Gastbijdrage van Perry Janssen.
Altijd lastig wat je met programma’s, series, real life docu’s, films en glossy’s over armoede, leed en ellende aanmoet. De grens tussen integer handelen en stigmatisering (of zelfs leedvermaak) is niet altijd meer even duidelijk.
Inmiddels zijn thema’s als armoede, re-integratie en beschut werk dagelijks in de media te vinden, in woord of beeld. We struikelen over tv-programma’s die handelen over schulden, deurwaarders, budgetbeheersing, honger, dak- en thuislozen, etc.
Nederland kijkt naar 10 willekeurig uitgekozen daklozen die ieder 10.000 euro krijgen om daarmee hun leven weer op de rit te krijgen, natuurlijk dag en nacht gevolgd door een camera.
Nederland kijkt naar dramatische huisuitzettingen of onleefbare schulden, maar gelukkig komt het voor de camera altijd net goed.
Nederland kijkt naar gezinnen die honger hebben, geen kant meer op kunnen.
Nederland leest over armoede in glossy’s, alsof men nog niet bekend is met het fenomeen …
Als maatschappij hebben we een giga-kerstboom opgetuigd waarin voor iedere armoedzaaier inmiddels vele (betaalde) “specialisten” werkzaam zijn. Die kerstboom wordt breder en breder, hoger en hoger, maar helaas … de resultaten zijn niet om over naar huis te schrijven.
Dit stinkend rijke land kan het zich dus blijkbaar veroorloven om er een brede armoede-industrie op na te houden die binnen haar “productiehal” het niet voor elkaar krijgt om een goed product (bv. geen armoede) af te leveren. Een commercieel of echt bedrijf zou al lang failliet zijn …
En nu gaan we dus kijken hoe de onderkant van de samenleving wordt opgejaagd in de richting van “regulier werk” (werk dat er vaak niet is of kunstmatig wordt gecreëerd) op straffe van boetes en andere ongein. In afwachting van dat reguliere werk is het wel de bedoeling dat je onbetaald aan de slag gaat met werk dat vroeger ooit betaald werd.
De serie “De Diamantjes” die we binnenkort op Omroep Brabant kunnen gaan zien deed me onmiddellijk denken aan de vijf opstandige “jongeren” uit Maaskantje: de New Kids. Die sloegen met hun humoristische persiflage de spijker keihard op de kop.
Ik hoop echt dat de “De Diamantjes” niet zal resulteren in leedvermaak-tv of “(arme) aapjes kijken” zoals we dat nu al bijna dagelijks kunnen zien op tv.
2 reacties
Voeg die van jou toe →Niet alle werknemers van de Diamantgroep vinden het leuk om Diamantjes genoemd te worden en ook niet alle werknemers van de Diamantgroep hebben gelijksoortige handicaps.
Ik ben niet blij met ‘De Diamantjes’, ik wens niet gestigmatiseerd te worden en zal altijd proberen te verzwijgen dat ik uit noodzaak een werknemer ben van de Diamantgroep.
De serie had beter een naam kunnen hebben die losgekoppeld is van de mensen die via de Diamtgroep werken, ‘De tuiniers’ of ‘De mensen met de hesjes’ of zoiets.
Ik heb altijd genoten van mijn “diamantjes”. Ondanks hun handicap doen ze ontzettend nuttig werk. Zijn goed gemotiveerd en werken op een manier die hun ongemak toelaat. Soms komisch om te zien en vaak met een ernst om jaloers op te worden. Werken zowel zelfstandig als onder deskundige en practische begeleiding. Voelen zich gewaardeerd. Veel van de gehandicapte medewerkers van de Diamant-groep kunnen op deze manier in hun eigen levensonderhoud voorzien. Ik hoop dat de serie dit beeld goed gaat uitdragen. Besef dan wel dat de serie alleen handelt over één groenploeg, maar dat er in werkelijkheid bij de Diamant-groep een zeer gevariëerd takenpakket is voor zo’n 2000 medewerkers! Moet er niet aan denken dat de “participatiewet” niet de invulling gaat geven die de Wet Sociale Werkvoorziening al jaren realiseert!
Nog steeds trots dat ik deze mensen jaren heb mogen aansturen!