Armoede in Tilburg viert hoogtij

Tilburg, de zesde stad van het land, nog steeds niet veel meer dan een groot provincie dorpje met meer dan zestig procent laag opgeleiden. Een samenraapsel van vele herdgangen waar eens de textiel industrie, maar nu ogenschijnlijk de stille armoede hoogtij viert. Tilburg is een pioniersplek bij uitstek, waar men zeer sociaal innovatief de stille Armoede weet te gebruiken als landelijk Citymarketing product.
Na de grote, noodzakelijke bezuinigingen op Sociale stijging van de afgelopen jaren uit het Jan Hamming-tijdperk werpt dit nu zijn wrange vruchten af. Terwijl de raad en het college van Tilburg nog op zoek zijn naar de verborgen armoede en een paar maanden geleden schrokken van de 15.000 gezinnen onder het bestaansminimum , waarvan ze er zeker zo’n 4000 niet in beeld hebben, weet schrijver en mede-initiatiefnemer van de Quiet 500, Anton Dautzenberg, er zonder veel pijn of moeite vijfhonderd te portretteren. Deze glossy Quiet 500 geeft eindelijk na jaren de armoede in Tilburg opeens een gezicht. Waar gaat het mis in Tilburg?

Zijn politici misschien teveel bezig met het oplossen van risico’s uit het verleden en/of  het ene gat met het andere gat te vullen, in plaats van wat oog te hebben voor wat Tilburgers echt bezighoudt en beweegt? Bij de presentatie van de mooie, verzilverde uitgave van de Quiet 500 schitterden vele gevestigde ‘armoede’ instanties en de meeste van de door ons gekozen, lokale volksvertegenwoordigers door hun afwezigheid. Steken die nu de hand in eigen boezem en zijn ze te druk bezig om de begroting voor 2014 op orde te krijgen?

In de begroting van de gemeente Tilburg voor het komende jaar staat ergens tussen het woud aan cijfers te lezen dat de gemeente nog kampt met een ongedekt risico van 100 miljoen euro, met name in de ontwikkeling van Stappegoor… au! Dit zwaard van Damocles komt wel erg dichtbij nu Albert Heijn is afgehaakt en de provincie vorige week een definitieve, rode streep trok door de XXL-supermarkt op Stappegoor. Ongeveer 100 miljoen euro. Hoeveel precies en waarom zijn enkele van de sluiers die het plan Stappegoor nog steeds verhullen, van het oog van de kiezer onttrekken. Niet voor niets maken de raadsleden zich komende week druk over geheimhouding en willen zij zélf gaan beslissen over wanneer iets geheim moet blijven. Stappegoor is zo’n project waarvan het belangrijkste deel nog 75 jaar geheim blijft, want deze staatsgeheimen zouden de gemeente ernstig kunnen schaden als ze openbaar werden. Of dat zo is, daar beslist eind deze maand de rechter over. Laten we hopen dat deze ‘ongeveer’ 100 miljoen en de 50 miljoen die de landelijke overheid nog op Tilburg zal korten in 2015 niet de eerste voortekenen gaan worden van een nieuwe, grootscheepse bezuinigingsoperatie voor Tilburg.

Is er nog licht aan het einde van de tunnel? Natuurlijk. Wethouder Erik de Ridder die zich vergist tijdens de presentatie van het voorstel voor de programmabegroting 2014. Hierbij vertelde hij dat iedere Tilburgs huishouden volgend jaar een tientje minder woonlasten gaat betalen. Later in de week bleek dat dit zelfs gemiddeld vijftien euro had moeten zijn. Mijn voorstel is dan ook, voor iedereen die dat kan missen, om dit tientje maar gelijk om te zetten in de aanschaf van zo’n Quiet 500. Hierdoor komt een ander voorstel van Ralf Embrechts, wat donderdag tijdens de presentatie van de Quiet 500 onmiddellijk gesteund werd door onze Tilburgse held en Broodpater Gerrit Poels, een stukje dichterbij. Het voorstel is om het budget voor de huidige sociale dienst, samen met de opbrengst van de Quiet 500, in te gaan zetten voor een nieuw op te richten, échte sociale dienst. Gebaseerd op vertrouwen en kansen. “Toebedeling”, in de woorden van Broodpater Gerrit Poels.

Misschien stilte voor de storm? Want in alle Nederlandse gemeenten worden in maart 2014 belangrijke beslissingen genomen. Dan gaan de kiezers naar de stembus om hun gemeenteraden te kiezen. Het komende jaar wordt op alle fronten heel belangrijk voor het Rijk, voor gemeenten en vooral voor onze inwoners. Laten we hierdoor hopen dat de rekening van de debacles van de gemeente Tilburg niet zoals gewoonlijk bij onze Armoedzaaiers zal worden weggelegd, zodat de aanmeldingen bij de Tilburgse voedselbank ook binnen behapbare proporties kunnen blijven.