Het referendum over de verbouwing van het Stadhuis, waarbij Stadskantoor 1 een flinke uitbouw zou krijgen aan drie zijden en waarvoor veel bomen zouden moeten verdwijnen, gaat niet door. Dat was de korte conclusie na de vergadering van de Tilburgse gemeenteraad op maandag 7 maart.
Het raadsbesluit van 21 september 2015, waarin deze verbouwing door de gemeenteraad werd goedgekeurd, heeft voor veel verontwaardiging geleid onder de Tilburgers. Omwonenden, ondernemers, architecten, heemkundigen en vele anderen hadden vooraf uitgebreid van zich laten horen, door bij de gemeenteraad gebruik te maken van hun recht om in te spreken en hun visie te geven.
De conclusie van tegenstanders, gesteund door oppositiepartijen LST, OPA, Lokaal Tilburg, Voor Tilburg en LNS (nu VSP) was dan ook dat de voorstanders niet wilden luisteren naar argumenten. Dit was de aanleiding voor veel Tilburgers, gesteund door de toen pas opgerichte partij van Frans van Aarle, Lokaal Tilburg, om handtekeningen in te zamelen om referendum te houden over het besluit.
Een raadgevend referendum is een burgerinitiatief. De uitdaging was om binnen drie weken eerst 555 op te halen en vervolgens om binnen 12 weken in totaal 8.423 handtekeningen op te halen van Tilburgers die een referendum willen. Dit aantal werd zelfs ruim gehaald. Op 14 december 2015 kon officieel door de gemeenteraad worden vastgesteld dat er ruim 9.600 handtekeningen waren verzameld en dat het aangevraagde referendum werd goedgekeurd.
Zoals het hoort werd er een commissie bij elkaar gezocht met onafhankelijke mensen (deskundigen, maar geen politici of ambtenaren) om een vraagstelling te bedenken die voor iedereen goed te begrijpen en te beantwoorden is. Deze commissie, onder leiding van oud-rector magnificus Philip Eijlander had als vraagstelling gekozen voor: “Bent u het EENS of ONEENS met het raadsbesluit om het onderste deel van Stadskantoor 1 uit te bouwen en te gebruiken voor uitbreiding van winkelruimte?” Hierbij zouden stemmers de gelegenheid krijgen om ook aan te geven waarom zij ‘eens’ of ‘oneens’ (of ‘neutraal’) stemden.
Echter, dit verhaal kreeg in de eerste twee maanden van 2016 een nieuwe wending. De V&D ging failliet en sloot voorgoed de deuren en vastgoedbedrijf Wereldhave – dat de Emmapassage, het pand van de Hema en de winkelruimten aan het Pieter Vreedeplein bezit – zocht de samenwerking met de gemeente Tilburg en presenteerde een nieuw plan. (Lees ook: Doorbraak binnenstad).
Volgens velen onverwachte gebeurtenissen, maar volgens net zoveel anderen zeer te voorspellen, zoals de fracties VoorTilburg en OPA op maandag 7 maart in een motie (voorstel) schreven.
Ook de argumenten welke vooral zouden zijn gelegen in het feit dat er sindsdien zoveel is veranderd, is zwak. Gezien het weinige dat in de laatste maanden is gewijzigd, zelfs voorspeld was in de discussie rond het nu in te trekken raadsbesluit van 21 september 2015. Niet (alleen door) de 20 insprekers, maar ook door het gezonde verstand en het voorspellend vermogen van de oplettende aanwezigen gaven duidelijk aan dat:
De winkelleegstand via een redelijke steile groeicurve de komende maanden / jaren alleen maar zou stijgen en Tilburg daar zeker geen uitzondering in zou zijn.
Er in de komende maanden (nu afgelopen maanden – red.) ook bekende en middelgrote tot grote winkelketens slachtoffer zouden worden van de ingezette neergang en voor meer leegstand zouden zorgen.
Hoewel nu steeds wordt gezegd dat niemand het V&D debacle aan zag komen, was dat toch wel uitermate voorspelbaar. Onder andere vanwege acties als gevraagde verregaande loonoffers, gevraagde maanden huurkwijtschelding en in Tilburg zelfs het inleveren van 50% winkeloppervlakte zoals meerdere malen ter sprake gekomen is, zelfs in direct verband en tijdens de hier aangehaalde raad- en commissievergaderingen.
Deze twee partijen pleitten dan ook hartgrondig om het referendum wél door te laten gaan en niet de 9.600 handtekeningen van burgers zomaar van tafel te vegen. Jan van Beurden (OPA): ” Ik ben bang dat de burger weer op z’n bek gaat en ook uit democratisch oogpunt; het is niet aan ons om wat ook te verzinnen om het referendum op losse schroeven te zetten. Je zult op z’n minst de initiatiefnemers om hun mening kunnen vragen. Ik neem niet de verantwoordelijkheid op me voor het afnemen van het democratisch recht van de Tilburger.”
Toch besloot een ruime meerderheid van de gemeenteraad dat het besluit van 21 september 2015 in de prullenbak gaat en dat daarom er geen reden meer is om een referendum te houden (over een besluit dat er niet meer is…). Wethouder Erik de Ridder beloofde nadrukkelijk dat er meteen zou worden gewerkt aan een nieuw plan en dat daarbij iedereen zou worden betrokken en dus ook degenen die hadden geprotesteerd tegen het oude plan.
En niemand vroeg zich hierbij af, of de vraag van het referendum – wel of geen winkels in het stadhuis – niet toch aan de Tilburgers gesteld zou moeten worden.
3 reacties
Voeg die van jou toe →Dit gaat straks buiten beeld van de burger weer helemaal anders lopen en worden de Tilburgers weer gefopt met een leuk prijskaartje.
Als het referendum was doorgegaan, zouden de mensen dan gestemd hebben op de inhoud van het plan, of op allerlei anti-gemeente-sentimenten? Hoeveel mensen zouden er sowieso op zijn komen dagen?
Nu het betrokken besluit door de gemeenteraad is ingetrokken, waar had dan het referendum over moeten gaan? Of je handhaaft het onderwerp (inmiddels achterhaald, loze actie dus), of je stemt over iets anders (hopelijk aanverwant), waarvoor de handtekeningen onder de petitie niet gezet zijn. Geen van tweeën lijkt me erg zinvol. Een nuttig besluit daarom.
En hoe nu verder met onze binnenstad? De oude markt en het dwaalgebied zijn ok, het Pieter Vreedplein ook. De rest is toch wel armoedig te noemen.
De Tilburgse democratie is nog steeds een bijzonder gebeuren. Eerst wordt op autische wijze een plan gesmeed, dat later op veel weerstand blijkt te stuiten. Deze weerstand vindt uiteindelijk als uitweg een referendum. Democratisch Tilburg omarmt dit instrument vervolgens om haar democratisch gezicht te tonen. Tegelijkertijd komt Democratisch Tilburg tot ontdekking dat de wereld sterk aan het veranderen is en dat niet alle spelers zijn betrokken bij het feest! Haastig worden de verbindingen alsnog gelegd en ontstaat, mede door accute problemen, ineens een ander scenario. In Ierland valt inmiddels de euro om onder de tijdsdruk uit te komen. In Tilburg komen de eurodeals in zicht om te anticiperen op het autistische plan. Democratisch Tilburg omhelst de vluchtweg en gaat inmiddels op weg richting een zogenaamd gemodificeerd plan. SAMEN MET ALLE BETROKKENEN!!! Democratisch Tilburg vindt dat daarmee de stem van het volk wordt gehoord en stemt op basis van een intentie het referendum weg! Zonder zich echt te bekommeren om de motieven van de ondertekenaars! Want Democratisch Tilburg kan op voorhand al leven met het compromis en dat is toch nog het gedeeltelijk verkrachten van het stadskantoor!