Wist u dat er 198 rijen bakstenen zitten aan de binnenkant van de aula van de Universiteit van Tilburg, geteld vanaf het plafond tot op het podium?
Traditioneel werd het 95ste Academische jaar van de Tilburgse universiteit geopend op de eerste maandag van september. Het thema van dit jaar is de arbeidsmarkt met de vele problemen die dit voor heel veel inwoners oplevert. Flexcontracten, gezinnen met drie of vier oproepcontracten zonder zekerheid en structureel te weinig salaris om van te kunnen leven. Je achternaam is doorslaggevend om uitgenodigd te worden voor een sollicitatiegesprek en je postcode bepaalt hoeveel kansen je krijgt om je verder te ontwikkelen.
En als je geen betaalde baan hebt sta je te boek als werkloos, ook al werk je je een slag in de rondte als vrijwilliger in tal van activiteiten om een bijdrage te leveren. Dan ben je ‘werk zoekend’, terwijl je juist werk zat hebt en inkomen zoekend bent. En ondertussen bestaat het nog steeds dat re-integratiebureaus en het UWV eisen dat je onbetaald werk gaat verrichten onder het mom van ‘stage’, om aan werk te komen.
Geleerde, wethouder en minister
De academische zitting werd geopend door de nieuwe voorzitter van de Koninklijke Nederlandse Akademie van Wetenschappen (KNAW), prof. dr. Marileen Dogterom en zij sprak in haar bijdrage over het belang van ‘Een Talentvolle Toekomst’. De minister van Sociale Zaken en Werkgelegenheid, ir. Karien van Gennip was er ook en zij sprak uitvoerig over de problemen waarmee mensen te maken hebben nu de inflatie zo hoog is. En dat niet alleen de laaggeschoolde werkers, maar ook de middenklasse de boodschappen niet meer kan betalen. Ze zou ook haar gedachten over en plannen voor de toekomst van de arbeidsmarkt vertellen. Maar die plannen kwamen niet verder dan ‘we gaan het onderzoeken’ en ‘we gaan er serieus over nadenken, want er zijn geen eenvoudige oplossingen’. “Vertraagtaal”, noemde dichter des Vaderlands Lieke Marsman dat laatst bij Zomergasten.
De problemen die mensen hebben als het gaat over werk en inkomen zijn natuurlijk niet nieuw, maar bestaan al minstens sinds de crisis van 2013. Werkende armen zijn er al zeker 10 jaar. Het was dan ook tenenkrommend om bij de opening van het Academisch jaar van de universiteit die ‘Understanding society’ als leus claimt, aan te horen dat wijze, geleerde sprekers een reeks open deuren stonden in te trappen, waarvan de rest van de samenleving al jaren roept dat die wagenwijd openstaan. Reden voor mij om als afleiding maar even bakstenen te gaan tellen.
Vind je het gek dat mensen van de samenleving afhaken en zich ongehoord voelen?
Aansluitend was er een gesprek met de minister, wethouder van de gemeente Tilburg Esmah Lahlah, bijzonder hoogleraar HRM en sociale zekerheid prof. dr. Charissa Freese en prof. dr. Marileen Dogterom. Ook hoogleraar arbeidsmarkt en kersverse stadshoogleraar prof. dr. Ton Wilthagen zat op het podium. De bedoeling was, dat de studenten in de zaal vragen gingen stellen, net als bij het programma ‘College-Tour’. Maar dat gebeurde niet.
Van studenten in mijn eigen omgeving hoor ik wel eens, dat de universiteit wel veel kennis bijbrengt, maar dat het ontbreekt aan netwerk in de dagelijkse praktijk. Studenten die graag een netwerk willen opbouwen buiten de universiteit, zijn op zichzelf aangewezen. “We krijgen wel de kennis, maar niet de praktijk om die kennis te kunnen toepassen.” hoorde ik laatst. En daar zit denk ik de kern.
Carnavalskraker
Aangezien twee van de panelleden afgestudeerd zijn in de natuurkunde, hoopte ik op een student die zou vragen hoe het kan dat 198 op elkaar gestapelde bakstenen niet omvallen. Maar dit was ijdele hoop. Als de universiteit met al haar talent en wijsheid écht de samenleving wil snappen en helpen om problemen op te lossen – of liever nog: te voorkómen – wordt het tijd om zich echt in de samenleving te mengen. Het is tijd dat de universiteit met de hoge hakken in de modder komt staan en weet wat er leeft, en niet pas 10 jaar later. Anders blijft het bij gezellig liedjes zingen in de studio, terwijl de Tilburgers gewoon een vette carnavalskraker willen horen!
WonderWerk: Krapte Snapte
De Tilburgse stadshoogleraar Ton Wilthagen vroeg de gelegenheidsformatie WonderWerk om SAMEN een lied te maken over de huidige situatie op de arbeidsmarkt: KRAPTE SNAPTE
WonderWerk bestaat uit:
Antoine Kroes: gitaar
Joost van Haaren: bas
Dani van Gaalen: drums
Koen Smits: trompet
Ron Antens: trombone en toetsen
Maik van der Goes: saxofoon
Pieter Bon: zang
Esmah Lahlah, Maarten van Asten, Ton Wilthagen: achtergrondzang.
Tekst: Pieter Bon/Ton Wilthagen
Muziek: Pieter Bon/Ron Antens
Video gemaakt door Ron Schuurkes