Het Gipsy Festival in de Interpolistuin deze laatste zaterdag van mei zal ik niet meer zo snel vergeten. Dat het bewolkt is en later gaat regenen als de zon zakt, is van generlei waarde. Ik heb mijn camera bij me en ben vast besloten opnames te maken. Het eerste dat opvalt is de relaxte sfeer. Verder is het niet zo druk in de vroege middag. Misschien zijn de mensen niet gewend dat het voor de eerste keer een tweedaags festival is, denken ze alleen aan de zondag. Wethouder Marjo Frenk uit een compliment in haar openingswoord. Dat ondanks de recessie het Gipsy Festival daarentegen groeit. Er is genoeg te horen en te zien. Mooie en swingende muziek. Veel mensen uit het culturele circuit ook. Het is avond als er steeds meer regen valt. Maar het deert niemand, de sfeer is super, de mensen dansen. De afsluitende band is The Basily Gipsy Band & Dorado Schmitt. Het wordt een groot feest. Daar sta ik dan met mijn camera, deze show moet er op. Het concert loopt op een einde, als gitarist Pablo Ortiz de microfoon pakt. Hij spreekt in het Frans de mensen toe. “Ik wil graag een toegift spelen. Omdat ik het geweldig vind dat de mensen ondanks de regen gewoon blijven en ook nog plezier hebben. Het nummer wil ik opdragen aan mijn geliefde.” En dan wijst hij, mijn richting uit, precies in de camera. “Kan het mooier? Waarom? O jee, zijn geliefde staat pal achter mij!”
Een sfeerimpressie in iets meer dan honderd foto’s.
