Heerlijk buiten gespeeld deze week met de ‘manschappen’. Een speciale anti-terreuractie is weer eens wat anders om na te spelen in een licht besneeuwde omgeving.
Hoe herken je nu een terrorist, vroeg ik een van de zwaar bewapende en met anti-granaatscherfvest beklede man naast mij. Beetje verraadde ik me dus wel als leek. In mijn jongensjaren was het zo simpel. De zware jongens hadden tenminste herkenbare pakjes aan met een nummer op de borst. Piraten droegen een ooglapje en heksen een zwarte puntmuts. Of ze altijd een Kalasjnikov bij zich dragen, vroeg ik. “Nou nee”, zei de goede strijder. “Kijk naar die gek in Oslo, die had gewoon wapens van westerse makelij”.
Goh, dat is waar. Westerse wapens zijn overal. De Bush-familie in de VS leverde immers ook gewoon hun rotzooi aan de Taliban, daarmee worden de Amerikanen nu zelf om de oren geslagen.
“Weet je, terroristen herken je niet op straat. Ze zien er eigenlijk net zo gewoon uit als die tachtig mannen die in Zuid-Limburg meisjes van 15 en 16 misbruiken.”
Hoe wil je dan als anti-terroristeneenheid te werk gaan?, vraag ik hem. Ze blijken hun informatie te krijgen van inlichtingendiensten, van politie, van camerabeelden op de openbare weg, van hackers, van Facebook en Google, via databanken, en van iedereen die bang is voor zijn of haar buurman of buurvrouw.
Of hij ook in actie wil komen tegen de terreur van de staat, van Europa of de radio?, merk ik plagend op.
“Wat ik daar nu mee bedoelde”, vroeg de brave ingepakte borst nors.
Neem onze Tilburgse binnenstad. Daar stikt het inmiddels van de camera’s op elke hoek van de straat, hield ik hem voor. ‘Hoe staat het met ons recht op privacy, om anoniem over straat te gaan? En we schieten er niets mee op dat iemand ons 24 uur per dag in de gaten houdt. Zonder gemist te worden lig je alsnog dagenlang dood in huis.’
“Daar zouden we wel iets aan willen doen”, reageerde de inmiddels bijna boos geworden anti-terrorist. “We hebben inmiddels mensen op daken rond de moskee, bij de synagoge, bij de kerk op de Heuvel en ga zo maar door. We houden iedere beweging in de gaten. Maar daar is niet iedereen het mee eens. Vorige week werden we getipt dat er op een adres in de binnenstad wel heel vaak mensen binnen en buiten kwamen, zonder dat we de man in kwestie ooit zagen. De overburen meldden dit als verdacht anoniem op het betreffende telefoonnummer. Daar zijn we op gaan reageren met een anti-terreuractiepeloton. Vroeg in de ochtend. De betreffende verdachte lag in bed. We hebben hem direct geneutraliseerd. Gevaar geweken. Nu is er ineens een berg kritiek.”
Wat had hij volgens jullie misdaan?, wilde ik weten.
“Hij wordt beschuldigd van het verspreiden van een mogelijk dodelijke epidemie.”
Heftig. Was het niet gewoon griep?
“Dat zeg ik. Een mogelijk dodelijk virus, hij heeft ondanks een oproep daartoe geweigerd zich te laten vaccineren blijkt uit zijn elektronisch patiëntendossier dat we hebben geraadpleegd. Dan neem je bewust een risico. De man is in potentie een bedreiging voor zijn directe omgeving en de samenleving als geheel.”
Recente reacties