De Nederlandse Vereniging van Journalisten (NVJ) organiseerde een debat over regionale journalistiek en aansluitend een algemene ledenvergadering. In Den Bosch – doorgaans worden bijeenkomsten in Amsterdam gehouden – dus twee goede redenen om als lid eens aanwezig te zijn. Doorgaans ben ik vrij snel bereid om mijn mond open te doen, maar ik had me deze keer voorgenomen om eens alleen te luisteren. Met zoveel mediawijsheid op één plek moet ik toch heel wat kunnen leren, dacht ik.
Niet dus.
Er zitten zo’n 30 à 40 leden in de zaal en op het podium nemen vier debaters plaats: Lucas van Houtert, hoofdredacteur van het Brabants Dagblad, Henk Lemckert, hoofdredacteur en directeur van Omroep Brabant, Tara Lewis, freelance journalist en Eric Brinkhorst, fotojournalist. Het thema is: ‘Journalistiek heeft een prijs, juist in de regio’.
Blijkt dat de Persgroep standaard 13 cent per woord betaalt aan freelance schrijvers en dat een foto niet meer mag kosten dan 25 à 25 euro. “Niet eerlijk” vinden de freelancers, want “NRC betaalt 37 cent per woord.” versus “We kunnen niet anders want meer geld hebben we niet.” dat de hoofdredacteuren naar voren brengen. Een uur lang blijft het debat steken op dit thema, zonder nieuwe argumenten en zonder visie of andere insteek.
In gedachten maak ik mijn sommen: 600 artikelen per jaar schrijf ik, met gemiddeld 500 woorden, maal 13 cent en ik zou uitkomen op €39.000,- per jaar. Niet gek…
In de pauze bestel ik een biertje van de tap, om de teleurstelling weg te spoelen. “Mag niet van de organisatie, alleen koffie, thee of water.” “Maar het is 30 graden…” protesteer ik. Het helpt niks.
Na de pauze is de zaal een stuk leger, zeker de helft van de leden is al vertrokken. Op het programma staat de algemene leden vergadering, maar voor het zover is, krijgen we een toespraak van voorzitster Marjan Enzlin.
De toespraak gaat over de campagne die de NVJ in april van 2017 is gestart, met NEE-JA-stickers om te zeggen dat de vereniging vindt dat journalisten 60 euro per uur moeten verdienen en dat 13 cent per woord te weinig is. Omdat je met zo weinig geld geen huis kunt kopen. En geen auto. En niet op vakantie kunt.
En niemand… echt níémand rept met een woord over het geweldige onderzoek van de Leerstoelgroep Journalistiek en Nieuwe Media van de Universiteit van Leiden. In de samenvatting staat, en ik citeer:
Lokale nieuwsmedia vervullen belangrijke functies. Veel van wat we weten over de directe omgeving, weten we via nieuwsmedia. Daarnaast wordt journalistiek ook gezien als de bewaker van de democratie, een platform voor discussie en opinie. Ook zorgt journalistiek voor samenhang in een gemeenschap, voor burgers die zich betrokken en verantwoordelijk voelen voor hun omgeving.
En dat is precies hoe ik er zelf over denk.
Alleen als inwoners van de stad, of van hun regio, weten en begrijpen wat er in hun eigen samenleving gebeurt, dus goed geïnformeerd worden door lokale en regionale media, kunnen mensen zich betrokken voelen bij en meedoen aan de samenleving en ontstaat er een basis voor democratie. Dit is de waarde die lokale en regionale journalisten toevoegen aan de samenleving. En pas als we dit inzien en hiervan bewust zijn, kunnen we gaan praten over wat het mag kosten, wat de prijs is en wie hiervoor kunnen en/of zouden moeten betalen.
Nog een citaat:
Lokale journalistiek kan als een bijzondere economische waarde worden beschouwd. Als iets waarmee een gemeente zich kan profileren en niet als een verdienmodel. Met stimulering van journalistiek dient de gemeente de democratie. Het projectfonds, zoals we dat voorstellen, is getoetst aan de Wet Markt en Overheid, en deze wet vormt geen belemmering. Verder is nagegaan hoe een
fonds zich verhoudt tot de Mediawet en in hoeverre een fonds valt onder sponsoring. Daarvoor geldt dat financiële steun die een gemeente verstrekt aan een lokale omroep of aan nieuwsprogramma’s binnen zo’n lokale omroep niet onder sponsoring vallen en derhalve niet verboden zijn.
In Leiden worden de eerste stappen gezet om een lokaal Mediafonds op te richten. Ik stel voor dat Tilburg de eerste is die het voorbeeld gaat volgen en omarmen en dat de NVJ leert om verder te denken dan de eigen portemonnee.
3 reacties
Voeg die van jou toe →Volstrekt met jou eens. Wellicht zijn de woorden van ‘de leerstoelgroep’ te moeilijk en lastig om op locaal niveau in de praktijk te brengen, waarom er dan gezamenlijk over praten?
Je had – als journalist – misschien tóch een vraag moeten stellen.
zijn ze FNV geworden ? de vereniging vindt dat journalisten 60 euro per uur moeten verdienen en dat 13 cent per woord te weinig is. Omdat je met zo weinig geld geen huis kunt kopen. En geen auto. En niet op vakantie kunt.