Wat zou John the Soldier denken?

“Miel Blok is Tilburger en auteur van het boek ‘Ik ben mijn beste vriend‘. Hij heeft een wekelijkse column op Tilburgers.nl. Daarnaast is hij eigenaar van communicatiebureau ’t Schrijfblok. “

Ik kan het me nog herinneren als de dag van gisteren. Terwijl het toch echt halverwege de jaren ’80 gebeurde. Een peloton uit het Amerikaanse leger reed door Maashees, het dorp waar ik ben opgegroeid. Ze waren op weg naar een oefening ergens in de buurt. Heel het dorp was uitgelopen om de soldaten, jeeps, vrachtwagens en zelfs tanks te bekijken. Soldaten gooiden blikjes eten en andere spulletjes in de berm. Het was alsof ze Nederland opnieuw hadden bevrijd. Mooie marketingstunt van die Yanks. Heel Maashees was in één klap fan van de Verenigde Staten. Een objectief persoon had het wellicht wat denigrerend gevonden. Maar wie kan objectief blijven bij het aanschouwen van zoveel wapengekletter? De Amerikanen straalden mannelijkheid uit. Als een vader die laat zien hoe hij zijn gezin verdedigt. Jarenlang had ik die herinnering als ik las of hoorde over het Amerikaanse defensieapparaat. Tot een paar weken geleden.

Barack Obama heeft op 22 december 2010 een wet uitgevaardigd waarmee Amerikanen voortaan openlijk homofiel mogen zijn in het Amerikaanse leger. Deze wet vervangt de “don’t ask, don’t tell” regel die zijn voorganger Clinton in 1993 bedacht. Van stiekem naar uitgesproken homosoldaat zijn dus. Lang leve de vooruitgang! Het bracht nogal wat teweeg aan de andere kant van de Atlantische Oceaan. Als teken dat het leven in de Westerse wereld niet overal even vooruitstrevend is. In het Nederlandse leger mag je al sinds jaar en dag houden van wie je wilt. Openlijk. Alleen als je op kinderen of kleine boerderijdieren valt, moet je je voorkeur voor je houden. Maar dat is natuurlijk niet alleen zo in het leger. Onze militairen vormen een afspiegeling van onze samenleving. Zou zou het ook moeten zijn, is mijn mening. Maar goed… Amerikaanse soldaten mogen vanaf 22 december tegen hun collegae zeggen dat ze een lekker kontje hebben. Of lekker ruiken. Of mooie ogen hebben. Ik zie de gezelligheid bij iedere geschreven letter groeien!

Als man vertellen dat je op andere mannen valt. In het Amerikaanse leger. Het mag sinds kort van President Obama. Maar hoeveel soldaten gaan daadwerkelijk gebruik maken van hun nieuw verworven recht? En wat zijn de consequenties als ze besluiten het eens te proberen? Ik moet terugdenken aan die dag in Maashees. De hoofdletter –m kan niet groot genoeg zijn als ik probeer uit te drukken hoe Macho de uitstraling van de tanks en de militairen was. Hoe zou John the Soldier reageren op Obama’s beslissing? Zouden soldaten samen douchen nog steeds als een ‘male bonding experience’ zien? En zouden ze zich niet wat zorgen maken over wat de wet doet met hun uitstraling naar buiten toe? Het zorgvuldig opgebouwde imago van de sterkste strijdkracht ter wereld?

Een kijkje in het hoofd van John the Soldier leert me al snel meer. Hij is bang. Bang voor de hoon tijdens een missie in het buitenland. “Het zijn de homo’s, yes yes. Het zijn de homo’s, yes yes. Het zijn de homo’s, yes yes. De homo’s uit de U.S.”* John ziet het glashelder voor zich. Soldaten uit landen waar de Amerikanen zijn binnengevallen, zingen de troepen van de Yanks toe. Als een rivaliserende groep voetbalsupporters. Overwonnen ‘bedreigers van de democratie’ die met hun handen op hun rug in de berm van de weg zitten. Zelfs na een nederlaag zingen ze! Oorlog zal een nieuwe dimensie krijgen. Het leven van John the Soldier in die oorlog ook. Ik ben benieuwd of hij zo blij is met zijn nieuwe leven. Amerika dienen was altijd de ultieme vorm van macho-trots. In Nederland is het al een eeuwigheid geaccepteerd dat mensen zijn wie ze zijn. Zoals het hoort. Maar zou heel het Amerikaanse leger als een blad aan een boom omdraaien omdat de president een papiertje heeft ondertekend? Ik waag het te betwijfelen. Wat dat betreft hebben ze toch wel wat principes gemeen met hun tegenstrevers uit het Midden-Oosten.

Het Amerikaanse leger gaat inkrimpen. In totaal gaan de Amerikanen het vanaf 2015 doen met 42.000 militairen minder dan nu. Dat nieuwtje bereikte me op 6 januari. Amerika moet bezuinigen. Zo’n beetje alle bewoners van het machtigste land ter wereld zijn al failliet, dus besparen op defensie is echt het laatste redmiddel. Ik houd in principe niet van doemdenken en complottheorieën. Na het lezen van het nieuwsbericht kon ik het niet helpen om toch een verband te leggen met de wet van Obama. Ik zag alle homo’s en lesbiennes in het Amerikaanse leger al opgetogen en opgelucht een formulier invullen waarmee ze op hun werk eindelijk uit de kast mochten komen. Vrijheid! Of een handige manier om in 2015 de strijdkrachten in aantal te verminderen? Ik mag en moet niet zo denken, maar ik kan het niet helpen. Vrijheid van sexuele geaardheid zou zomaar kunnen veranderen in een andere –heid. Werkeloos-heid welteverstaan. Om hoongelach in Irak, Afghanistan en wellicht ooit Noord-Korea te voorkomen. Handig, die Obama.

Nog even terug naar Maashees. Ik denk dat ik, gezien de huidige economische verhoudingen tussen Europa en de Verenigde Staten, volgend jaar op vakantie ga in New York. Ik koop er een oude legerjeep en ga rondjes rijden over Wall Street. Tijdens het rijden gooi ik dan blikjes Struik door het portierraam naar buiten. Donkergroen geverfd, uiteraard. Zodat niemand kan zien dat de inhoud eigenlijk al een jaar of X niet meer eetbaar is. Ik ben benieuwd of de menigte dan ook joelend en juichend gaat kijken wat voor lekkers op de stoep of in de goot ligt. Het imago van Nederland zal een enorme boost krijgen in het handelscentrum van Amerika. Alleen de objectieve Amerikaan zal inzien dat het niets meer, maar ook niets minder, dan een beetje vernederend is.

* Zing mee in dezelfde melodie als die onze Willem II-supporters gebruiken om hun tegenstrevers van NAC Breda te begroeten. Of beschimpen. Vervang “ja ja” uit het origineel door “yes yes” in deze versie. En “Breda” door “U.S.”.