Sinds juni van 2016, toen Quote en Omroep Brabant onthulden dat de Belastingdienst beslag had gelegd op Villa Vredelust aan de Bredaseweg 546, is er weinig over dit rijksmonument vernomen.
Geruchten in de stad en op internet, dat het pand terug gekocht zou zijn door gemeente Tilburg tegen een bedrag van een half miljoen, blijken uit navraag niet te kloppen. Wel heeft de gemeente een bestemmingsplan procedure in gang gezet, om onder andere horeca in het pand mogelijk te maken. Dat de gemeente dit zou doen, was afgesproken bij de verkoop in 2014 aan Didier Deleuil. Het brengt de hoop weer wat tot leven dat er nu toch eindelijk eens iets met Vredelust gaat gebeuren, voordat het ineen is gestort.
Wat ook hoopgevend is, is de vermelding op de website van Bouwburo Vitruvius BV, dat gespecialiseerd is in restauraties van monumenten en zegt in opdracht van de Belgische ondernemer Didier Deleuil de begeleiding van de restauratie van Villa Vredelust op zich te nemen, inclusief de nieuwe inbouwen die voorkomen uit de visie van de architect Bedaux de Brouwer. Vitruvius BV heeft ook de restauratie van het Duvelhok begeleid in opdracht van Karin Bruers.
Het gegeven dat de Belastingdienst het pand in beslag had genomen, wat betekent dat deze dienst het na enige tijd gaat verkopen of veilen, brengt de vraag op van wie Villa Vredelust nu eigenlijk is en of het nu daadwerkelijk reeds van eigenaar is gewisseld. Volgens de gemeente Tilburg is Didier Deleuil nog steeds de eigenaar en is makelaar Naber bezig om Villa Vredelust als horecapand te verkopen. Het digitale spoor loopt hier echter dood, want noch in het aanbod van Naber, noch bij ‘Funda in business‘ is het terug te vinden.
De digitale zoektocht naar de eigenaar van Vredelust, brengt echter wel andere informatie en even zoveel vragen aan het oppervlakte.
Op LinkedIn geeft Didier Deleuil aan dat hij sinds 2003 en tot op heden eigenaar is van het bedrijf Pom Beheer bvba, een Belgische BV. Echter, dit bedrijf is in 2011 – 2012 failliet verklaard volgens het ‘Failliet Informatieregister’. De vraag is, of dit bedrijf dan opnieuw is opgestart, of feitelijk niet meer bestaat.
In 2014, toen Didier Deleuil het zieltogende Villa Vredelust kocht voor €150.000, was in dezelfde periode een andere horecazaak waarvan hij zaakvoerder was, failliet verklaard. De Eetkamer in het Vlaamse St.Niklaas bleef volgens het Nieuwsblad achter met een schuld van €150.000,-.
Een andere digitale manier om te proberen een eigenaar te vinden, is via het eigendom van een website-domein. Bij SIDN (Stichting Internet Domeinnamen) is op te zoeken wie de eigenaar is van een website-adres. Op de Facebook-pagina van Villa Vredelust is te vinden dat de website www.villavredelust.nl bij het toekomstige restaurant hoort. Het eigendom van dit domein blijkt te liggen bij Lemonsqueeze BV, een bedrijf dat gevestigd is in een twee-onder-één-kap rijtjeshuis in Almere van een zekere Richard Haeck. Deze Richard Haeck heeft nog een bedrijf op dit adres gevestigd: Manageable BV. Dit bedrijf lijkt partner te zijn van vier payroll-bedrijven (waarvan de laatste niet neer blijkt te bestaan) en die alle vier eveneens van hem zijn.
- Mise En Place – voor kwalitatief horecapersoneel.
- Staffable Payroll – voor payrolling van personeel.
- Q-staff – voor ontwikkeling in gastvrijheid, training en coaching
- Het Trainingsbureau – voor training en ontwikkeling van mensen op maat met volume.
De website lemonsqueeze.nl leidt de bezoeker door naar de website van Almere Catering, welke sinds januari 2015 niet meer wordt onderhouden.
Richard Haeck was daarnaast ‘managing partner’ bij restaurant O Bon Coin dat van november 2013 tot januari 2015 in de Reeshof zat en wat eveneens van Didier Deleuil was.
Afijn, veel vragen blijven voor alsnog open waarbij steeds de namen opduiken van deze twee heren. Maar de hamvraag blijft: is Villa Vredelust de speelbal geworden van vage ondernemers en kan deze ooit weelderige residentie nog worden gered voordat het van ellende uiteen valt?
4 reacties
Voeg die van jou toe →Ik vind het zo’n mysterieus en machtig pand. Ik zou dolgraag het willen hebben! Dit pand heeft recht op een nieuw leven en het is gek dat hier nog steeds gepraat word over een horeca gelegenheid. Er zijn mensen diebhet willen kopen maar die maken er geen horeca gelegenheid van dus gebeurt het niet. Tilburg moet eens kijken wat wel kan en niet zomaar laten sloffen aan mensen die niet uit Tilburg komen en die ook geen zak doen. (Mijn mening).
Dit pand bied zo veel. Met steun gaat dit een prachtig pand worden!
De merkwaardige geschiedenis van dit pand bevat ook nog de volgende feiten:
Het pand werd plotseling verkocht aan Delieul. Onderhandelingen met anderen werden afgebroken. VVD-wethouder vond dat er dure horeca moest komen, daarvoor was een wijziging van het bestemmingsplan nodig. In het koopcontract werd vastgelegd dat daar meteen werk van zou worden gemaakt, om zo verbouwing en restauratie mogelijk te malken. Die wijziging is nu pas in de maak (tweeeneenhalf jaar later) en moet nog door de raad worden goedgekeurd. Die dure horca was geen gemeentebeleid. Het pand is te goedkoop vekocht aan een relatie om een privehobby te realiseren. De hoogst mogelijke prijs was gemeentebelang geweest. Potentiële kopers worden door makelaar Naber afgehouden.
Jammer maar slopen nasr die handel. Tis te gek voor woorden hoe lang hier over gesteggeld is. Energie en geld wat er ingestoken moet worden komt er nooit uit. Uiteindelijk faillisement en de schuld eissers staan met lege handen.
Wellicht biedt het Kadaster uitkomst?