Vertrouwen

Gastbijdrage van Hans Rube, journalist en burgerraadslid voor PvdA Tilburg.

Wij Nederlanders hebben steeds minder vertrouwen in de landelijke politieke cultuur. Dat blijkt uit allerlei onderzoeken en zelfs Mark Rutte geeft het toe. Mevrouw Kaag, minister en D66 leidster, vertrouwde de VVD-premier recentelijk nog maar zo weinig dat ze stoer verklaarde nooit meer met die man in een kabinet te willen zitten.

Je zult maar D66 hebben gestemd in maart 2021. Op Kaag gestemd, omdat zij beloofde nooit meer met Rutte te zullen gaan regeren. De ambitie om ooit minister-president te willen worden is blijkbaar groter dan de betrouwbaarheid van haar beloften.

Journalisten bij onze zuiderburen schreven aan het einde van 2021 dat onze nationale politici de laatste jaren alles fout hebben gedaan wat ze maar fout konden doen. Niet alleen rond corona hebben ze er een puinhoop van gemaakt vinden de Belgen. Talloze Tilburgers gaan inmiddels naar Antwerpen om te shoppen en vanwege de horeca.

Onze zorg, onderwijs en politiediensten zijn kapot bezuinigd. Met personeelstekorten en geldgebrek als gevolg. De woningnood is gigantisch, onze bevolking heeft de hoogste schuld ter wereld door hypotheken op de te dure huizen, het aantal werkende armen groeit, het milieu is er niet best aan toe, de overheid is vaak incompetent en niet zorgzaam, zo schrijven de commentatoren in de Vlaamse kranten. Om te besluiten met het statement: “Als geld en de markt je uitgangspunten zijn dan kun je voor Nederland mooie grafieken produceren, maar de mens is de norm en dus heeft Nederland ongeveer alles fout gedaan.”

In maart aanstaande kunnen we in Tilburg laten zien of we nog vertrouwen hebben in de huidige coalitie van D66, GroenLinks, VVD en CDA. Het viertal partijen beloofde in het bestuursakkoord uit 2018 alle Tilburgers ‘Gezond en Gelukkig’ te maken. Met momenteel twee wethouders van GroenLinks en twee van D66 en voor VVD en CDA ieder een bestuurder zet de meerderheid van deze partijen al acht jaar de lijnen uit in Tilburg.

Een coalitie die onze stad gezond en gelukkig wil maken dient in zijn beleid inwoners als uitgangspunt te nemen, het welzijn van de mens is de norm. Daar heeft het bij deze coalitie helaas de afgelopen jaren behoorlijk aan ontbroken. Ook in Tilburg is immers stevig bezuinigd op de sociale en culturele infrastructuur. Het grote geld heeft daarentegen alle ruimte gekregen in de binnenstad. De wijken en dorpen moesten het met veel minder doen dan was beloofd. De bouwopgave voor sociale woningen is met deze partijen bij lange na niet gehaald. Vele Tilburgers komen op de huizenmarkt niet aan bod.

Als je steeds de mens als norm neemt in het beleid, zou bijvoorbeeld ook de mening van de Tilburger in de besluitvorming een grote rol dienen spelen. Daarvan heeft de stad de afgelopen jaren te weinig gemerkt.

Met hele kleine zaken had deze coalitie Tilburgers op sommige punten tegemoet kunnen komen: meer openbare toiletten zodat niemand met hoge nood twee jaar lang al wandelend het bos(je) werd en wordt ingestuurd, ook nu weer omdat alle horeca en winkels opnieuw op slot zijn.

Deze coalitie wacht al drie jaar nadat daar om is gevraagd met het invoeren van een regeling om zwerfblikjes in te zamelen. Bij de Cityring geldt dat de auto voorop moet blijven staan, en in Wijkevoort geldt het machtswoord van het grote geld. Ook al zijn duizenden burgers voorstander van het handhaven van dit groene cultuurlandschap.

Langzaam maar zeker zien we nu alle partijprogramma’s van de partijen voorbijkomen die straks meedoen aan de gemeenteraadsverkiezingen. Binnenkort krijgen we ook nog diverse stemwijzers die ons als kiezer verder moeten helpen. De kandidatenlijsten van de meeste partijen zijn inmiddels op democratische wijze door leden vastgesteld. De lijsttrekkers zijn bekend.

Groeperingen zoals de LST en PVV hebben geen ledenraad, wel een programma inmiddels. Grappig in het LST-programma is te lezen dat Tweede Kamerlid, raadslid en voormalig Statenlid Smolders zichzelf geen politicus noemt, maar ‘betrokken en bezorgde burger’.

Iemand die opgaat voor een plek in de gemeenteraad is in mijn ogen vooral bereid voor anderen als volksvertegenwoordiger aan de slag te gaan. Zij of hij hoopt daarbij op de steun en het vertrouwen van voldoende kiezers.

Hopelijk gaan heel veel Tilburgers straks naar de stembus. Niet omdat ze ontevreden zijn, maar omdat ze zich kunnen vinden in een verkiezingsprogramma en de ingenomen standpunten uit de afgelopen jaren. En hopelijk geven zij vervolgens hun vertrouwen en steun aan idealisten die onze stad voor iedereen tot een fijn thuis willen maken, een goede leefbare stad waar we samen prettig kunnen studeren, wonen en werken.