Zanger, gitarist en bluesartiest Mathijs Leeuwis (1985, Waalwijk) stond met het nummer ‘Zware Laarzen’ op nummer 76 in de 2012 editie van de Top 1000 aller Tilburgers. Een reden voor een gesprek. Mathijs ontvangt me in zijn woning in Oud-Noord waar hij sinds 2010 woont. “Ik was verbaasd dat mijn nummer zo hoog stond in de Top1000, ik zag het voorbijkomen op Twitter en viel bijna van verbazing van mijn stoel.”
We gaan aan de keukentafel zitten. “Ik ben geboren in Waalwijk en kom uit een klein gezin. Ik ben alleen met mijn moeder opgegroeid. Zij komt oorspronkelijk uit Sliedrecht maar is door de leerindustrie hier naartoe gekomen. Ik heb in Waalwijk MAVO en HAVO afgerond en ben daarna naar Tilburg gekomen om bij ROC aan de Stappegoor mijn VWO af te maken. Allemaal losse flodders in mijn studie, ik wou muziek gaan maken. Daarna ben ik MBO in Den Bosch gaan doen, een studie die me bijna geen tijd zou kosten, maar ik was dan wel in staat muziek te maken.” Mathijs lacht.
“Mijn moeder heeft me gestimuleerd om muziek te maken, zo kreeg ik een aantal jaren pianolessen. Ik kreeg een brede culturele opvoeding, we gingen naar concerten van Willem Breukercollectief en Herman van Veen bijvoorbeeld. Op mijn 15de begon ik elektrische gitaar te spelen en ik werd gegrepen door voornamelijk rock-gitaristen waaronder Jimi Hendrix. Ik ben daarna les gaan nemen, in Tilburg bij David Emerald. Ik heb toen heel veel dingen geprobeerd van Hard Rock tot Jazz funk. Op mijn 19de ben ik mijn eigen liedjes gaan schrijven, gefascineerd door de oude blues-muziek. Ik ben de zinnen gaan opschrijven die pasten bij mijn muziek. Een simpel verhaal vertellen. Om de kost te kunnen verdienen heb ik allerlei baantjes gedaan, waaronder werken in een leerfabriek.”
“In 2008 hoorde ik een wereldnummer van Jan-Willem Roy, ‘As ge ooit’ vertaald door Gerard van Maasakkers, die tekst schreef. Toen besefte ik dat je in je eigen taal iets supermoois kon maken. In 2009 kwam mijn eerste soloplaat uit: ‘Klei, Stront & Zand’. In zaal 16 heb ik destijds de cd presentatie gegeven. Nu heet dat het Klasse-theater en het is ook meteen stukken duurder geworden om dat te boeken. Dat album werd goed ontvangen en ik won in dezelfde periode ook de publieksprijs bij de Grote Prijs van Nederland.”
“In 2010 ben ik naar Tilburg verhuist. Ik woonde daarvoor nog in Den Bosch, maar daar was geen zak te doen. Ik ging naar Tilburg omdat er heel veel te doen is, het ‘Rotterdam van het zuiden.'”
“Na 2009 is een vaste band eromheen gekomen en dat resulteerde in de tweede plaat: ‘Wacht op de Klap’ bij het Munich Records label, dat nu ter ziele is. Er was zang, bas, drums, elektrische gitaar, hammondorgel en zelfs blazers. Met veel ambities, geld en verwachtingen. Maar die werden niet ingelost. De plaat kwam niet van de grond, en de energie verdween, en langzaam viel de band uiteen.”
“Ik ben wel altijd liedjes blijven schrijven en langzaam kwam de creativiteit weer terug. Dat resulteerde in een plaat die nooit officieel gereleased is. ‘Het is al lang geleden’. Daar staat ook het nummer ‘Zware Laarzen’ op. We gingen toen een clipje maken met heel veel mensen die we kennen in Tilburg. Joost van der Wiel heeft de clip gemaakt, dezelfde regisseur van de documentaire over Andre van de Boogaard. Later is de plaat in 2012 toch nog uitgekomen bij ‘Monkey Melodies’.”
Wat zijn je plannen voor de toekomst? “We schrijven nu aan een nieuwe volwaardige plaat, die we misschien wel met Vlaamse muzikanten gaan opnemen. Ik ga ook voor anderen liedjes schrijven, onder andere met Martijn Neggers. Ik probeer ook steeds meer voor andere mensen te schrijven, bijvoorbeeld in theaterproducties.”
“Daarnaast ga ik met Jeroen Kant, die ken ik al uit Waalwijk, een eigen platenlabel opzetten. Want ik wil nu zelf alles onder controle kunnen houden van wat ik doe. Door alles zelf te doen weet je ook waar het succes ligt, en dat is onder een ander label vaak niet zichtbaar. Het moet een label worden met goede, Nederlandstalige muziek met teksten die er toe doen. Blues, oude gitaren. ‘Bastaard Platen’ wordt de naam.”
Ook willen we via het liedjescollectief ‘Broeders van het Zuiden‘ Tilburg en Eindhoven met elkaar verbinden. Het collectief bestaat uit André van den Boogaart, Ruud van den Boogaard, Björn van der Doelen, Jeroen Kant, Ad van Meurs en mijzelf. Wij werken samen aan een paar mooie projecten waar ook snel meer over naar buiten zal komen. “Over de verdere toekomst?,” vraag ik. Mathijs denkt even na. “Over dertig jaar zal ik wel meer gaan organiseren, dat vind ik nu al heel leuk, ik verwacht dat ik dat steeds meer ga doen. Veel meer samenwerking zie ik ook tussen theater, muziek en podia.”
“Ik geloof wel in hard werken, en dan hoeft het nog niet goed te zijn, als je maar hard werkt. En ik geloof sowieso niet in snel succes.”
1 reactie
Voeg die van jou toe →Liedjesschrijvers Mathijs Leeuwis en Jeroen Kant beginnen platenlabel
Tilburg, 21 maart 2013
Sinds kort is Nederland een platenlabel rijker. Het in Tilburg gevestigde “Bastaard Platen” is het nieuwe, onafhankelijke platenlabel van Mathijs Leeuwis en Jeroen Kant. Gericht op kwaliteitsacts die zich in een niche bevinden: Nederlandstalige artiesten met teksten die er wél toe doen.
Het komt steeds vaker voor: grote platenmaatschappijen die geen brood zien in een artiest en kleine platenmaatschappijen die niet de middelen hebben om een verschil te maken. Er zijn een aantal artiesten met een opvallend eigen verhaal, artiesten met een stem die het verdiend gehoord te worden. Toch staan ze al te lang aan de zijlijn. Te vaak al kregen ze te horen dat het wel goed was wat ze deden, maar dat de markt vandaag de dag te ongunstig was. Jeroen Kant en Mathijs Leeuwis, overtuigd van hun kunnen, waren het beu om vanaf de zijlijn toe te kijken en vonden dat het tijd was voor verandering. Ze besloten de krachten te bundelen en het heft in eigen handen te nemen.
Met hun “Bastaard Platen” hopen ze een verschil te kunnen maken voor artiesten die al wel boven het maaiveld uitsteken, maar op de één of andere manier nog niet genoeg worden opgemerkt.