Borstkloppen

Gastbijdrage van Hans Rube, journalist en Burger raadslid voor de PvdA

Oorverdovend is bij tijd en wijle het lawaai dat uit het Tilburgse Stadskantoor naar buiten golft.
Je denkt al snel dat het lokale muzikale collectief El Nino Batucada ter inspiratie en teambuilding een percussie workshop geeft aan de overgebleven raadsleden van de coalitiepartijen. Ritmisch gebonk, knalharde drumbeats en gejoel.
Bij nadere inspectie blijkt het slechts het eigen borstgeklop te zijn.

Want ze zijn maar al te trots op wat ze ‘allemaal gedaan hebben voor Tilburg’, de coalitiepartijen van GroenLinks, D66, VVD en niet te vergeten, het gedecimeerde CDA.
Helaas zitten de Tilburgers straks wel met een groot financieel tekort, van ergens richting de 20 miljoen als ze niet uitkijken. Maar deze coalitie gaat ‘gewoon door op de ingeslagen weg’: dat betekent flink investeren in stenen voor het centrum, megalomane gebouwen neerplanten in de Spoorzone en een extra parkeergarage.

Waar we als stad het begrotingstekort mee moeten dichten, daar mogen de burgers vervolgens zelf over meedenken. Verantwoordelijkheid delen, vinden ze dat met een eufemisme. In gewone mensentaal heet dat ‘afschuiven’.

Hier en daar een kleine verhoging van de lasten? Moet kunnen, vinden de wethouders. Hier en daar bezuinigen op het sociaal domein. Kan best wat af denken ze in het nieuwe Stadskantoor, alsof een eigen collegelid niet recent heeft aangetoond dat Tilburgers in de zwakste posities het hier al niet zo makkelijk hebben.

Ze roffelen zichzelf na 3,5 jaar samenwerking echter desondanks uitbundig op de borst, in de inmiddels tot duiventil verworden coalitie. Al drie wethouders zijn vervangen, een flink aantal coalitieraadsleden heeft daarnaast een goed heenkomen gezocht in een andere baan.
En alsof het een in memoriam van een geliefde betreft, vormen de afscheidswoorden bij hun vertrek steevast een lofzang. Zelfs als de vertrekkende wethouder stelselmatig miljoenenoverschrijdingen op tal van zijn projecten had, bijvoorbeeld.

Echte inspraak voor burgers is in Tilburg al jaren een gepasseerd station. De lokale democratie lijkt slechts eens in de 4 jaar van stal te worden gehaald. We mogen ‘meepraten’, luisteren naar ‘verdiepende gesprekken over voorliggende plannen’, of een hoorzitting bijwonen.
Burgers mogen ‘hun geluid laten horen’.
Feitelijk schieten ze daar weinig mee op.

Op het vlak van verkeerscirculatie, door centrum en de rest van de stad, is de afgelopen maanden een aantal plannen op de tekentafel ingekleurd.
Tilburgers hebben daar een mening over.
Al meer dan 10 jaar klagen burgers dat de Ringbaan Zuid te gevaarlijk is om over te steken. Dat begon 15 jaar geleden rond Jozefzorg: ouderen die de overkant van de weg niet haalden bij de oversteekplaats, daarna kwamen de scholieren, die de weg gevaarlijk vonden en nu de bewoners uit Broekhoven en Groenewoud.

Aan de tekentafel is bedacht dat auto’s daar 70 kilometer per uur moeten kunnen blijven rijden, immers als ze 50 rijden wordt het te druk in de binnenstad.
Menigeen ontgaat die veronderstelde logische samenhang, waarom zou je de Ringbaan Zuid afrijden omdat je daar 70 kilometer mag.
Al decennia krijgt de gemeente Tilburg kritiek op de vele onveilige verkeerssituaties voor fietsers en voetgangers. Ik heb 3 jaar geleden zelf een Zwartboek aangereikt, met tal van voorbeelden uit onze stad.
Het college liet dat later door een duur betaald bureau nog eens dunnetjes over doen.

Nu, eindelijk, is een eerste rotonde aangepast zodat net als in de rest van Nederland fietsers daar voorrang krijgen.
Maar probeer eens van Oost naar West en omgekeerd te fietsen. De vreselijk onoverzichtelijke situatie bij de Boomstraat om de Noodhoekring over te steken naar het centrum, de rampzalige route over de Tuinstraat en verder naar Berkel Enschot als de schoolklassen van Odulphus en Theresia uitgaan.
Er gebeurt al jaren niets.

Deze week wandelde ik van de Brucknerstraat, langs het Wagnerplein, politiebureau en de Heikant richting kanaal. Iemand heeft ooit bedacht dat hier geen stoep hoeft te liggen, de enige strook tegels houdt op bij de buspaal. Verder moet iedereen het maar uitzoeken, want aan de zijde van het Wagnerplein kun je als wandelaar de Heikantlaan toch niet oversteken bij een veilig voetgangerslicht.

Cityring
Ik ben dan ook reuze benieuwd wat de verdiepende inzichten over de Cityring gaan opleveren. Alle bezwaren die tijdens de eerste sessie van vorige week naar voren werden gebracht, werden direct door de ‘deskundigen’ gesust.
De drie opties voor het temperen van het verkeer op de ring waren echter in de ogen van de meeste burgers aan deze eerste digitale sessie volstrekt onvoldoende onderbouwd, en vooral bedoeld mensen die met een auto ons centrum in willen trekken niet af te schrikken.
Kortom: de coalitie wil de parkeergarages blijven bedienen, nog steeds afzien van een transferium zoals de Vlaamse voorbeeldsteden Mechelen en Gent die wel hebben aangelegd, men heeft geen oog voor sluipverkeer en er heerst een diep stilzwijgen als wordt gevraagd waarom de gemeente de Heuvelring niet gewoon dichtgooit voor al het autoverkeer. Want dat zou volgens heel veel mensen de enige goede oplossing zijn: een prettig centrum, gecombineerd met twee goed bereikbare garages aan beide zijden van het winkelhart met tevens de door iedereen zo gewenste knip in de ring.

Iedereen weet dat harde beats in muziek gehoorschade opleveren.
Oorverdovend tromgeroffel op de eigen borst heeft datzelfde effect vrees ik. Men kan nog net zien dat de ander spreekt, maar opvangen wat die anderen zeggen lukt niet meer.