Die tijd ligt echter al heel ver achter ons. Foto’s en kiekjes worden dagelijks per miljoenen op het internet gekwakt en ‘notabelen’, de politici en belangrijke mensen van vandaag gaan wekelijks vele malen op de foto. En de meeste foto’s, daar mag je alleen naar kijken. Je mag ze niet opnieuw verspreiden, dat is een misdaad! Dat deze foto’s via sociale media; Facebook, Twitter, Instagram, Flickr en wat al niet meer tientallen keren worden gedeeld, doet er dan niet toe.
Godnondeju! Waar zijn we mee bezig? Wie heeft er zoiets achterlijks bedacht?
Maar neem nou zo’n Dijkstra B.V. uit Uithoorn…. Die man maakt foto’s. Van mensen, dingen… veilig. Je pakt de trein naar Den Haag, maakt een foto en klaar ben je. Thuis gekomen stuur je de foto naar de fotoredactie van het ANP. Die betalen netjes 50 euro en die heb je dan weer verdiend. Het ANP verkoopt de foto vervolgens voor 60 euro aan de website-redactie van de Rijksoverheid. Deze Rijksoverheid zet deze foto bij een persbericht. En nou komt het, beste lezer…. Persberichten zijn bedoeld voor de pers. Om over te nemen in de eigen media-uitingen: kranten, boeken en tijdschriften. En natuurlijk websites. De val staat open!
Er komt een niks vermoedende redacteur van Tilburgers.nl langs. Deze zoekt een foto van staatssecretaris Eric Wiebes. En als u het nog niet weet: bij Tilburgers.nl werken alleen maar vrijwilligers, waarvan een flink aantal moet leven van een (bijstands-)uitkering. Mensen met weinig geld, maar wel met heel veel passie in hun donder om week in week uit, dag in dag uit het nieuws uit Tilburg voor u op te tekenen zodat u deze – geheel gratis – tot u kan nemen. Een inzet die tegenwoordig volledig past in de Participatiemaatschappij, waarin iedereen wat moet terugdoen voor een uitkering. Uiteraard hebben deze mensen geen geld om naar Den Haag af te reizen om een foto te maken van een politicus, dat moge duidelijk zijn.
Afijn.. de val. Deze niks vermoedende redacteur van Tilburgers.nl denkt: “Hé, een foto in een persbericht, van de Rijksoverheid. Dat is vast wel oké.” Niet dus. Want een dikke drie maanden later valt er een brief in de bus (u weet wel, slakkenpost) van een juridisch medewerkster, mevrouw De Vries van i-EE advocaten, uit Uitgeest. Namens de fotograaf, Dijkstra B.V. eist ze op dat moment €265,-. De redacteuren van Tilburgers.nl hebben zoveel geld niet. Van dit bedrag kunnen ze twee maanden boodschappen doen. Laat staan dat ze enig budget hebben om ook een advocaat in te schakelen en auteursrecht is nog altijd een niche waar bijvoorbeeld het Advocaten Collectief geen verstand van heeft. Dus er volgt een e-mailwisseling, want dat bespaart postzegels en printpapier voor slakkenpost. Mevrouw De Vries vindt het inmiddels te lang duren, terwijl de foto in kwestie inmiddels lang en breed van Tilburgers.nl is verwijderd, en eist ineens €530,-. Voor een foto van 50 euro.
Wat een verdienmodel! Wat een sukkel van een kiekjesmaker ben je nou helemaal, als je op die manier je geld moet verdien. Fotootjes verkopen en er vervolgens de advocatuur erop af sturen om het tienvoudige binnen te hengelen. Meneer Dijkstra zou zich de ogen uit de kop moeten schamen, om onze vrijwilligers van Tilburgers.nl een poot uit te draaien. Als meneer Dijkstra een vent was, had hij gewoon het aanbod van onze die-hards geaccepteerd: een gratis advertentie voor enkele maanden op Tilburgers. Daar had ‘ie misschien nog wat opdrachten voor nieuwe kiekjes uit kunnen slepen.
Maar nee hoor. Deze dappere dodo durft niet eens aan de telefoon te komen. Hij laat zijn vrouw opnemen die vervolgens onze redacteuren uitmaakt voor alles wat lelijk en vies is. De geest is er volledig uit, lijkt me zo. Wat een lef! Nee, ga dan op een fikkende berg staan, of in een iglo zitten. Dan ben je een flinke vent die een dergelijk idioot bedrag ruimschoots verdient.
Zoals bijvoorbeeld deze fotografen op de website 9gag.com, die nog steeds een eerzaam beroep hebben. Die halsbrekende toeren uithalen om net die ene prachtplaat te maken, waar de rest van de wereld van mag genieten en zich over verbazen. …en vervolgens ongestoord duizenden keren mag delen over het wereld wijde web. Maar o wee, als je het lef hebt om een van deze foto’s op je eigen website te zetten, dan ben je gewoon de lúl – excuse my French… Fotografen die met brandend statief en schoenen in de lava staan, die door een beer achterna worden gezeten, die zich verstoppen in een namaak-zwaan en die uren, dagen in het water zitten, voor die ene perfecte plaat. Die mensen mogen van mij gewoon €5.000,- voor een foto vragen, prima.
Maar blijf van onze goed bedoelende vrijwilligers af! Een vergissing maken is menselijk, er sportief mee omgaan ook!
6 reacties
Voeg die van jou toe →Mevrouw de Vries is na een slaap periode van 2 jaar weer wakker geworden en gaat verder met haar streven om bij mij haar claim van Dijkstra groot 265 euro, inmiddels gegroeid naar meer dan 1000 euro, weer neer te leggen. Hun praktijken hebben veel ondernemers veel geld gekost. I-EE en Dijkstra zouden geen bestaansrecht mogen hebben.
i-ee het advocatenkantoor waar mevrouw de vries werkt, heeft zich ook bij mij gemeld. ik kom graag met jullie in contact om ervaringen uit te wisselen.
ik ben het eens met de laatste regel van de blog.
Hier inmiddels ook belaagd door mevrouw De Vries. Hoe is dit afgelopen? Hebben jullie betaald?
Hier precies hetzelfde! Brief gisteren binnen gehad en vandaag de schikking in de mail voor 265 euro van mr. (meester in de rechten, leerde ik) de Vries. Hebben jullie betaald?
Heel triest dat het zo moet….soms is het inderdaad wel heel hard.
Tja, zucht… Toch moet me iets van het hart. Je zult maar fotograaf zijn en net iets te veel slechte ervaringen hebben met beeldenpikkers en -misbruikers. De opportunistische realiteit is er naar. Dat perspectief heeft even veel bestaansrecht en de keuze het juridisch door te zetten zonder aanziens des persoons ook. Tegelijk snap ik jullie probleem en boosheid en vind ook die terecht. Geld heb ik niet te bieden, wel het aanbod in afstemming eens fotografie bij een nieuwslocatie te verzorgen.