Durft de gemeente Tilburg nog te handhaven?

Gastbijdrage van Kees de Groot, socioloog en theoloog aan Tilburg Univerisity

De Familie Kruik – Foto: Bas van der Burgt

Sinds 2016 geldt de Korvel als een ‘focuswijk’. Er wordt extra gewerkt aan het vergroten van de veiligheid en leefbaarheid in de wijk. Dat is hard nodig gebleken. Eén van de problemen is namelijk dat mensen overlast niet durven te melden (Actieplan Wijkaanpak Korvel 2016-2018).

Eén van die personen ken ik goed. Klachten over bewoners die de straat daar monopoliseren hoorde ik dan ook al eerder. Bij goed weer zitten ze de hele dag tot twee uur ’s nachts te kwekken op de stoep. Noodgedwongen gaan in de wijk ramen dicht en rolluiken naar beneden. Wanneer een buurman wat van het nachtelijk burengerucht zegt, krijgt deze een grote mond terug: ‘Dan bel je maar de politie.’ En dat durft men doorgaans niet.

Na, toch nog, vele meldingen bij politie, gemeente, en woningbouwvereniging wordt een boete in het vooruitzicht gesteld voor buurtbewoners die de openbare weg in bezit nemen en het leven van hun buurtgenoten zuur maken. ‘Badje op straat? Boete!’ zet de koppenmaker van Brabants Dagblad boven het bericht. En in een sfeerreportage worden de overlastgevers geportretteerd als slachtoffers van suf gemeentebeleid. Eh … het hele punt was natuurlijk dat de overige buurtbewoners lijden onder hun gedrag. Maar zij komen niet aan het woord.

Ik begrijp dat wel. De bewoner van wie ik de verhalen hoor, heeft me ook bezworen geen naam te noemen. De zwijgende meerderheid was dolblij met de aankondiging dat er boetes zouden worden uitgedeeld.

En dan, de dag na Hemelvaart, neemt de PvdA de tendens van de krantenkoppen over en gaat aan de stoelpoten van het gemeentelijk gezag zagen: ‘Gaan we burgers pesten?’. En de burgemeester bindt in. Dat is althans het beeld dat de wereld in gaat. De commerciële televisie (Hart van Nederland) doet er een schepje bovenop, schampert over het Tilburgse beleid en neemt het perspectief over van de overlastgever die over een eventuele boete zegt: “Ik veeg er m’n reet mee af.” Een reeds uitgedeelde boete wordt inderdaad ingetrokken.

Andere bewoners betreuren dat minstens het beeld is ontstaan dat de gemeente haar poot niet heeft stijf gehouden. Op de ochtend van 16 mei verschenen de kratjes bier weer op het trottoir.

1965 Korvelseweg Café Rutten

Optreden tegen burgers die zich aan anderen niets gelegen laten liggen is geen ‘burgertje pesten’, maar opkomen voor alle burgers. Gelukkig gaat het patrouilleren door de politie door. Dit wordt hogelijk gewaardeerd door bewoners die zich niet vertegenwoordigd voelen door hun eigengereide wijkgenoten die de media tot nu toe domineerden. Het wordt pas echt Pinksteren wanneer allen gaan spreken en gehoord worden.

 

Vraag: waar woont Kees de Groot zelf? Op zich vind ik ik zijn kant van het verhaal zeker interessant overigens. Ik sluit niet uit dat hij een punt heeft.

Geef een reactie