Ter gelegenheid van het ‘Pluk’-innovatie festival’ op donderdag 7 november 2013 in de Spoorzone schreef stadsdichter Jasper Mikkers een toepasselijk gedicht. ‘Taal naar eigen schaal’ met als ondertitel ’taal als metafoor voor innovatie’:
TAAL NAAR EIGEN SCHAAL
(taal als metafoor voor innovatie)
Proef taal vandaag op tong en tegen tanden.
Sta bij haar stil bij lopen en bij eten.
Gil, blaf, laat haar niet op uw lippen stranden.
In denken tast de tong de schedel af.
Bij een debat wordt taal op huid gezeten.
In dromen dansen woorden op een bal.
Het hoogste woord droomt van een festival.
Een taal wil ook van andere talen leren.
Taal loopt gevaar om in zichzelf te keren.
Taal mag niet stilstaan, moet zich innoveren.
Een echte taal wil internationaal.
De taal haalt over grenzen heen verhaal.
Uit taalontmoeting wordt iets nieuws geboren.
Vernieuwing van het denken zoekt naar taal.
De taal brengt hart en hersens in vervoering.
Taal zorgt voor duurzame beroering.
De geest ontbloeit bij duurzaam taalgebruik.
Vernieuwing van de taal vraagt om beleid.
Bewaak de taal, behoud haar eigenheid.
Sociaal staat aan de wieg van elke taal.
Taal staat bij samenwerking van de delen.
Elk woord ontleent zijn zin aan samenhang.
Bij woorden zijn de zwakke even sterk als sterke.
Een woord werkt soms alleen, soms biedt het hulp.
Bij spreken kruipen woorden uit hun schulp.
Een woord dat meewerkt, vindt zijn eigen schaal.
Grootste nuance houdt van kleinste taal.
De taal zoekt vervolmaking in de daad.
Taal vindt zichzelf terug in resultaat.
Soms vindt de taal haar hoogtepunt in zwijgen.
Taal houdt ervan boven zich uit te stijgen.
1 reactie
Voeg die van jou toe →Soms vindt de taal haar hoogtepunt in zwijgen.
Taal houdt ervan boven zich uit te stijgen.
Mooi werk, van ónze huidige stadsdichter Jasper Mikkers.