Spiegelbeeld

Gastbijdrage van Hans Rube, journalist en burgerraadslid voor PvdA Tilburg.

‘Spiegelbeeld, vertel eens even… ben ik net zo slecht als zij?’
Het is de periode van hitlijstjes en de daaraan gekoppelde radioprogramma’s met gedurende tientallen jaren grijsgedraaide plaatjes. Willeke Alberti zal waarschijnlijk wel ergens voorbijkomen verwacht ik. Graag had ik deze eindejaarsperiode enkele lokale politici zo’n door haar bezongen spiegel geschonken in de hoop dat ze daar nog voor het begin van 2021 in zullen kijken.

Natuurlijk is het niet leuk als een raadslid collega’s in de gemeenteraad uitmaakt voor onbetrouwbare akelige lafbekken. Dat verdient geen van de 45 leden van deze raad. Vrijwel iedereen doet zijn stinkende best om er iets van te maken. De een slaagt daar beter in dan een ander, helaas zien we daarnaast een groot aantal raadsleden vrijwel nooit verschijnen en horen we hen ook zelden spreken.

Foto: John Geerts

Dat maakt ze echter niet tot een akelige lafbek. Die vergadering was terugkijkend een van de vele dieptepunten die we in 2020 in politiek Tilburg meemaakten.
Het aangereikte spiegeltje aan de wand zou tot instrument voor zelfreflectie mogen dienen na al die ongemakkelijke en onsmakelijke raadsdebatten.

Zoals het voorgekookte debat over het referendum Wijkevoort en de kwestie van het distributiecentrum in Koningshoeven. De aanvoerder van de LST en FvD-statenlid Smolders kreeg de wind van voren van de VVD in de raad, nadat hij het woord lafbek gebruikte. Hoe dubbel: immers diezelfde VVD zit sinds april dit jaar met het CDA in Brabant met Smolders en diens Forum in een coalitie.

Dezelfde partijen, met GroenLinks en D66, blokkeren afgelopen jaar vervolgens een democratisch door Tilburgers ingeroepen instrument: de massaal gesteunde oproep om een referendum over het al dan niet doorgaan van een XXL distributiecentrum op Wijkevoort.

Dat wordt nog lachen, ofwel huilen, want waarschijnlijk is het afwijzen door de coalitie van GroenLinks, VVD, D66 en CDA gebeurd op ondeugdelijke gronden, dat zullen de komende 27 bezwaarschriftprocedures definitief moeten uitwijzen. Als er daarna niet ook nog een gang naar de rechter volgt.

Het wordt voor de ontwikkeling van distributiecentra in Tilburg een spannend nieuw jaar gezien het regeringsvoorstel voor de nieuwe Stikstofwet. De nieuwbouw van een XXL-centrum zoals de coalitie dat wil aanleggen in Wijkevoort, kan er bijvoorbeeld niet zomaar komen, gezien de te beperkte afstand (6 kilometer) tot de beschermde groene zone van de Regte Heide.

De bouw van Leyhoeve Foto: John Geerts

Helemaal bijzonder was het gesjoemel en gestuntel van dit college rond de Kempenbaan, waar of de sportvelden van Were Di, of woningbouw of een distributiecentrum het uitzicht van de peperdure zorgappartementen van de Leyhoeve nog verder gaat ‘verrijken’. Dat stuk industrie ligt hemelsbreed dan trouwens nog net een paar honderd meter dichter bij de Regte Heide. Zal de gemeente die grond nu wel of niet aankopen, met als premie een bouwlocatie op Wijkevoort voor de projectontwikkelaar luidt sinds juni de vraag van een paar miljoen euro nadat de projectontwikkelaar daar begin die maand een balletje over opwierp bij wethouder De Vries.

Inderdaad: dat was reeds weken voor de inspraakronde en raaddiscussie over Wijkevoort in het Willem II-stadion en ver voor het besluit over het referendum.
En wat gaan de coalitiepartijen doen met de voorgenomen atletiekbaan op landgoed Prinsenhoef, vlakbij de geplande XXL-hallen van Wijkevoort? GroenLinks zou nu plotseling tegen die locatie zijn. Wel hallen in landschapspark Wijkevoort, met rondrijdende vrachtauto’s, maar geen rondrennende sporters een klein stukje verderop.

Misschien is ook hier een spiegel handig bij het oefenen van een geloofwaardige tekst en gelaatsuitdrukking in de komende raadsdebatten. Zou er wellicht alsnog een raadsmeerderheid zijn voor de verhuizing van Atilla naar Prinsenhoef, zodat GL hier ‘veilig’ tegen het standpunt van het college in mag gaan. Of is er achter de schermen inmiddels weer een alternatieve plek gevonden?

Zelfreflectie onder Tilburgse raadsleden zou het besef moeten opleveren dat afgelopen jaar lang niet altijd alle zaken juist zijn voorgespiegeld aan de Tilburgers.

Foto John Geerts

Recent stelde dit college, in de eigen B&W-vergadering, een nieuw fietsbeleid vast voor autostad Tilburg: de Fietsagenda, op weg naar een populaire fietsstad.
Met behulp van tientallen burgers is ruim twee jaar geleden al eens een ‘Zwartboek Fietsen’ aan wethouder Mario Jacobs aangeboden, met talloze knelpunten en aanbevelingen op het vlak van de fiets- en voetgangersverbindingen in onze stad. De GroenLinks-voorman zei toe dat snel aan te pakken.

Waarschijnlijk was die input uit de Tilburgse samenleving voor hem en zijn ambtenaren onvoldoende. Een duurbetaald Rotterdams bureau heeft in een glossy brochure officieel mogen bundelen dat de fietsverbindingen in Tilburg inderdaad onvoldoende zijn en kijkt met weemoed terug op de jaren dat Tilburg nog wel een fijne toegankelijke fietsstad was. In deze bundel geen woord over het Zwartboek.

Twee jaar na dato wordt opnieuw en voor de zoveelste maal vastgesteld dat de rotondes in onze stad nog steeds onveilig zijn voor de fietser en dat daar in 2021 echt iets aan moet gebeuren, dat de Bredaseweg nog steeds fietsonveilig is en dat er meer fietsenrekken in het centrum nodig zijn als we meer mensen willen laten fietsen. In de achteruitkijkspiegel zien we dat de gemeentelijke fietsenruimers en de Afac het afgelopen jaar gelukkig al wel een nieuwe stalling hebben gekregen.
Een kwestie van prioriteit.

‘Spiegelbeeld. Ik heb alleen nog wat foto’s en die zeggen ’t me weer: het eerste rode fietspad, dat ligt er al lang niet meer.’

Geef een reactie