Adoptie

columnIn onze achtertuin ligt sinds vorige maand een rotonde.
Het is maar een kleintje, een jonkie zogezegd.
We hebben hem geadopteerd. Het mocht van de gemeente, ze hadden bijna een bord in haar hart geplantPvdB-Adopteer-Rotonde met de tekst ‘Adopteer een rotonde.’ Blijkbaar had zich zelfs al een bedrijf gemeld. Die wilden goede sier maken met het rondje aan de rand van de stad.

We hebben het kleintje, toen we daar lucht van kregen, snel uitgegraven, meegenomen en een warm nest geboden in onze nabijheid. We lopen nu elke ochtend een stukje over haar asfalt. Zodat ze zich toch nog een beetje nuttig voelt.

hond luxeInmiddels hebben we de adoptiesmaak te pakken. We denken binnenkort een boom in ons achtertuintje te plaatsen. Een weesje uit het Wandelbos. Dat moet passen in het hart van onze kleine rondo.
Vervolgens gaan we dan voor de pup uit Wit Rusland. Van horen zeggen weten we dat die dieren het daar heel slecht hebben. Ze vliegen ze met bosjes over naar Schiphol.
Die dieren zijn er nog erger aan toe dan de hondjes in het zuiden van Spanje, waar bijna geen eten is voor de trouwe viervoeters.

Zielig hoor. Sommige hebben zelfs geen achterpootjes meer. Die krijgen in ons land een rolstoel en mogen dan op vakantie naar een speciaal hondenvriendelijk adres.
Onlangs hebben we trouwens een koe geadopteerd. Niet echt natuurlijk, de koe blijft in het land van herkomst: Malawi.

We dachten exclusief te zijn, maar ontdekten recent dat we niet de enigen zijn die geld hebben gestoken in de adoptiemelk voor de lokale bevolking. We zijn goed van vertrouwen, het is waarschijnlijk een andere koe houden we onszelf voor.

04-29-2015-Zwarte-Doos-Stadhuis-StadhuisstraatEven Google gebruikend is het een peulenschil om tal van andere adoptie-mogelijkheden te ontdekken. Van een taxusboom, bakstenen, fietspad tot een bootvluchteling aan toe.
De cultuursector biedt zelfs partituren aan, om ze te kunnen bewaren voor ons nageslacht.
Dat brengt me op het volgende lumineuze idee.
Kunnen we in Tilburg geen gebouwen gaan adopteren? Waardevolle, gezichtsbepalende stukjes stad zogezegd.

We kunnen een groep burgers bijeenroepen die allemaal een tientje of vijf uitleggen voor het behoud van, ik noem maar een dwarsstraat, stadskantoor de Zwarte Doos. Op internet gaat al een petitie rond van betrokken kunstenaars en architecten die zich verzetten tegen de aanstaande aantasting van dit ‘na-oorlogse architectonische hoogstandje’.
We adopteren direct een actieleus: ‘Boos om de Doos!’

Ik vrees echter, in weerwil van het architectenprotest, dat zo’n actie geen volksoproer zal veroorzaken. Veel Tilburgers lozen de doos liever dan dat zij vele tientallen miljoenen euro’s willen pompen in het pimpen van het ding.
Als we dan als alternatief met alle Tilburgers samen ons stadscentrum eens zouden adopteren, als ware het een hongerlijdende kind. Een kind dat met iedereen ruzie maakt, om de weinige broodkruimels die daar te vergaren zijn.

Natuurlijk staan, zoals de ouders van dat magere kindje aantonen, in ons centrum heel veel winkels leeg. Biedt het stadshart vaak een troosteloze aanblik.
05-12-2015Paleisring-Cityring-Zwijsenstraat-kruisingHebben diezelfde ouders echter niet zelf dit kind verstoten? Want wie wilden ook al weer al die auto’s door het centrum laten razen, wie zijn de eigenaren van alle met ketens bevolkte winkelpanden, de scheppers van de vreselijk smakende eenheidsworst?
Mensen: adopteer ons stadscentrum, voor het te laat is.
PS:
Wij leggen onze rotondetje overigens graag neer aan het einde van de Bisschop Zwijsenstraat in de Cityring!

Geef een reactie