De schrijvers Stefan Hertmans, Rodaan Al Galidi en Carolijn Visser zijn genomineerd voor de E. du Perronprijs 2016. De uitreiking van de prijs vindt plaats op donderdag avond 13 april 2017 bij het Brabants Kenniscentrum Kunst en Cultuur (BKKC) aan de Spoorlaan 21 i-k in Tilburg. Op de avond van de prijsuitreiking houdt Arnon Grunberg de zevende E. du Perronlezing met als titel ‘Het paradijs’.
De E. du Perronprijs is een gezamenlijk initiatief van de School of Humanities van van de Universiteit van Tilburg, het BKKC en de gemeente Tilburg en is vernoemd naar de Nederlands dichter, criticus en prozaschrijver Charles Edgar du Perron (meestal aangeduid als E. du Perron.)
De E. du Perronprijs wordt jaarlijks toegekend aan personen of instellingen die zich middels een actieve bijdrage aan de cultuur verdienstelijk hebben gemaakt voor de bevordering van wederzijds begrip en een goede verstandhouding tussen de in Nederland woonachtige bevolkingsgroepen. De prijs bestaat uit een oorkonde en een geldsom van 2500 euro, bovendien ontvangt de winnaar een speciaal voor deze gelegenheid door het TextielMuseum Tilburg vervaardigde sjaal van wollen loden gecombineerd met zacht satijn met geborduurd opschrift, ontworpen door Miriam van der Lubbe. Waarvan het satijn en het garen elk jaar van kleur wisselt.
In ‘De bekeerlinge‘ schrijft Stefan Hertmans over Vigdis Adelaïs. Bekering is een van de meest ingrijpende keuzes die een mens kan maken. Zij rukt het individu uit zijn vertrouwde verband dat bepaald wordt door afstamming en traditie. Toebehoren biedt vertrouwdheid en bescherming. Dit aanbod, deze burcht af te wijzen en te verlaten, te vluchten is een onomkeerbare daad. De bekeerling moet koersen op onbekende instrumenten: een nieuw geloof, een vreemde taal, een onbekend bestaan in een onbekend gebied. Stefan Hertmans voert ons mee in het historische verhaal van Vigdis Adelaïs, die uit liefde besluit een Joodse jongeman te volgen. Het is het einde van de 11e eeuw. Het sentiment van kruistochten hangt in de lucht. Een millennium later volgt Hertmans deze vlucht, fysiek door het landschap met gebruikmaking van bronnen en verbeelding. Verstoting, bedreiging en vlucht zijn van alle tijden. Hertmans is in staat om op heel persoonlijke manier het universele en bijzondere hiervan open te schrijven in een overtuigende roman.
Rodaan Al Galidi is genomineerd voor zijn vertellingen in brieven: ‘Hoe ik talent voor het leven kreeg’. Hierin doet Al Galidi ons verslag van de leerschool die de Nederlandse asielprocedure is. Negen jaar wacht de hoofdpersoon Semmier Kariem op een beschikking in een van de vestigingen van het AZC. Negen jaar tussen aankomst in Nederland op de vlucht voor fysieke bedreiging en definitieve toelating wordt in dit verhaal invoelbaar als een oneindige mentale nekklem. Dat is het leergeld voor vluchtelingen die niet op uitnodiging de landsgrenzen passeren. Leerschool of wachtkamer, het talent van Rodaan Al Galidi is gerijpt. Deze vertellingen in de vorm van brieven aan een geïnteresseerde buitenstaander gericht laten ons alle kanten van hoop, lethargie, opstandigheid, beklag en ironie zien. De bewoners van het AZC leven op een mix van herinneringen, volharding, wanhoop; kortom overlevingsdrift. Het verslag is introspectief, zakelijk, ironisch en soms ronduit Kafkaësk. Met zijn stijl schraagt de verteller zijn bestaan en geeft hij vaart aan een eindeloos vertraagde tijd.
In ‘Selma. Aan Hitler ontsnapt, gevangene van Mao’ de titel van deze documentaire vertelling schrijft Carolijn Visser over Selma. Een overlevende van de Holocaust die met haar Chinese man besluit mee te gaan naar het China in de jaren vijftig. Wat haar te wachten staat is het lot van intellectuelen en buitenlanders in de periode van de Culturele Revolutie. Het is de verdienste van Carolijn Visser om het onbeschrijfelijke glashelder aan ons te presenteren. Dat doet ze door vaardig te beschrijven wat er aan informatie bewaard is gebleven, maar net zo goed door betekenisvolle leemtes achter te laten. Selma is twee keer slachtoffer geworden van etnische uitsluiting. Ze staat niet voor grotere gehelen, ze was een individu dat voortdurend onder bedreiging van grotere verbanden, ideologieën leefde en uiteindelijk ook vermalen werd. Selma is een monument voor het kwetsbare individu.
In 2015 won Nederlands dichter, classicus en schrijver Ilja Leonard Pfeijffer de prijs voor zijn dichtbundel Idyllen, zijn pamflet Gelukszoekers en zijn columns in NRC Next. Andere eerdere winnaars waren onder meer Warna Oosterbaan en fotograaf Theo Baart (2014), Mohammed Benzakour (2013), Koen Peeters (2012), Ramsey Nasr (2011), Alice Boot & Rob Woortman (2010), Abdelkader Benali (2009), Adriaan van Dis (2008) en Guus Kuijer (2007).
Aanmelden voor de prijsuitreiking en de lezing kan vanaf maandag 20 maart 2017 via de website: bkkc.nl/eduperron.
Recente reacties