Mijn Indische schoon- moeder gaf haar kinderen vroeger een mep met een houten pollepel als ze zich misdroegen. Dat schijnt zo een Indische opvoedmethode te zijn. Het lijkt te hebben geholpen: ze zijn alle vijf redelijk terechtgekomen. Als we dezelfde methode eens zouden uitproberen op de mensen die het besluit hebben genomen om Gerrit Poels´ sociale eethuis geen subsidie meer te geven? Zouden ze dan weer bij zinnen komen? En het besluit terugdraaien? Zodat na meer dan dertig jaar Tilburg nog steeds een sociaal gezicht en een sociaal eethuis heeft? Waar de vele vaste gasten alle gezonde lekkere maaltijden voor amper 6 euro weer kunnen waarderen met gemiddeld een 8.7? En zich minder eenzaam hoeven te voelen?
Gerrit Poels maakte eerder gehakt van het argument dat de Pollepel dicht moet omdat bepaalde dingen niet helemaal volgens de regels zijn gebeurd. Dat is nou net het hele punt van een sociaal eethuis als de Pollepel. In elke samenleving zijn altijd mensen die om de een of andere reden buiten hun schuld niet goed in het door en voor de gemiddelde mens gemaakte systeem passen. Gerrit weet dat want hij kent die mensen die niet zo goed passen, die het niet gemakkelijk hebben zonder dat ze daar veel aan kunnen doen. En hij vindt dat er ook voor deze mensen (van wie er meer zijn dan de gemiddelde burger of bestuurder in de gaten heeft) plek moet zijn in de samenleving die een stad als Tilburg is en moet zijn. In bijvoorbeeld een eethuis waar ze elkaar en anderen op een gezellige, gezonde manier kunnen treffen. Zo´n eethuis zal dan niet volgens de conventies draaien. En dat hoeft ook niet. Omdat het zijn waarde toch wel bewijst, allang heeft bewezen. Dat is voor iedereen met een warm hart te begrijpen. Behalve voor technocraten.
Maar aan technocraten hebben we in Tilburg in deze tijd van diepe crisis en daaruit volgende menselijke ellende niks. Het waren technocraten die de crisis wereldwijd veroorzaakten, en ze hebben hem nog steeds niet opgelost, nergens. Eethuizen zoals de Pollepel en de menselijke gedachte erachter lossen wél een stukje van die menselijke ellende op. Ze bieden warmte en hoop en solidariteit in een tijd waarin de wereld bijna lijkt te zijn vergeten wat die begrippen betekenen. En als er iets niet klopt in de organisatie van zo´n eethuis, dan help je die organisatie beter te maken.
Een sociaal eethuis sluiten waar veel gebruik van wordt gemaakt, werkt averechts in een tijd waarin menselijkheid, steun, gezamenlijkheid erg onder druk staan van bezuiniging, privatisering, afbraak. En het is ook best wel contraproductief. Omdat mensen door dit soort onuitlegbare ingrepen in sociale basisvoorzieningen hun toch al slinkende vertrouwen in hun samenleving én in hun bestuur helemaal kwijtraken. En angst en wantrouwen zijn slechte raadgevers. We zien steeds vaker de gevolgen daarvan. Een stad wordt er onleefbaar van, ontmenselijkt.
En natuurlijk: ook de gemeente Tilburg kampt met financiële tekorten. Dankzij de rücksichtsloze rijksbezuinigingen. Maar nog steeds zijn er politieke keuzes mogelijk. Haal, om maar wat te noemen, geld weg bij activiteiten als citymarketing waarvan de maatschappelijke opbrengst onduidelijk is. Want de Pollepel doet al aan citymarketing. Een stad die geen passende sociale ondersteuning aan kwetsbare inwoners biedt, schept namelijk een negatief vestigingsklimaat. Dat vinden bedrijven niet fijn. Want dat is slecht voor hun business. Een technocratisch argument, ja. Maar als het argument van menselijkheid niet helpt, helpt dit wellicht.
Aanstaande maandag wordt er vergaderd over het Tilburgse eethuis. In het Tilburgse praathuis. De mensen van de Pollepel willen vast een glaasje grenadine komen brengen. Met een portie beukenootjes. Dat wordt smikkelen en smullen en dat vergadert wel zo soepel. En dan komen de mensen in het praathuis vast weer bij zinnen. Zonder dat mijn schoonmoeder uit Sumatra hoeft langs te komen om ze een mep te geven. Met haar pollepel. Hatsekidee!
3 reacties
Voeg die van jou toe →Het moet op te lossen zijn zonder te meppen, de moeders van vroegen vonden dat ‘normaal’, ik persoonlijk niet. Duimen voor de Pollepel doe ik wel, dit mag niet gebeuren.
Laat de zogenaamde wijzen uit de zwarte doos , zich gaan schamen , als ze het in hun domme hersens halen om tegen beter weten in de Pollepel gaan sluiten ,Pater poels , ook door het college altijd de hemel in geprezen , als hij overlijd zouden ze hem heilig willen verklaren , maar bij leven gaan ze een stukje levenswerk van hem slopen,het gaat weer om de armsten , en ja daar heeft de gemeente er altijd te veel van , en de meeste zijn totaal niet mondig ,dus een makkelijke klus ,het draaiend huis kost waarschijnlijk meer aan onderhoud dan de pollepel want het staat meer stil als dat hij draait,en dan die hoop roest voor het mooie oude stadhuis(de mauwmuur) ook zo,n geweldige klapper.nee ga maar nog eens met de Hr.Gerrit Poels praten , dan kun je de fout nog corrigeren.
Tilburg behoeft niet te bezuinigen, maar moet de prioriteiten verleggen! Bovendien wist onze technocratische wethouder financiën te presenteren, dat eventuele tegenvallers uit de ruimte binnen de begroting kunnen worden opgevangen. Majoreren of overkill-planning noemen we zoiets! Op deze manier is de begroting geen getrouwe weergave van de werkelijkheid en ontstaan er overschotten, die op een slinkse manier in de harde sector eindigen! Ergo, voor de pollepel is er geld genoeg en zeker wanneer men in de tijd de exploitatie kan verbeteren!