België

“Ik heb getwijfeld over België”, zongen de twee Henken van Het Goede Doel in de jaren tachtig al. Het blijkt te een vooruitziende blik te zijn geweest, want nu 30 jaar later is er eigenlijk niets meer om over te twijfelen.

Al grappend en grollend laten wij ons “Ollanders” maar al te graag denigrerend uit over onze zuiderburen.

België, liefkozend door ons het “Italië van de Benelux” genoemd. Ze deden daar maar wat, was onze stellige arrogante houding. Het was er corrupt en wat dáár allemaal gebeurt, daar konden wij met onze koppen niet bij.

Neem nou dat Dutroux-schandaal. Stonden wij Nederlanders niet vooraan om met ons beschuldigende, betweterige vingertje te wijzen? Dat zou bij ons in het geordende Nederland toch ondenkbaar zijn?

Of de gehele soap omtrent de te vormen regering? Okay, het heeft een beetje lang op zich laten wachten, maar volgens ons zijn ze daar in een rotgang het begrotingstekort aan het wegwerken.

Dat wij muzikaal door de Belgen voorbijgestreefd zijn, is eigenlijk al jaren zo. De betere muziek wordt in België gemaakt. Veel meer eigen identiteit, veel meer kijkend naar eigen kwaliteiten en zich minder spiegelen naar anderen. Zouden wij nog iets van kunnen leren. Nederland, het land der eenheidsworsten!

Wat zijn wij toch eigenlijk bevoorrecht dat wij Tilburgers zo’n 12 kilometer verwijderd zijn van het paradijs!

“Ik heb getwijfeld over België”, wij twijfelen goddoome allang niet meer over België!

Om nog maar te zwijgen over de taal! De g is zoveel zachter en zwoeler dan het uit de keel schrapen van iets op een g moet lijken dat onze leiders van boven de rivieren doen!

Alles wat Goedele zegt slikken we voor zoete koek en onze navigatie zetten we altijd aan, niet om de weg te weten maar wel om “Eva” te kunnen horen.

De ronde van Vlaanderen; Het gehele land staat werkelijk op z´n kop wanneer de route ietwat veranderd wordt, een echte klassieker in de heldensport waar je jezelf als Belg onsterfelijk maakt wanneer je daar een goede prestatie neer zet. De kasseienstroken.. Prachtig!

Natuurlijk is er genoeg aan te merken over het land dat al sinds jaar en dag gebukt gaat onder een tweesplitsing van taal en cultuur. Noem het een broedertwist, misschien verklaart dat onze zwak voor de zuiderburen?

Goed stuk. Vergeet de frieten en de mosselen en de garnalenkroketten en de Pater van Corsendonck niet!

Geef een reactie