Met bijstand iemand tijdelijk onderdak geven, het mag in Tilburg • Tilburgers.nl • Economie

Voor wie van een bijstandsuitkering leeft is het een bekend begrip: de kostendelersnorm. Zolang je alleen woont, ontvang je 70% van het wettelijk minimumloon als bijstandsuitkering, maar zodra je met twee bent, nog maar 50%. Voor veel mensen in de bijstand is dat een zwaarwegende reden om niet te gaan samenwonen. Ook niet voor een korte periode.

Tegelijkertijd neemt het tekort aan (betaalbare) woningen ook nog steeds toe, en aan de krapte lijkt voorlopig nog geen einde te komen. Hierdoor geraken ook steeds vaker mensen op straat, die door welke aanleiding dan ook hun onderdak verliezen. Bijvoorbeeld door scheiding, jongeren die 18 worden en buiten de jeugdzorg vallen of mensen die uit detentie komen.

Raadslid Dwayne Heuvelmans (GroenLinks) heeft maar aanleiding hiervan vragen gesteld, onder meer of de gemeente bereid is om minder streng te zijn in het opleggen van de kostendelersnorm, zodat mensen met een bijstandsuitkering makkelijker een familielid of bekende tijdelijk onderdak kunnen geven, zonder meteen fors in te leveren op hun bijstandsuitkering.

Opmerkelijk genoeg: sinds 2017 heeft de gemeente Tilburg al beleid om hier soepel mee om te gaan. Als een uitkeringsgerechtigde bereid is om tijdelijk noodzakelijke huisvesting te bieden, dan legt de gemeente – dus in deze Werk & Inkomen – geen korting op, zodat de woningzoekende de rust en tijd krijgt om te zoeken naar een eigen woonruimte. In principe is dat voor de duur van drie maanden, met de mogelijkheid tot verlenging met steeds drie maanden tot maximaal één jaar.

Belangrijk is wel, dat zowel degene die iemand opvangt, als degene die opgevangen wordt, dit meteen melden bij hun case-manager.

Een persvoorlichter van de gemeente Tilburg licht toe: “De kostendelersnorm wordt altijd tijdelijk losgelaten. Na drie maanden vindt er een onderzoek plaats, of de inwoner er nog woont en ook wat deze heeft gedaan om zelfstandige huisvesting te vinden. Aantonen kan via bewijs van inschrijving als woningzoekende, van reacties op woning in zicht, maar ook van contact met instanties die ondersteuning bieden in de zoektocht naar woonruimte. Het is aan de inwonende persoon om aannemelijk te maken dat er alles aan wordt gedaan om woonruimte te zoeken. Als het niet is gelukt, dan kan het loslaten van de kostendelersnorm verlengd worden.”