Bevrijdingsdag op 27 oktober

Gastbijdrage van Pieter van Beurden

1944 De bevrijders van Tilburg voor de Heikese kerk

Een groepje Tilburgers heeft besloten de Bevrijdingsdag van Tilburg te blijven herdenken én vieren op 27 oktober onder de naam Peace and Jam. Op die vrijdag vinden er daarom vanaf 18.40 een aantal activiteiten plaats in- en om het Factorium en het naastgelegen Vrijheidspark. Een rustige herdenking en kleine viering met muziek, re-enacters die brood met jam uitdelen en een opgefriste bevrijdingsfilm geven de avond een goede start. Vervolgens barst een eerste feesteditie los van het Peace and Jam bevrijdingsfestival in de Stadhuisstraat. Meer informatie en een actueel programma verschijnt binnenkort op www.peaceandjam.nl

We geven zelf als organisatie geen speech tijdens de bevrijdingsherdenking en -viering op 27 oktober. We willen de kinderen de ruimte geven hun gedichten voor te dragen en andere betrokkenen een podium geven om iets te zeggen.  Omdat we toch nog wat vragen krijgen over de avond hierbij een woordje van Piet van Beurden een van de organisatoren van de avond.

Mijn excuses aan de mensen die verstand hebben van protocol en rituelen. We hebben het programma voor de avond ontwikkeld met enkel onze publiekservaring tijdens eerdere herdenkingsmomenten. Die avonden zijn altijd tot in de puntjes verzorgd geweest door het Tilburgs Oranje Comité, waar we hen zeer dankbaar voor zijn. Jaar na jaar een uiterst respectvolle en stemmige gebeurtenis.

De herdenking en viering die wij gaan houden is zeer losjes gebaseerd op die historie en komt verder recht uit verschillende harten. We willen iedereen de ruimte geven om op zijn manier te herdenken en vieren maar toevallig zijn wij dat dit keer geworden dus dit wordt onze interpretatie.

Herdenken en terugdenken aan gevallen soldaten en burgers doet ons stiekem pijn, vooral omdat we weten dat de wereld nog niet vrij is van strijd en lijden. Dat lijden meldt zich dagelijks op de kleine en grote schermen om ons heen. Een vriend van mij schreef ooit dat hij niet bang is voor geloof, maar wel voor wat mensen doen in de naam van hun god. En dat is mij altijd bijgebleven. Want die goden kennen vele gezichten soms is die god een religie, soms is die god macht, soms geld, soms je eigen gelijk of overtuiging en soms is die god een systeem van regels dat we in stand willen houden. De avond die voor ons ligt zal mogelijk niet voldoen aan alle regels die historisch en protocollair bij een dergelijke avond horen. Maar we willen als gewone burgers,zo graag deze voor Tilburg bijzondere datum in ere houden en blijven herinneren.

Na het herdenken op een door ons gehoopt gepaste wijze gaan we snel vieren. Het is de eerste keer dus hopelijk heeft u als bezoeker daar begrip voor en deelt u met ons uw tips en ideeën en sluit eventueel aan bij de organisatie van een volgende editie. We zetten ons in om zo goed mogelijk respect te betuigen aan de Irene Brigade en de Schotse Divisies die in 1944 als onderdeel van een nog veel grotere groep geallieerde strijdkrachten Tilburg bevrijdden. We gedenken ook de heldhaftige burgers die Tilburg die hun bijdrage leverden in hun soms stille strijd tegen de bezetters. En we staan stil bij alle veteranen en actieve soldaten en burgers die na hen op de bres zijn gesprongen voor onze vrijheid en vrijheden. Maar dat kunnen we nooit genoeg doen. Dat moeten we namelijk allemaal samen elke dag een beetje doen in ons gedrag en in onze dagelijkse dankbaarheid.

Iedereen die meewerkt aan de avond doet dat met de beste intentie. Dus als de ceremonie niet aan alle regels voldoet is dat absoluut niet uit gebrek aan respect maar omdat we nog niet beter weten en omdat we het gevoel en de emotie van de avond gelinkt aan oorlog na zoveel jaren nog steeds heftig, actueel en pijnlijk vinden. Rouwen en herdenken is gewoon een beetje een enge emotie, waar we moeite mee hebben. De avond draait daarom vooral om dankbaarheid en het vieren van vrijheid. Want dat kunnen we wel in Tilburg, een feestje vieren! Van de Stichting 18 September in Eindhoven kreeg ik te horen dat de veteranen die zij ontvangen alleen komen als er een overwegend vrolijk programma voor alle aanwezigen is. Die wens en dat advies hebben wij ter harte genomen.

Dus uiten we dankbaarheid door te vieren dat we op dit moment op deze plek zijn in deze tijd. Dankbaarheid voor een stad waarin zoveel gebeurt en waarin we steeds uitgedaagd worden te laten zien dat we er toe doen en dat we mooi zijn, zoals we zijn. Als alle bewoners van Tilburg en omgeving dat gevoel hebben, dat ze erbij horen, dat ze er mogen zijn zoals ze zijn, dat we elkaar in de ogen kijkend begroeten en samen voelen dat de grond waarop we lopen en de gebouwen en bomen waartussen ons leven speelt waardevol zijn. Dan kunnen we elkaar gunnen hier te zijn. En iedereen een thuis wensen zoals dit, waar je vrij door straten mag wandelen en fluitend elke dag een kans mag geven.

Persoonlijk ben ik deze stad veel dank verschuldigd, ik voel me er vrij genoeg om deuren te openen voor de mensen en zaken die me aan het hart gaan. Vrij om te werken, vrij om te feesten, vrij om lief te hebben met kleine en grote beetjes. Talloze kleine en grote ontmoetingen in de straten en gebouwen, parken en bossen in- en om deze stad hebben me gevormd tot wie ik ben. Zoveel mensen gevonden en verloren. Warme herinneringen en oprecht verdriet. Ik hoop dat ik ooit dankbaar genoeg met deze vrijheden om kan gaan. Niets wat ik doe gaat gelijk zijn aan de verliezen die er voor onze vrijheid werden en worden geleden.

De vurige wens is dat ooit vrijheid niet meer gekoppeld hoeft te zijn aan een vorm van verdriet. Want al het geleden verdriet wordt het beste geëerd met de vreugde waarvoor het verdriet is geleden. Ooit worden die herinneringen écht geëerd door ons allemaal. Geëerd doordat zij, alle gevallenen, alle strijders en strijdbaren die vochten en vechten voor rechtvaardigheid, gelijkheid en liefde, lachend op ons neerkijken, onze vreugde zien en denken; “Zelfs het onbegrijpelijke is ergens goed voor geweest”.  We hopen dat alle mensen ter wereld een dag hebben zoals 27 oktober, een dag in een ver verleden waarop zij werden bevrijd en waarna ze blijvend van die vrijheid mogen blijven genieten. En misschien mogen we die dag dan ooit wel een beetje vergeten omdat de hele wereld vrij is, maar tot die tijd blijven we herinneren en blijven we vieren. Tilburg viert vrijheid.

Vindt u het ook belangrijk dat we vrijheid blijven vieren op die belangrijke dag in onze geschiedenis (tevens de verjaardag van Peerke Donders trouwens) doneer dan een kleine bijdrage op http://bit.ly/27oktober44actie

Geef een reactie