Op één van de warmste zomerdagen van het jaar tref ik Joost van Puijenbroek bij café Kandinsky voor een interview. De aanleiding is zijn kandidatuur voor de Tweede Kamer namens de nieuwe partij DPK (Democratisch Politiek Keerpunt), waarvoor hij als achtste op de lijst staat.
Bij de vraag waarom Joost naar de Tweede Kamer wil, steekt hij meteen van wal: “In de raad heb ik vaak gemerkt hoeveel regels er uit ‘Den Haag’ komen en hoezeer we als gemeente daardoor beperkt worden. Ik wil juist naar de Tweede Kamer omdat gemeenten veel meer beleidsvrijheid nodig hebben. Als je in Den Haag regelt dat ouderen minimaal één keer per week gedoucht moeten worden, leidt dat er alleen maar toe dat mensen minder vaak worden gedoucht in plaats van meer. Dat werkt niet. Laat verzorgingshuizen dat zélf bepalen. En kijk nou naar dat voetbal. Rupert Murdoch koopt de uitzendrechten en meteen schiet idereen in de regelkramp. Je moet als politiek niet willen regelen wanneer het voetbal moet worden uitgezonden.”
Joost praat snel en doeltreffend, terwijl hij tussendoor steeds even op zijn iPad checkt of zijn uitspraken nog stroken met het partijstandpunt, de keerpunten, en het ‘Masterplan’, het kersverse plan dat de DPK heeft gelanceerd om Nederland te redden van de economische crisis. “Om de economie te redden, moet er een ontslagverbod komen voor de komende twee jaar, voor alle middelgrote en grote bedrijven, inclusief de overheid. Daarmee geef je de mensen die nu nog werk hebben het vertrouwen terug en gaan ze weer geld uitgeven. Hierdoor worden mensen ook gestimuleerd om hun spaargeld uit te geven. Uiteraard moeten dan wel de lonen tijdens deze twee jaar worden bevroren en moet er een noodregeling komen voor bedrijven die failliet gaan en dat kunnen aantonen. Want economisch herstel kan alleen slagen als je dat aan mensen overlaat.”
Dat dit een hoogst ongebruikelijk idee is, dat weet Joost wel: “Je moet ook ‘out of the box’ kunnen denken, anders redden we het niet. Het komt misschien raar over, maar als je er wat langer over nadenkt, kunnen we er op die manier uit komen.” En hij heeft nog meer originele oplossingen: “In de bouw moet je de BTW halveren. Dan gaan de kosten omlaag en kun je de bouw weer vlot trekken, want daarmee stimuleer je de verkoop van huizen weer. En mensen die met een restschuld zitten, moeten die restschuld kunnen meefinancieren als ze een nieuw huis kopen. Ook daarmee stimuleer je dat mensen weer een huis kopen en niet gaan huren. En van de hypotheekrenteaftrek moet je natuurlijk nu afblijven.” Op de vraag of de overheid daar nog een rol in heeft, antwoordt Joost: “De overheid gaat niet over waar, wat en hoeveel er gebouwd wordt, dat kunnen projectontwikkelaars heel goed zelf. Als die er niet aan kunnen verdienen, dan bouwen ze niet. Wel moet de overheid maatregelen treffen om de markt weer vlot te trekken door het kopen niet te beperken. Ook moet de overheid banken gaan dwingen om bepaalde leningen te verschaffen aan mensen, want daarmee stimuleer je de verkoop van huizen.”
Ook over ‘Europa is Joost van Puijenbroek zeer stellig: “DPK is niet tegen Europa, maar er moet zeker niet nog meer macht naartoe, maar minder. Want waarom bepaalt Brussel hoe de slager in Tilburg zijn gehaktballen maakt? Het enige dat Europa moet regelen, is vrij verkeer van mensen en goederen, dat is alles.”
Dus ook wiethandel? Joost: “Wiet moet je legaliseren, compleet met een legale teelt, accijns en normen, net zoals de tabakswet. Dan kun je de illegale teelt en de harddrugs keihard aanpakken. De wiethandel kan dan een volwaardige bedrijfstak worden, die ook weer nieuwe werkgelegenheid biedt en de wietpas hebben we dan ook niet nodig.”
Het gesprek verschuift opnieuw naar de economie: “We moeten bestaande verdragen openbreken, dat kan ook want elk verdrag heeft daar een clausule voor, en we moeten allemaal 20% minder aan Europa gaan afdragen. Europa kan best 20% op haar begroting bezuinigen, bijvoorbeeld door niet meer elke maand naar Straatsburg te verhuizen.
Ook de euro is een probleem. Daarom wil ik de Neuro, een euro voor de noordelijk landen in Europa, die nog niet zijn meegesleurd in de crisis, zoals in Zuid-Europa en Ierland het geval is. En als dat niet kan, is de Florijn een alternatief voor Nederland. Dat moet je dan zien als een munt naast de Euro, een soort LETS-systeem (Local Exchange Transaction System) zoals diverse steden nu al kennen.”
Nog even terug naar Tilburg, wat gaat Tilburg ervan merken dat jij in de Tweede Kamer zit? Joost: “Ik ga vooral voor Brabant. Nu is het zo dat wanneer er geld te verdelen is vanuit Den Haag, dat het grootste deel, zeker driekwart, in de Randstad wordt uitgegeven en dat Brabant wordt ‘vergeten’. Ik wil dat Brabant een gelijkwaardig deel krijgt, want hier gebeurt zoveel goeds en dat wordt in Den Haag nog vaak over het hoofd gezien. Ik wil er van af dat Brabant wordt gezien als boerenachterland. En verder; ik ga voor een versnelde verbreding van de A58, want bereikbaarheid is essentieel voor Tilburg en bovendien: ik stop niet met de gemeenteraad.”
En tot besluit geeft Joost graag nog een stemadvies: “Denk goed na wat je 12 september doet. Een stem op CDA of VVD is als een Russische Roulette: als de Kunduz-coalitie een meerderheid krijgt, weten we wat ‘de oplossing’ wordt. Kijk ook eens naar andere partijen.”