Gastbijdrage van Jan van Beurden, raadslid namens OPA en ondernemer in de Reeshof. Deze column werd eerder gepubliceerd in het Reeshofjournaal.
Beste Tilburgers en Reeshoffer,
Ik word momenteel regelmatig gefeliciteerd met de verkoop van het ‘Van Beurden’ terrein achter de Hart van Brabantlaan (van Gend & Loosterrein) aan de gemeente Tilburg voor de lieve som van plusminus 750.000 euro. Voordat u allerlei rondjes en traktaties van me verwacht, wil ik toch even het volgende met u delen; voor de goede orde een minuscuul stukje Tilburgse geschiedschrijving.
Mijn vader Piet van Beurden huurde vanaf de jaren ’60 het huidige ‘Van Beurden’ terrein, wat tegen het voormalige van Gend & Loosterrein aan ligt, van de Nederlandse Spoorwegen toen die nog redelijk op tijd treinen konden laten rijden. Hij kocht meteen een wagon voor olietransport en de kolen kwamen met wagons van de leveranciers (veelal de staatsmijnen) via een eigen ‘Lijntje’ het Van Beurden terrein op. Pa Piet leverde namelijk brandstoffen bij particulieren en bij veel textiel- en andere fabrikanten.
In 1986 overleed Pa Piet veel te jong op 66-jarige leeftijd en de inmiddels aangestelde adjunct directeuren, twee schoonzonen, getrouwd met de oudste dochters, respectievelijk dhr. A van Zeeuwen en dhr. F. van Olphen, dreven de zaak verder tot de verkoop aan hun beider de families in 1993. In de tussenliggende periode kwam het gehuurde NS terrein te koop vanwege het voornemen van de Nederlandse Spoorwegen om (helaas) hun reparatieactiviteiten te gaan minimaliseren en uiteindelijk zelfs te stoppen in Tilburg (Historische Spoorzone overblijfselen).
Mijn persoontje kocht in dat zelfde jaar, 1993, van de familie het bedrijfsterrein dat, toen al en tot nu toe grotendeels, mijn werk- en woonterrein is in de Reeshof. Toen Ryacker, nu diverse exploitaties: toen Reeshofdijk 31d, nu Huibenven 18/24. Sinds kort ben ik een beetje in vaders voetsporen getreden en zit er weer een Van Beurden in de (in dit geval auto-) brandstoffenverkoop, waarin ook mijn vader in de vorige eeuw actief was.
Piet van Beurden was een aardig bekend persoon in de gemeente Tilburg en dan vooral zoals we vroeger zeiden van ‘onder de spoorlijn’. Bekend van kolen en olie en later ook van de witte pompen in Tilburg en het Tilburgse ommeland en de BP-connecties (Britisch Petrol) vanuit zijn oorlogsverleden bij het Engelse leger (Military Medal).
Hoewel ik destijds, rond 1990, wel betrokken was bij de aankoop van wat nu het laatste stukje Van Gend & Loosterrein of wel het ‘Van Beurden’ terrein wordt genoemd, en nu misschien best een minimaal betrokken, positief verkoophintje heb kunnen geven vanuit een andere invalshoek, wordt het terrein verkocht door de eerder genoemde twee schoonzonen van Piet van Beurden (1921-1986), A. Zeeuwen en F. van Olphen. De zakelijke achternaam Van Beurden was überhaupt al helemaal niet meer betrokken bij het braak liggen van dit terrein van de afgelopen dertien jaar en is al evenmin betrokken bij de op stapel staande verkoop. Niets van de uiteindelijke verkoopopbrengsten gaat naar de weduwe van Piet van Beurden, Corry, of andere kinderen, dan de twee oudste dochters, echtgenotes van de eerdere kopers in 1993 en dus mijn gewaardeerde zwagers.
Rest mij om de gemeente Tilburg als verwerver van het ‘Van Beurden’ terrein veel wijsheid en een beetje geluk toe te wensen gezien de toekomst van het terrein. Want:
‘Zonder een beetje geluk vaart niemand wel’
1 reactie
Voeg die van jou toe →Wat een verhaal! Maar het is dus toch verkocht? Het is nogal een bedrag, is dit verhaal nu vergelijkbaar met het indertijd dwarsliggen van de weduwe die haar pand meer waard vond op de locatie Pieter Vreedeplein?