Gastbijdrage van Hans Rube, journalist en burgerraadslid voor PvdA Tilburg
Natuurlijk wordt het Nederlands elftal volgend jaar geen Europees kampioen. Oekraïne en Roemenië staan straks in de finale. Bij elke wedstrijd van die twee teams klinken oerwoudgeluiden vanaf de tribune, een Hitlergroetje meer of minder daar malen hun fans ook niet om. Gevolg: de tegenstanders lopen van het veld en verliezen de wedstrijd.
Een schorsing volgt.
Zo vergaat het dus Oranje ook, als de Uefa het halfbakken beleid blijft handhaven. Niet zij die opstaan tegen racisme en discriminatie worden gesteund, zagen we recent weer in Kiev, maar de clubs van wie de fans zich misdragen krijgen een schouderklop in de vorm van een wegzending van de tot tranen toe bedroefde donkere speler die reageerde met zijn middelvinger toen hij werd uitgejouwd.
Walgelijk. Het lijkt op het credo: Regels zijn Regels en Bevel is Bevel.
Mooi dat onze ere-divisie een standpunt inneemt komende week. Ik ben ook zeer benieuwd naar het nieuwe spandoek dat de supporters van Willem II ongetwijfeld in voorbereiding hebben. ‘Trots op AL onze spelers’, zou bijvoorbeeld een mooie variant zijn.
Ik ben ook blij dat de Amerikaanse rapper Waka Flocka Flame niet naar ons land komt. Vanwege Zwarte Piet. Ik had daar een leuke column over willen schrijven, maar de collega van de Volkskrant was me vorig weekeinde voor, en veel beter dan hij dat deed kan ik het niet.
Leest u zelf maar.
Hij neemt in de Volkskrant en-passant dat internetmeisje Kim op de hak, dat zich ook schaamt voor Zwarte Piet. Volgens mij zijn ze allebei bang in de zak naar Spanje te zullen verdwijnen. De een wegens homohaat, geweldpleging en ophitsing, de ander wegens vervuiling van het denkwezen bij jonge kinderen.
Het is een koud kunstje om de Zwarte Pieten-discussie in het belachelijke te trekken. Zoals een paar jaar geleden rond het afschaffen van de Negerzoen mensen riepen dat blanke vla ook uit de schappen moest, en het Jodevet tegelijk ter discussie stond.
Ik zou kunnen beweren dat Whitesnake niet meer in Nederland wil spelen, als er geen witte Pieten komen, en Black Sabbath wegblijft zo lang de Kerstman wit blijft.
Dat doe ik natuurlijk niet. Recent las ik een mooi artikel uit de Antillen, waar de Sint-intocht door Pieten in alle kleuren werd opgesierd. De zwarte waren zwarter dan zwart, maar zonder die felle rode lippen. In het publiek stond ook nog iemand van Kick Out Zwarte Piet. Uit Nederland.
Wat de discussie over Piet teweeg brengt is niet allemaal treurnis, merk ik.
Het goede is vooral dat die mensen leert naar hun eigen vooroordelen te kijken, als de schreeuwers tenminste hun grote mond willen houden. Zo stond op dezelfde Antilliaanse nieuwssite waarop de intocht op de eilanden werd beschreven een citaat van een man die vertelde dat een kindje een paar maanden daarvoor naar haar moeder riep: “kijk mama, daar loopt Zwarte Piet!.”
Hij moest erom lachen.
“Ze vond me een held”, zo reageert hij. “Ik was degene die haar cadeautjes brengt. Dat is toch prachtig.”
In de ogen van die man is “het je gediscrimineerd voelen een keuze die je zelf kunt maken”, vult hij vervolgens aan.
Was dat maar in alle gevallen waar, dacht ik gelijk.
Niet voor niets heeft de Tilburgse raad daar bij de recente begrotingsdebatten een stevig standpunt over ingenomen, dat met grote meerderheid werd aangenomen. Zowel in het werk, als op straat of in de kroeg en bij het sporten, kom je ook in Tilburg niet om discriminatie heen.
Op geslacht, seksuele geaardheid, etniciteit, leeftijd, postcode: discriminatie is voor velen onder ons totaal geen keuze. De Tilburgse politieke partijen willen dat gezamenlijk blijvend bestrijden. En dat gaat verder dan in het stadscentrum aanleggen van een regenboogzebra, zoals dat in zoveel andere steden ook al jaren gebruikelijk is. Of het inzetten van een roetveegpiet.
Het bestrijden van discriminatie en racisme begint in mijn ogen bij onszelf en in het bewust zijn van je eigen vooroordelen. Moties in de raad en discussies over Piet helpen de gedachten daarover vorm te geven.
Maar het is ook mooi dat voetballers daarin het voortouw nemen en een voorbeeld stellen.
Zelfs als dat Willem II het landskampioenschap kost.
