Boekenbal • Tilburgers.nl •

Wij voelen ons gepasseerd! Ja, u leest het goed.
Vorig jaar snapten we dat het wellicht nog wat te vroeg was. Daarnaast een beetje piëteit in verband met de ons (toen) onlangs ontvallen Harry Mulisch was wel op z’n plek.
Maar nu een jaar later, hadden wij op z’n minst een uitnodiging verwacht voor het jaarlijks zuipfestijn wat men ‘Boekenbal’ noemt.
Nu Mulisch noodgedwongen zijn plaats op heeft moeten geven, is er tijd voor nieuw bloed, dachten we tenminste.

Rutger Castricum wil de plek opvullen met zijn flutboekje over Ibiza, maar dankzij zijn genante optreden bij ‘De Wereld Draait Door’ kan hij daar wel naar fluiten! Rutger had namelijk niet door dat ‘DWDD’ eigenlijk de arbitragecommissie is voor dit uit de kluiten gewassen voorleesavondje. Maar we begrijpen Mathijs wel hoor, wij zouden ook niet met dat soort geassocieerd willen worden, dat vinden wij namelijk maar schorrie morrie.

Nee, wij zitten liever aan tafel met de socialistische upperclass. Frans praten met Ivo Niehe en Mart Smeets. Heerlijk glaasje wijn erbij en chansons zingen, Patrick Bruel en Charles Aznavour alles dat anders is, is inferieur! Misschien komt Fifi ook nog wel even langs, op zo’n avond kunnen de gekste dingen gebeuren!
Heerlijk met Felix Rottenberg over politiek ouwehoeren, hoe hij de wijsheid in pacht heeft en ons dan kan vertellen hoe welke vorken nou allemaal in zijn steel steken! Luisteren hoe Freek de Jonge oreert dat zijn publiek hem eigenlijk niet waard is, dat zijn voorstel bij de schouwburg niet in dank werd afgenomen; hij wilde voorstellen enkel publiek met een titel binnen te laten. We duwen onze MBO diploma’s iets dieper in onze zakken en kijken, al struikelend over de viool van Herman van Veen, recht in de ogen van Adriaan van Dis. Zat die net ook niet Frans te lullen?

Nu niet. Nu horen we verhalen dat de jeugd geen verstand heeft, dat dat komt omdat ze te weinig boeken lezen. “Vroeger in Indonesië” hij vervolgt zijn verhaal en wij denken alleen dat men vroeger ook vond dat er maar één, heilig boek gelezen moest worden en zie wat daar van gekomen is. Nu maar oppassen dat Van Dis onze teksten niet in zijn eigen boeken gaat gebruiken, maar dat is natuurlijk nooit bewezen! Gelukkig weten we nog net Youp van ’t Hek te omzeilen, we horen hem nog net roepen dat hij vroeger altijd ging zwerven en dan uitkwam in Parijs! Nu heet dat een citytrip Joseph!

Jeroen Wielaert lijkt getriggerd door de Franse steekwoorden en sluit zich bij ons aan. Hij heeft nog, vindt hij zelf, een prachtige anekdote over een glas wijn en een chien. Nee, geen hond, een chien!

Onze gedachten dwalen af naar Toon Hermans. Het auberge en aubergine verhaal maakt dat wij in onze vuisten moeten gniffelen. Dit blijkt een reden te zijn voor een nieuw verhaal, van Rick Felderhof; Nu wordt het echt tijd om te vertrekken.

Helaas botsen we onvermijdelijk tegen Nico Dijkshoorn en Joost Zwagerman aan. Zwagerman. ‘De opvolger van Harry Mulisch’, en geloof ons dat bedoelen we niet in de positieve zin van het woord. Net als Mulisch niet weg te slaan bij dat Boekenbal. Om dan nog maar te zwijgen over Nico Dijkshoorn. De selfmade polderpoëet. Hij die eenieder ‘de tyfus blockt’ wanneer het hem niet aanstaat, en met die walgelijk zelfgenoegzame blik, de ‘e’ structureel verbasterend naar een ‘o’.

Aan de bar komen we Maarten van Rossum en Jan Mulder tegen die, niet eens stiekem, een serveerster tegen de billen tikt. Samen zitten zij ogenschijnlijk in een verhitte discussie. Dan horen we Maartens tegenargument: “4- 4- 2? RvC van een beursgenoteerde voetbalclub? Waar gáát dit over?” Hij zet nog even Herman van Veen op z’n plek met z’n aristocratisch gelul: “Zolang je ‘Spetter, pieter, pater, lekker in het water’ serieus zingt, kan ik je niet serieus nemen!” En we voelen ons eindelijk op onze plek.
Vier biertjes beste kastelein, u bent de redding van onze avond!

U vraagt zich af waar het fout is gegaan bij de PvdA? Stel uzelf die vraag opnieuw en begin weer met lezen bij de eerste regel van deze column.