Deze week werd de Tilburgse politiek verrast door de aankondiging dat ContourdeTwern gaat snijden in de openingstijden van de wijkcentra en in dezelfde beweging ook een aantal arbeidscontracten niet zal verlengen. De reacties – met name vanuit de politieke oppositie en vanuit de wijken – zijn voorspelbaar: “dit kan niet en is asociaal in deze tijd.”
Die verontwaardiging is wel wat merkwaardig, want het gevolg van politieke keuzes van nog geen jaar geleden. Bij het vaststellen van de gemeentelijke begroting heeft de gemeenteraad immers besloten om te bezuinigen op ContourdeTwern door de ‘subsidie niet te indexeren’. Dat is politieke taal voor: “de huren en kosten gaan wel omhoog, maar de subsidies stijgen niet mee”.
Je hoeft geen expert te zijn om te snappen dat de plotselinge sluiting van alle wijkcentra als gevolg van de coronamaatregelen ertoe heeft geleid dat ook de huurinkomsten zijn weggevallen, terwijl de vaste kosten voor onderhoud gewoon doorgaan. De clubjes die normaal gesproken gebruikmaken van wijkcentra, hebben de bingo, de yoga en de kaartmiddagen opgeschort.
Nu woon ik tegenover zo’n wijkcentrum. En als ik eerlijk ben merk ik qua levendigheid niet echt verschil tussen de tijd vóór corona met normale openingstijden, en de recentere coronatijd dat het gebouw dicht is. Wat minder geparkeerde fietsen en auto’s, hooguit. Zelf kom ik er alleen als er verkiezingen zijn en ik mijn stem ga uitbrengen.
Dit werpt de vraag op of we nog steeds alle wijkcentra, zoals ze er staan in de huidige vorm, nodig zullen hebben. En of ze niet beter een andere, een nieuwe functie zouden kunnen krijgen.
Tegelijkertijd. In deze stad zijn veel mensen die het leuk vinden om iets gezelligs te organiseren, of om naar iets gezelligs toe te gaan. Een quiz, een live talkshow, een concert of optreden, een dansavond en wat al niet. Vrijwel nooit wordt er gekozen voor een wijkcentrum als locatie, met z’n gezellige tl-balken, functionele inrichting, gepleisterde witte muren, systeemplafonds en glad gestreken, huiselijke kleedjes. Er wordt gekozen voor een theaterzaaltje, een muziekpodium of een kroeg als sfeervolle ambiance. En met een goede tap en professionele horeca.
Dat was al zo vóór corona en dat zal ook weer zo zijn ná corona.
Het zou jammer zijn om de nieuwe discussie over wijkcentra te beperken tot ‘subsidie versus bezuiniging en sluiting’. Juist terwijl er nu een prachtige kans ligt om deze plekken opnieuw uit te vinden. Maar daarvoor is wel een veel bredere blik nodig.
Welke nieuwe behoeften zijn er ontstaan in onze samenleving en specifiek in Tilburg? Is er meer behoefte aan werkplekken nu meer mensen vaker ’thuis’ zullen blijven werken? Hebben scholen meer ruimte nodig? Hebben zorgverleners meer ruimte nodig in de wijken? Of woningcorporaties? Dienstverleners? Is er meer atelierruimte voor kunstenaars nodig, nu leegstaande gebouwen steeds schaarser worden? Of oefenruimte voor musici? Op welke manier kunnen we wijkcentra gebruiken om de nieuwe behoefte aan ruimte in te vullen?
Tilburg zou immers zichzelf niet zijn als er niet over een paar jaar iets moois en nieuws is gecreëerd uit een lastige situatie.
9 reacties
Voeg die van jou toe →De MFA’s vormen juist de spin in het web voor de nabije toekomst waarin de maatschappij na corona gereset zal worden. De laagdrempelige huiskamer voor de wijk zal daarbij multifunctioneel ingezet gaan worden voor ontmoeting, jeugd- en volwassenen educatie. Cultuureducatie dichtbij de leef en woonomgeving kunnen aanbieden heeft de toekomst.
Wij gebruiken als accordeonvereniging het Wijkcentrum als repetitielokaal en doen daar regelmatig tegenprestaties voor door laagdrempelige activiteiten aan te bieden in het Wijkcentrum en de Zorgcentra in de wijk.
Kortom de Wijkcentra hebben de toekomst!!
Wellicht is het interessant om de overhead binnen de topstructuur van Contour-De Twern eens te gaan kijken of het daar niet wat minder kan, hetzij in managementlagen, hetzij in staffuncties, hetzij in procedure-schrijvers (M / V), hetzij in salarisschalen van de top van de organisatie.
Bezuinigen op de werkvloer is toch wel de weg van de minste weerstand in deze.
Evengoed, dat de buurtcentra qua cachet , presentatie en bediening een stevige facelift kunnen gebruiken, daarin, Paula, heb je wel een punt.
Dag Paula,
Ik ben verbaasd en zelfs een beetje verbolgen en verdrietig merk ik! De Nieuwe Stede is inderdaad een wijkcentrum wat verbouwd gaat worden en zeker een upgrade nodig heeft in aankleding en verlichting maar daartegenover zien onze bezoekers de Nieuwe Stede als een warme ontmoetingsplek midden in de wijk. Als ik met onze bezoekers/ gebruikers in gesprek ga is de mening vooral dat het laagdrempelig is en gezellig.
Geen verschil voor en tijdens de Corona? Erg vreemd want de Nieuwe stede is een druk en gezellig wijkcentrum waar het zeker bruist. Op bepaalde momenten zijn de 9 verhuurbare ruimtes veelal in gebruik, inderdaad de yogagroep, kaartclub en de bingo maar er gebeurd gelukkig veel meer……Basisschool de Zuidwester die steeds vaker gebruik maakt van het centrum voor bv de eindmusical, de carnavalsmiddag en kerstvoorstelling maar ook de exposities die worden georganiseerd door een vrijwilligster uit de buurt. De dansavond, de salsalessen, zorgverleners die bijscholing zorgpersoneel aanbieden, examentrainingen vanuit de universiteit en zo kan ik nog even doorgaan.
Ik besef me tegelijkertijd dat de voorkant van het gebouw niet erg uitnodigend lijkt omdat er links van de voordeur kantoren zijn gevestigd die in de avonden niet in gebruik zijn en waarschijnlijk is dat een gedeelte van je uitzicht.
Ik wil je graag uitnodigen voor een kop koffie want we zijn altijd op zoek naar buurtbewoners die willen meedenken en de Nieuwe stede ook zien als “hun” wijkcentrum en vaker binnen komen ipv alleen tijdens het stemmen
Hopelijk tot snel.
Aurora van Schijndel, Centrumcoördinator Nieuwe Stede
Juist de laagdrempeligheid en de niet te hoge prijzen maken dat het wijkcentrum voor iedereen toegankelijk is. Er zijn altijd wel groepen mensen binnen te vinden. Ikzelf organiseer als vrijwilliger (bij de Nieuwe Stede) exposities voor o.a. hobbyisten, amateurkunstenaars, verzamelaars en cursisten in het Wijkcentrum. Bij uitstek de plek voor deze groep mogelijkheden om zich te laten zien én mensen in de wijk met creativiteit en kunst in contact te brengen. Zo mooi!!
Beste mensen
Ik weet over welk wijkcentrum gesproken wordt.
Onze wijkcentra’s in het Zand en Wandelbos worden dagelijks goed bezocht.
Het is zelfs moeilijk om een ruimte te huren, en dat zijn er veel in diverse afmetingen.
De wijkcentra’s in onze wijken hebben een mooie facelift gekregen en het ziet er uitnodigend uit.
In MFA het Kruispunt vond wekelijks samen eten plaats met Resto van Harte, op de maandagen en donderdagen en het zat helemaal ” volgeboekt,” met ongeveer 80 mensen.
Ook komen er dagelijks bewoners langs om gezellig samen een kopje koffie/ thee te drinken
tegen een schappelijke prijs.
Onze bewoners hebben zeker de wijkcentra’s gemist en hopen dat het straks weer zijn oude gangetje gaat.
Hallo Gon,
Strak plan. En laten we daar dan ook meteen buurtbewoners, creatieve denkers en ondernemers bij betrekken. ‘We’ zijn immers niet met één (begrotings)gat te vangen, of niet?
Dag Paula,
Die uitdaging ga ik graag aan. Zeker, opnieuw kijken naar de potentie van de centra, hoe kan er meer in gebeuren ipv minder, dat ga ik zeker niet uit de weg, mijn collega’s evenmin. Het is waardevol maatschappelijk vastgoed, van de gemeente en dus een beetje van ons allemaal. Het denken houdt wat mij betreft niet op bij een sluitende exploitatie. Na de zomer een goed buurt en stadsgesprek organiseren samen met wethouder en gemeenteraad?
Ha die Gon,
Mijn frame is bedoeld om uit te dagen, zoals je al begrepen hebt. Maar heb je ook de laatste alinea gelezen?
Ik probeer namelijk hiermee de aanzet te geven om breder te denken dan het huidige ‘gebruik versus sluiten’. De nieuwe situatie waarin deze samenleving zit zou volop kansen kunnen bieden, die voor het oprapen liggen. De voorbeelden zijn slechts bedoeld als een begin en ik hoop dat er een andere weg wordt gevonden dan slechts het beperken van openingstijden. Een weg die past bij de twintiger jaren van de 21ste eeuw en die past bij Tilburg.
Op veel vlakken en in veel sectoren wordt al nagedacht over hoe de coronatijd een blijvende verandering achter zal laten in werkwijzen en gewoonten. Zou het dan niet passend zijn voor een grote maatschappelijke organisatie als ContourdeTwern om het voortouw te nemen in deze gesprekken en in beeld te krijgen wat de post-coronatijd betekent voor maatschappelijke organisaties in de wijken en in de samenleving en om dat (als eerste) in de praktijk te brengen?
Anders gezegd: Wat kan er wel? En hoe kunnen de wijkcentra daar een rol in vervullen?
Dag Paula,
Een merkwaardig analyse van je over die wijkcentra. Weet je dat er jaarlijks meer dan 1,7 miljoen bezoekers komen? Dat die niet meer af komen op witte pleistermuren en tl balken, omdat, op één centrum na, (de Nieuwe Stede, dat we dit najaar nog verbouwen) alle centra een enorme facelift ondergaan hebben de afgelopen jaren? Dat bezoekersenquêtes een waardering boven de 8 opleverent? Dat wie uitwijkt naar een andere horecagelegenheid voor een bijeenkomst (wat trouwens mag hoor, geen probleem) de bezoekers wel een flink hogere consumptieprijs laat betalen. Dat er nu niet voor niks ook fikse bezwaren geuit worden omdat veel mensen wél veel waarde hechten aan het wijkcentrum dicht in de buurt, dat betaalbaar, gezellig, vertrouwd is en waar je er bij hoort, ook als je geen consumptie neemt? Enfin, jouw frame van de centra is wel een beetje eenzijdig hoor!