’, de naam van mijn vrouw, werd ook weer een hit want hij werd bijna elke dag gedraaid in het radioprogramma van de Tour de France. Die kwam ook weer op 17 in de mega-top 100.”
Twan neemt een pauze en maakt koffie, waarna hij verder vertelt: “In 2008 besloten we om een videoclip te maken van ‘Puur op het Gevoel’ met Ron Schuurkes. Nou, dat was een succes; nu bijna anderhalf miljoen keer bekeken op YouTube en we kwamen weer in charts, en die kwam wéér op nummer 17. Het zingen in de Nederlandse taal sloeg ook weer meer aan. Later is er nog een hippere versie gemaakt met de zangeres Rox. En daarna kwam de single ‘1000 redenen’, ook een succes, ik zong hem voor het eerst in een uitverkocht Gelredome en verdomd, die belandde ook weer op nummer 17 in de mega-top 100, ik heb iets met dat getal!” lacht Twan.
“Ik heb nu een nieuwe manager, Riny Schreijenberg, die ook Thomas Berge en Frans Bauer groot heeft gemaakt en er komt een nieuwe single, compleet met videoclip uit: ‘Als je Alles’ gaat ie heten.” Op zijn computer laat Twan de clip zien. “Ik ga me nu meer richten op de muziek en het plan is om een tour langs de theaters te maken. Je kunt mijn muziek wel omschrijven als ‘Levenspop’, de term die dichter Jace van de Ven aan mijn muziek gaf. Ik schrijf alles zelf, meestal ga ik dan naar mijn goede vriend Sjoerd op Terschelling om de rust te krijgen om te schrijven. Ik heb zo’n honderd goede liedjes geschreven, waaronder een aantal met vriend en producer Roel Jongenelen van Studio Apollo in Boxtel en ik heb heel veul meuk geschreven.” lacht Twan.
Tot slot, wat is je devies? Twan meteen: “Geniet van het leven en haal er uit wat erin zit”!