Gastbijdrage van Hans Rube, journalist en burgerraadslid voor PvdA Tilburg.
Iedere echte Tilburger wil graag wonen in zijn eigen stad, dorp of wijk. Want daar voel je je thuis.
Steeds vaker lukt dat niet, omdat er gewoonweg niet voldoende betaalbare huizen te koop of te huur zijn. In aanloop naar de verkiezingen voor de gemeenteraad in maart 2022 klinkt in relatie tot de woningnood nu uit de monden van sommige Tilburgse politieke partijen ‘Echte Tilburgers eerst’.
Bij de ene fractie staat dat geluidsvolume harder dan bij de andere. Wat die schreeuwers allemaal gezamenlijk beogen moge duidelijk zijn: met vals sentiment en schijntegenstellingen proberen stemmen te winnen van ontevreden ‘echte Tilburgers’.
Weliswaar worden de insinuaties momenteel alleen nog hard uitgesproken voor de situatie op de woningmarkt, maar we kunnen niet uitsluiten dat in het nieuwe verkiezingsjaar ook andere gevoelige zaken in onze multiculturele stad Tilburg het zullen moeten gaan ontgelden.
De LST-fractie wilde in de vergadering wel aan de overige raadsleden uitleggen wat volgens deze partij een ‘echte Tilburger’ is. Een echte Tilburger is in hun ogen zeker niet iemand die door onze stad wordt opgevangen omdat die persoon is gevlucht uit een land waar hij of zij is gemarteld, stelselmatig verkracht of van wie het dorp of de stad is weggevaagd.
Echte Tilburgers zijn ook geen buitenlandse sporters die naar Tilburg komen of kwamen om hier bijvoorbeeld te gaan voetballen of ijshockey te spelen. En ook geen arbeiders die LST-postorders inpakken bij Coolblue en Amazon, dat spul wordt hier namelijk ingepakt door arbeidsmigranten en die mensen willen echte LST’ers niet in Tilburg huisvesten.
Dat soort betogen staat in mijn ogen niet gelijk aan opkomen voor al die woningzoekenden in Tilburg. Dat doe je namelijk niet, als oprechte volksvertegenwoordiger, door op deze onwaarachtige manier naar stemmen te hengelen, met extreem rechtse standpunten.
Helaas gingen de Tilburgse CDA- en VVD-fracties daarin maandag 13 december jl wel in mee. Weliswaar niet voluit, maar uit hun monden klonk ook geen kritiek op de verdeeldheid zaaiende opmerkingen.
Ze hielden zo een niet bestaande tegenstelling in onze gastvrije stad in stand. Aan de ene kant plaatsen deze drie partijen zielige hardwerkende Tilburgse jongeren en hulpbehoevende ouderen en aan de andere kant moet dan een profiterende geluk zoekende Oost-Europese of gevluchte massa bestaan die ‘onze huizen’ in bezit zullen nemen. Huizen die we de komende tientallen jaren in Tilburg gaan bijbouwen.
En al die nieuwe vreemde woningzoekenden ‘vervuilen’ het DNA van Tilburg, de wijken en de dorpen, luidt dan vervolgens de retoriek uit de meest rechtse hoek in onze gemeenteraad. Partijen als PvdA, SP, GL en D66 verzetten zich daar hevig tegen.
Dat Tilburgers achtergesteld worden bij de toewijzing van (huur)woningen is een aantoonbare onwaarheid. Het is eenvoudig na te pluizen via de openbare databanken waarover niet alleen raadsleden kunnen beschikken. Per jaar zijn de afgelopen jaren gemiddeld 400 statushoudende vluchtelingen aan een van de 103.000 woningen geholpen in onze stad. Het merendeel van de vrijkomende huizen uit het bestand van in totaal 56.500 huurhuizen gaat naar ingeschreven woningzoekenden uit Tilburg zelf.
Opkomen voor woningzoekenden doe je als betrokken volksvertegenwoordiger in de komenden jaren dan ook vooral door je in te zetten voor de bouw van voldoende betaalbare huizen. Dat is de afgelopen periode met deze coalitie ook door het CDA en de VVD nagelaten.
Het aantal sociale woningen dat de laatste jaren volgens afspraak gebouwd had moeten worden is bij lange na niet gehaald. En vreemd genoeg horen we juist deze twee coalitiepartijen de afgelopen maanden opnieuw roepen dat we ‘niet teveel’ sociale woningen in de wijken moeten neerzetten.
Momenteel moet een politieke partij die werkelijk de vele jonge en oudere woningzoekenden wil ondersteunen zich hard maken voor het aanpakken van profiteurs, huisjesmelkers en mensen die op grote schaal met hun kapitaal goedkope woningen wegkapen voor de neus van de kanslozen op de woningmarkt.
We mogen ons nog steeds verheugen in een verdraagzame stad, waar de straten worden aangelegd door vakbekwame Poolse, Roemeense, Turkse en Griekse arbeiders, de gevels nog met authentieke knipvoegen kunnen worden opgetrokken door eenzelfde groep vaklui en het schilderwerk in onze straat door een al jaren in Tilburg gevestigd Pools schildersbedrijf is uitgevoerd. Al vele decennia profiteert onze stad van arbeiders ‘van buiten’ die voor ons karweitjes opknappen waarvoor wij ons te goed voelden.
Waarschijnlijk zijn ze bij de genoemde rechtse partijen, bang voor electoraal verlies. Bij de LST kan ik me dat levendig voorstellen. Jarenlange frustratie over het niet mee doen in een coalitie, de grootste fractie in de raad met 11 zetels en opnieuw heeft de LST de afgelopen 4 jaar vrijwel niets klaargemaakt.
Wel lukt het de boosheid van ontevreden ‘echte Tilburgers’ te voeden met schijntegenstellingen, ditmaal bij motie gesteund door VVD en CDA. Gelukkig geven de meeste echte Tilburgers en alle andere raadsfracties in deze discussie niet Thuis.
